Brak postępu drugiego etapu porodu

Istnieją cztery fazy porodu, które różnią się od siebie czasem trwania i przebiegiem:

• pierwsza faza porodu - regularne skurcze macicy i rozwieranie się szyjki;
• druga faza porodu - maksymalne rozwarcie szyjki i faza skurczów partych, co oznacza, że w tej fazie kobieta prze, aby dziecko mogło przyjść na świat;
• trzecia faza porodu - urodzenie łożyska i błon płodowych;
• czwarta faza porodu - okres poporodowy, obkurczanie macicy.

Drugi etap porodu to najważniejsza jego część, to wtedy dziecko przychodzi na świat. Kobieta odczuwa skurcze, podczas których musi przeć, aby dziecko mogło przyjść na świat. Początek tej fazy ocenia się na różne sposoby: może to być rozwarcie sięgające 8 cm, ale także pojawienie się purpurowej linii między kolanem a stawem skokowym czy zmiana barwy głosu rodzącej.

Uznaje się, że druga faza porodu powinna trwać około 2 godzin u kobiet, które rodzą po raz pierwszy, i pół godziny u kobiet, które pierwszy poród mają już za sobą. Trzeba jednak zachować ostrożność w stosowaniu tego typu "norm". Poród jest bardzo indywidualnym procesem, szczególnie, jeśli chodzi o jego tempo i rytm. Odstępstwa od normy nie muszą być patologią i nie są wskazaniem do sztucznego przyspieszania porodu. To, że poród trwa dłużej nie jest niczym złym, dopóki stan kobiety i dziecka jest dobry. Powolny poród może być wywołany pewnymi komplikacjami okołoporodowymi, dlatego może być uznawany za niebezpieczny. Jeśli jednak takie jest po prostu tempo porodu, nie jest to powodem do niepokoju.

Tempo porodu było oceniane na podstawie tzw. "wykresu Friedmana". Średnie rozwarcie według tego wykresu powinno wynosić 1 cm na godzinę. Obecnie ocenia się, że w przypadku prawidłowych porodów, rozwarcie może się zwiększać o 0,3-0,5 cm na godzinę, i nie jest to patologia, ani patologiczny poród powolny.

Za brak postępu porodu uznaje się 2. fazę porodu trwającą ponad 2 godziny u kobiet, które wcześniej nie rodziły, i ponad 1 godzinę u wieloródek. W przypadku zastosowania znieczulenia zewnątrzoponowego, prawidłowy czas trwania porodu wydłuża się o godzinę u pierworódek i wieloródek. Tym ograniczeniom czasowym powinien towarzyszyć także brak przesuwania się dziecka w kanale rodnym, aby uznać poród za zatrzymany.

Najlepszym sposobem na przyspieszenie porodu i zmniejszenie ryzyka powikłań okołoporodowych jest rozluźnienie się kobiety. Stres i towarzyszący mu wysoki poziom adrenaliny hamuje wydzielanie oksytocyny, hormonu niezbędnego do porodu. Napięcie i strach kobiety może być łagodzony dzięki obecności bliskiej jej osoby przy porodzie, wcześniejszym "oswojeniu się" z miejscem porodu oraz rozmowie z osobą, która będzie obierała poród. Pomaga także muzyka, przyjazne otoczenie, masaż czy przyjazne podejście ze strony personelu medycznego.