Wychowanie przedszkolaka
O tym, że wpływ rodziców na wychowanie dziecka jest ogromny nikogo przekonywać nie trzeba. Konieczne jest natomiast uzmysłowienie dorosłym, że maluch nie jest białą kartą, którą dowolnie mogą zapisać. Dziecko przychodzi na świat z pewnymi indywidualnymi cechami, które determinować będą jego późniejszy charakter. Widać to doskonale, gdy w rodzinie, w tym samym modelu wychowawczym, dorasta rodzeństwo, które różni się zachowaniem, upodobaniami i temperamentem. Rozwój dziecka, to proces złożony i dynamiczny. Na kształtowanie jego indywidualnych postaw, poza rodziną i indywidualnymi cechami osobowości wpływ ma również przedszkole i wychowawcy, z którymi się zetknie, oraz rówieśnicy.
Chwila, w której dziecko idzie do przedszkola to moment przełomowy, zarówno dla niego, jak i dla jego rodziców. Maluch potrzebuje szczególnej troski i wsparcia ze strony bliskich, które jednak nie mogą przerodzić się w postawę nadopiekuńczą. Nadmierna dbałość i wychowywanie pod kloszem zahamują prawidłowy rozwój dziecka i utrudnią mu przystosowanie się do nowych okoliczności. Rodzice nadal powinni poświęcać mu czas i uwagę, dodawać otuchy, zachęcać do działania i wspierać. Muszą to jednak czynić w sposób mądry, pozwalając dziecku na samodzielność, bycie sobą i popełnianie błędów, których konsekwencji samo doświadczy.
Dziecko w wieku przedszkolnym odczuwa na własnej skórze moc słów, które mogą ranić, dowiaduje się, czym jest agresja, zarówno werbalna, jak i fizyczna. Spostrzega, że dzieci różnią się między sobą i nie koniecznie wszystkie go lubią. Poznaje, czym jest konflikt. Choć nie są to miłe doznania, stanowią integralną część rozwoju społecznego i emocjonalnego dziecka. Rolą rodziców jest wskazywanie sposobów radzenia sobie z nimi i nieustanne wspieranie malucha. Dziecko wychowywane w rodzinie, w której wszyscy darzą się szacunkiem i miłością, gdzie jasno wytyczono granice i konsekwentnie się ich przestrzega, radzą sobie lepiej w trudnych momentach.
Większość problemów wychowawczych, które pojawiają się w tym okresie, wynika nie ze złych cech charakteru dziecka, a z błędów wychowawczych, które popełniają rodzice. Zbyt wiele zakazów, brak reguł, brak konsekwencji, nie okazywanie akceptacji, nie mówienie o tym, jak bardzo się dziecko kocha, brak wspólnie spędzanego czasu, nadopiekuńczość, to najczęściej popełniane błędy w wychowaniu. Problemy wychowawcze, które pojawiają się w wieku przedszkolnym, wynikają też z relacji pomiędzy rówieśnikami. Dzieci nadal uczą się poprzez naśladowanie innych. Dotąd skupiały się na rodzicach. W przedszkolu mogą czerpać wzorce od kolegów i koleżanek. Stąd niekiedy pojawiające się agresywne zachowania, brzydkie słowa, wymuszanie kupna konkretnej zabawki.
Dzieci dopiero się uczą, że nie wszystkie zachowania godne są powielania. Jest to o tyle trudne, że przedszkolaki pragną poczuć się częścią grupy, zyskać poczucie akceptacji i bezpieczeństwa w grupie rówieśniczej. Okres przedszkolny to także czas pojawiania się trudnych pytań. Rodzice nie mogą ich unikać. Muszą stanąć na wysokości zadania i rzetelnie zaspokoić ciekawość przedszkolaka, ale koniecznie w sposób dostosowany do jego wieku.