Miłość nie od pierwszego wejrzenia
Narodziny dziecka są w życiu rodziców wielkim wydarzeniem. Choć jest dziewięć miesięcy, by się na nie przygotować i tak są w dużej mierze wielką niewiadomą i niespodzianką. Nawet jeśli potomek jest wymarzony i bardzo oczekiwany, to jego przyjście na świat wiąże się ze stresem. Na liście najbardziej stresogennych sytuacji w naszym życiu (ocenianych w skali od 0 do 100) ciąży przyznano 40 punktów, a „pojawieniu się nowego członka rodziny” 39.
Wielu rodziców oczekuje, że wraz z przyjściem na świat ich pociechy nastąpi u nich „wybuch” uczucia. Choć momentowi narodzin tej oczekiwanej małej istotki towarzyszą wielkie emocje, miłość nie zawsze musi się wśród nich od razu pojawić.
1. Narodziny dziecka
W bardzo krótkim czasie wydarza się bardzo wiele rzeczy i następuje bardzo wiele zmian. Sam poród jest ogromnym wydarzeniem. Oprócz ogromnego fizycznego i psychicznego wysiłku dochodzą jeszcze bardziej „techniczne” sprawy. Szpitale coraz częściej proponują system "rooming in", w którym mama przebywa cały czas razem ze swoim dzieckiem. Taki system ma ogromne zalety. Pozwala na budowanie więzi z maluszkiem od samego początku i zdobycie praktycznych umiejętności dotyczących opieki nad noworodkiem. Oznacza to jednak ciężką pracę dla jeszcze zmęczonej mamy. Wszystko to składać się może na brak oczekiwanego przypływu miłości i na odczuwanie radości przeplatającej się z niepokojem. Jest to całkowicie naturalny stan, którego nie da się zmienić na siłę. Ten emocjonalny huragan nie omija też świeżo upieczonego taty. W efekcie bardzo często oczekiwana miłość pojawia sie, gdy rodzice poczują się pewniej w nowej roli i przekonają się, że z większością spraw dają sobie świetnie radę.
2. Miłość do dziecka
Miłość od pierwszego wejrzenia, choć czasem się zdarza, tak naprawdę jest tworem bardziej książkowym i filmowym niż obecnym w codziennym życiu. Czy większość z nas nie chciałaby spotkać tej jedynej osoby, spojrzeć na nią i już wiedzieć, że to ona? Jednak miłość i bycie razem to skomplikowany proces, piękny, ale też trudny. Często, dopiero gdy poznajemy kogoś lepiej, zakochujemy się w nim naprawdę. Z maluszkiem jest bardzo podobnie: prawdziwa miłość będzie budowana przez lata, kiedy będziecie poznawać wasze dziecko, odkrywać jego podobieństwa do was, talenty, zalety, ale i wady. Kiedy się zakochujemy, potrzebujemy sygnału od tej drugiej strony, że jesteśmy dla niej ważni. Rodzice z niecierpliwością czekają na takie sygnały od swoich dzieci. Jak ogromne emocje wzbudzają pierwsze uśmiechy czy pierwsze słowa: "mama", "tata", nie trzeba pisać.
3. Depresja poporodowa
Warto wspomnieć o tym, że nastrój świeżo upieczonej mamy może być po porodzie bardzo różny. Przyczyn poporodowych „smutków” upatruje się zarówno w sferze fizjologicznej (burza hormonów, wyczerpująca opieka nad maluszkiem), jak i psychologicznej (nowa rola, zmiany w życiu rodzinnym). Już w trakcie pobytu w szpitalu mamom zdarza się tzw. baby blues. Doświadczają wtedy w krótkim czasie bardzo skrajnych emocji. Radość przeplatana jest niespodziewanymi napadami płaczu, których przyczyn nie zna sama kobieta. Najczęściej w ciągu tygodnia samopoczucie mamy wraca do normy. Najistotniejsze są tutaj twoje subiektywne odczucia. Jeśli to, czego doświadczasz (rozdrażnienie, bezradność, poczucie niekompetencji, niepokój), doskwiera ci, odbierając radość z życia i utrudniając wypełnianie codziennych zadań, warto porozmawiać z kimś bliskim, np. przyjaciółką, która też jest mamą. A jeśli to nie poprawi twojego nastroju, warto wtedy poszukać pomocy u profesjonalisty (zaufanego lekarza, psychologa lub psychiatry).
4. Rola ojca
Nie można zapomnieć tutaj o roli taty, która jest ogromna. Opiekuńczy i zaangażowany mężczyzna to bezcenny skarb. Dzięki coraz bardziej popularnym porodom rodzinnym ojcowie mogą towarzyszyć w tym wielkim wydarzeniu i od pierwszych chwil być obecni w życiu maluszka. W takich sytuacjach, często przez kilka pierwszych godzin po porodzie, to oni sprawują opiekę nad dzidziusiem, pozwalając zmęczonej mamie na chwilkę odpoczynku, a nawet snu. Poczucie, że można polegać na swoim partnerze, jest dla większości kobiet jedną z najważniejszych rzeczy. Równie istotna jest możliwość szczerej rozmowy, podczas której rodzice mogą podzielić się swoimi obawami, ale i pierwszymi radościami. W końcu, kto zrozumie nas lepiej niż osoba, która jest w tej samej, co my, sytuacji.
Drodzy rodzice, pamiętajcie więc, że rodzicielstwo dostarcza wielu radości, ale także od pierwszych chwil różnych smutków i niepokojów. Na pewno będziecie się starać, by być najlepszymi kochającymi rodzicami, ale nie starajcie się być idealnymi, bądźcie cierpliwi i wyrozumiali nie tylko dla swojego maluszka, ale i dla samych siebie.