Wzrok u niemowląt
Wzrok u niemowląt przechodzi ogromną ewolucją w ciągu pierwszych dwunastu miesięcy życia. Dzieje się tak, ponieważ w macicy było ciemno i dopiero po urodzeniu wzrok noworodka przystosowuje się do widzenia światła.
Noworodek dostrzega nieostre przedmioty, które często zlewają mu się w jeden obraz, nie potrafi też odróżniać kolorów i dostrzec trójwymiarowości świata. Dopiero od 2. miesiąca życia dziecka wzrok zaczyna przystosowywać się do widzenia bardziej ostrego i wyrazistego. Niemowlak potrafi dostrzec też przedmioty centralnie, a nie tylko peryferyjnie, jak miało to miejsce dotychczas.
1. Wzrok noworodka
Noworodek przychodzi na świat z lekko zaczerwienionymi gałkami, co jest efektem wysiłku podczas porodu. Przekrwione oczy zyskują normalny wygląd po kilku dniach. Podrażnione mogą być też spojówki oka, co wynika z zakroplenia oczu po porodzie roztworem azotanu srebra. Zabieg taki wykonuje się, by zmniejszyć ryzyko zakażenia gałek ocznych bakteriami, jakie mogły dostać się do nich podczas porodu.
Jeśli chodzi o powieki noworodka, to przez pierwsze kilka dni są one nieco zapuchnięte, co chroni oczy przed bezpośrednim dostępem światła i pozwala im na przyzwyczajenie się do światła naturalnego i sztucznego. Jeśli wiemy już, jak wyglądają oczy i powieki malutkiego dziecka, warto zapytać, jak widzi noworodek?
Jak wskazują badania naukowe, noworodek widzi świat nie tylko do góry nogami, ale wszystkie dostrzegane przez niego przedmioty są bardzo nieostre i rozmazane. Przedmioty potrafi odróżniać tylko, jeśli znajdują się one w pewnej odległości od siebie, w przeciwnym wypadku zlewają mu się one w jedno, gdyż jego wzrok jest 30 razy mniej ostry niż dorosłego człowieka.
Z kolei odpowiadając na pytanie, co widzi noworodek, trzeba wspomnieć o tym, że:
- rozróżnia on tylko niektóre kolory;
- dostrzega tylko kontrastowe połączenia wzorów, barw itp.;
- widzi lepiej na obrzeżach, niż to, co ma przed oczyma;
- dostrzega powolny ruch;
- nie widzi trójwymiarowości świata.
Noworodek najlepiej dostrzega przedmioty bądź ludzkie twarze z odległości 20-30 cm.
2. Wzrok niemowlaka
Wzrok, jest jednym ze zmysłów, który nie rozwinął się w pełni w trakcie życia płodowego, ponieważ w macicy, w której przebywało dziecko, było ciemno, więc oczy nie były przyzwyczajone do światła dziennego. Dlatego też wzrok dziecka doskonali się dopiero po urodzeniu. Przede wszystkim poprawia się wspominana w poprzednim akapicie ostrość widzenia.
Rozwija się ona w ekspresowym tempie przez pierwsze pół roku życia niemowlęcia, w drugim nieco zwalnia. Wraz z ostrością poprawia się także umiejętność dostrzegania szczegółów, np. guzików na bluzce mamy. Dobrym ćwiczeniem pomagającym w rozwoju tej umiejętności widzenia jest powieszenie w odległości 20-25 cm nad główką dziecka kolorowych grzechotek, dzięki czemu maleństwo będzie starło się skupić swój wzrok na szczegółach tej zabawki.
Kolejnym niezwykle ważnym etapem rozwoju wzroku u niemowlęcia jest umiejętność skupiania wzroku na danym przedmiocie. Świadczy to, że kontrolę nad gałkami ocznymi zaczęła sprawować kora mózgowa. Już około drugiego miesiąca życia widzenie peryferyjne zostaje zastąpione przez widzenie centralne.
Wzrok niemowlęcia w ciągu pierwszego roku życia zmienia się również pod kątem głębi widzenia. Już od 2. miesiąca jest wzrok przystosuje się do widzenia trójwymiarowego i opanowuje tę umiejętność zazwyczaj do 5. miesiąca życia. W ciągu pierwszego roku życia następuje także rozwój umiejętności widzenia kolorów. Wrażliwe na kolory staje się już od 4. miesiąca życia.