Trwa ładowanie...

Maluch

Maluch

Gdy dziecko kończy pierwszy rok życia przestaje być niemowlęciem. Dwulatka, lekarz nazwie, małym dzieckiem. Rodzice chętniej użyją określenia, maluch. Od dnia, swych pierwszych urodzin, dzieci wkraczają na inny, niż do tej pory, etap rozwoju. Stają się coraz bardziej samodzielne. Większość potrafi chodzić, wie, jak komunikować swoje potrzeby, rozumieją, co się do nich mówi i same artykułują, chociaż kilkanaście słów. Jeżeli tylko rodzice dali im szansę, na zdobycie tej umiejętności, maluchy potrafią samodzielnie zjeść posiłek, a nawet się ubrać.


Wszystkie te sprawności, to początek, drogi, jaką dziecko, musi przebyć, by w pełni uniezależnić się od rodziców, w zakresie czynności samoobsługowych. By stać się samodzielną i odrębną jednostką musi ponad to, przejść rozwój emocjonalny i społeczny. Musi posiąść wiedzę o świecie i prawach nim rządzących. To jego plan minimum, na najbliższe lata.

Podstawową umiejętnością, jaką w drugim roku życia dziecko opanuje, będzie zdolność korzystania z nocnika. Tzw. trening czystości, bądź nauka nocnikowania, to niekiedy, bardzo trudny etap, zarówno dla malucha jak i jego opiekunów. By zakończył się sukcesem, potrzebna jest cierpliwość, znajomość fizjologii dziecka i wytrwałość.

Dwulatek stawia przed rodzicami zupełnie nowe wymagania i nowe problemy. Wchodzi w okres wzmożonego rozwoju emocjonalnego, społecznego i psychoruchowego. Doskonali zdobytą wcześniej umiejętność chodzenia. Zaczyna biegać. Nasilony rozwój inteligencji dziecka powoduje, że maluch wszędzie musi wejść, wszystko zobaczyć i wszystkiego dotknąć. Dla osób, które mają za zadanie go upilnować, bywa to nie lada wyzwaniem. Dziecko w tym wieku, nie potrafi, bowiem przewidzieć, negatywnych skutków związanych ze wspinaczką po meblach. Opiekunowie muszą mu zapewnić, bezpieczne pole do eksploracji oraz ustalić reguły, których konsekwentnie będą przestrzegać.

Dwulatek powoli wchodzi w świat interakcji społecznych. Pojawiają się pierwsze próby zabaw z innymi dziećmi. Silnie rozwinięte poczucie własności, staje mu na przeszkodzie w kontaktach z rówieśnikami. Na ogół, więc maluch bawi się sam. Ma coraz silniej rozwinięte poczucie własnej indywidualności, własnego ja. Chętnie to manifestuje. Usiłuje forsować swoje zdanie w wielu kwestiach, co wcale nie ułatwia rodzicom życia. Pojawia się, tzw. bunt dwulatka. To jedynie, ułamek wyzwań, zmian, osiągnięć, jakie niesie ze sobą drugi rok życia w rozwoju dziecka.