Gdy dziecko nie ma przyjaciół
Dziecko, które notorycznie bawi się samo, po szkole spędza czas przed komputerem, nie jest zapraszane na urodziny koleżanek i kolegów z klasy i nikt do niego nie dzwoni, to wbrew pozorom powód do zmartwień dla rodziców. Powodów samotności może być wiele. Jednym z nich może być fakt, że dziecko może być odrzucone przez grupę, nieśmiałe z natury, zamknięte w swoim świecie czy też mieć niewielkie potrzeby społeczne.
1. Jak czuje się dziecko, które nie ma przyjaciół?
Gdy dziecko nie ma przyjaciół, traci wspólne zabawy rozwojowe z rówieśnikami, nie nabywa cenionych w dzisiejszych czasach umiejętności współdziałania w grupie, staje się samotne i niedowartościowane. Często jest też zagubione wśród rówieśników, bo nie potrafi się z nimi integrować. Dlatego każdy rodzic, który ma do czynienia z podobną sytuacją, nie powinien cieszyć się, że jego dziecko jest spokojne, wrażliwe i nie rozrabia, jak inne dzieci. Ta radość rodzica może bowiem stać się tragedią dziecka, kiedy to na drodze jego rozwoju psychoemocjonalnego brakuje punktu odniesienia w postaci rówieśników. A zatem zamiast ignorować fakt nieposiadania przez twoje dziecko choćby jednego zaprzyjaźnionego kolegi, poszukaj raczej przyczyn takiej sytuacji. Pamiętaj jednak, że do samotników nie można zaliczyć dziecka, które dopiero debiutuje w przedszkolu czy szkole. Ono musi mieć czas, żeby oswoić się z nowym miejscem i nowymi ludźmi, to etap przejściowy. Zaniepokojeni powinniśmy być wtedy, kiedy sprawa przeciąga się o kilka miesięcy. Jeśli dziecko jest nieśmiałe, boi się zacząć rozmowę z kolegą czy koleżanką, warto zorganizować dla niego urodziny, na które zaprosi swoją klasę. Będzie miało okazję pokazać, że jest fajnym kolegą, poczuje się docenione, przez chwilę będzie w centrum zainteresowania. Często zapraszaj do domu inne dzieci i nie odmawiaj, gdy koledzy zapraszają twoje dziecko. Dziecko, które ma mniejsze potrzeby społeczne, warto zapisać na dodatkowe zajęcia, które mogą być doskonałą okazją do rozwijania talentów i pasji. Ponadto mniejsza grupa dzieci oraz wspólne zainteresowania mogą ośmielić dziecko do kontaktów z rówieśnikami.
2. Jak pomóc dziecku, które nie ma przyjaciół?
Buduj poczucie własnej wartości u swojego dziecka, od najmłodszych lat podkreślając jego zalety i mocne strony. Chwal jego postępy, nie tylko w nauce, zachęcaj do wypowiadania się i podejmowania decyzji. Ucz, że kłótnie mogą być okazją do nawiązania porozumienia, kiedy opadną emocje. Pokazuj, że należy wyrażać swoje uczucia i angażować się w relacje z innymi. Zwłaszcza w okresie dojrzewania to, czego nauczysz swoje dziecko, przyda mu się, kiedy z reguły większości nastolatkom trudniej jest nawiązywać trwałe relacje. Staraj się podkreślać swoim zachowaniem, że nastolatek także może na ciebie liczyć i przyjść do ciebie w sytuacji, kiedy czuje się odrzucony przez rówieśników. Pokaż, że dziecko może na ciebie liczyć.