Subkultury młodzieżowe

Subkultury młodzieżowe to mniej lub bardziej zorganizowane grupy, których członkowie wyróżniają się ze społeczeństwa specyficzną postawą, ideologią, zainteresowaniami, a często również wyglądem. Członkowie subkultur młodzieżowych, tacy jak emo, punki, skinheadzi, czy goci mają poczucie przynależności do danej grupy, która wyróżnia ich z ogółu. Współczesne subkultury młodzieżowe są często reakcją na rzeczywistość, w której młodzież nie może się odnaleźć. Chociaż grupy te to nie sekty, niekiedy przywiązanie do nich może przypominać przynależność do sekty.

1. Rodzaje subkultur młodzieżowych

Najczęściej wyróżniane subkultury młodzieżowe to:

• depeszowcy;
• goci;
• skejci;
• emo;
• hipisi;
• rastamani;
• metalowcy;
• punki;
• skinheadzi;
• dresiarze;
• grunge’owcy;
• raperzy;
• graficiarze;
• poppersi;
• sataniści.

Niektóre z tych subkultur największą popularnością cieszyły się w latach 70-tych lub 80-tych, a obecnie straciły na znaczeniu. Są również takie, które w naszym kraju pojawiły się stosunkowo niedawno, jak kultura emo. Dla większości z tych grup ogromne znaczenie ma określony rodzaj muzyki, która jest źródłem ideologii i postawy życiowej. Punki słuchają punka, metalowcy heavy metalu, kultura grunge muzyki grunge, raverzy muzyki elektronicznej, a skejci hip-hopu. Różne subkultury młodzieżowe różnią się również stosunkiem do religii i innych autorytetów. Na przykład sataniści stoją w opozycji do chrześcijaństwa, a punki skłaniają się ku anarchii.

Zobacz film: "Jak możesz pomóc maluchowi odnaleźć się w nowym środowisku?"

Subkultury młodzieżowe w Polsce spotykają się często podczas najpopularniejszych w naszym kraju imprez kulturalnych i koncertów, między innymi w Jarocinie i na Woodstocku.

2. Subkultura gotów

Goci to kultura powstała w latach 80-tych i stanowiąca odłam punku. Subkultura gotycka charakteryzuje się fascynacją tym, co mroczne, tajemnicze, ale również romantyczne. Gotów interesuje nie tylko muzyka (cold wave, gothic metal, doom metal, metal progresywny oraz metal symfoniczny), ale również literatura, sztuka i architektura. Popularne jest zainteresowanie okultyzmem, wampiryzmem, astrologią, śmiercią i mitologią.

Goci i gotki wyróżniają się specyficznym wyglądem i strojem. Pożądany wygląd to blada cera, czarne, długie włosy, usta umalowane czerwoną lub czarną szminką, a paznokcie czarnym lakierem. Najpopularniejsze kolory w stroju to czerń, czerwień i fiolet. Atrybuty gotów to srebrna biżuteria, stroje w stylu retro, aksamit i koronki.

3. Subkultura punków

Punk to wciąż popularny gatunek muzyczny, który powstał w latach 70-tych. Najważniejszym dla punkowej subkultury zespołem jest brytyjska grupa Sex Pistols. To właśnie ten zespół nadał styl całej kulturze. Ideologia punk nie jest jasno określona, odrzuca jednak normy i reguły społeczne, które ograniczają wolność jednostki. Subkultura punkowa stanowi alternatywę dla konformizmu i neguje postawy popularyzowane przez kościół, państwo, rodzinę i szkołę. Przynależność do kultury punkowej widoczna jest w niedbałym stroju, na który składa się stara, skórzana kurtka, podarte spodnie, często z łatami, glany, czyli ciężkie, skórzane buty i nabijany ćwiekami pas. Charakterystycznym atrybutem punka jest irokez, czyli fryzura z wygolonymi bokami i postawionymi w czub włosami na środku głowy. Punki noszą kolczyki lub agrafki w uszach.

4. Subkultura skate

Subkultura skate charakteryzuje się zamiłowaniem do jazdy na deskorolce, którą wykorzystuje się nie tylko do poruszania się po mieście i jako hobby, ale przede wszystkim do wykonywania ewolucji i trików w skateparkach i na rampach. Skejci noszą luźne, często kolorowe ubrania – T-shirty, bluzy, workowate spodnie, sportowe obuwie i czapki z daszkiem. Subkultura skate niekiedy mylnie utożsamiana jest z subkulturą hip-hop. Skejci słuchają rapu, hip-hopu, ska a także reggae, czy odłamów rocka i punka. Początki subkultury skejterów sięgają początków skateboardingu, czyli lat 70-tych. Przynależność do subkultury skate wymaga ciągłego doskonalenia się w wykonywaniu trików na deskorolce. Ewolucje te są niekiedy bardzo niebezpieczne i wymagają dużo pracy, siły i sprawności fizycznej.

5. Subkultura emo

Niezwykle popularny jest obecnie styl emo. Na dobre zagościł już w wielu polskich gimnazjach i szkołach średnich. Subkultura emo zazwyczaj spotyka się z dużą krytyką ze strony otoczenia, gdyż członkowie tej kultury otwarcie wyrażają swoje uczucia, przejaskrawiają emocje, skupiają się na swoim wnętrzu, a ich postawa przypomina werteryzm, chociaż nie nawiązuje bezpośrednio do niego. Zwykle krytykowana jest stylistyka zapłakanej osoby, użalającej się nad sobą – szczególnie jeśli chodzi o mężczyzn. Kultura emo niesie jednak pozytywne przesłanie – odrzuca konsumpcjonizm, propaguje wegetarianizm i odrzucenie używek, takich jak narkotyki, alkohol, czy papierosy. Przedstawiciele subkultury emo słuchają pop punka, post hardcore, metalcore i indie rocka. Najczęściej zarówno chłopcy, jak i dziewczęta noszą spodnie typu rurki, T-shirty z nadrukami zespołów, trampki i paski nabijane ćwiekami. Włosy powinny być proste, z długą, ukośnie ściętą, opadającą na oczy grzywką. Dziewczęta i chłopcy obrysowują oczy czarną kredką.

Subkultury młodzieżowe spełniają wiele ważnych funkcji dla młodego człowieka, który poszukuje własnej tożsamości. Z jednej strony pozwalają zdefiniować siebie, a z drugiej umożliwiają bunt przeciwko normom społecznym przekazywanym w domu i szkole.