Raczkowanie - kiedy niemowlę rozpoczyna swoje pierwsze wędrówki?

Raczkowanie niemowląt to pierwszy krok do większej samodzielności naszego szkraba. Może zacząć się już po pół roku życia malucha, chociaż są dzieci 12-miesięczne, które dopiero zaczynają raczkować. Nie ma co do tego reguły. Raczkowanie jest wstępem do pierwszego kroku dziecka, czyli do samodzielnego chodzenia. Do tego jednak jeszcze długa droga.

1. Kiedy dziecko zaczyna raczkować?

Raczkowanie - kiedy maluch zaczyna samodzielnie się przemieszczać? Na pytanie, kiedy dziecko zaczyna raczkować odpowiedź jest prosta: ma to miejsce między szóstym a dwunastym miesiącem życia, najczęściej jednak około ósmego - dwunastego miesiąca życia.

Początkowo bobas umie kręcić się wokół własnej osi, ale nie potrafi jeszcze się przesunąć. Kolejnym krokiem jest pełzanie do tyłu, a dopiero potem maluch zaczyna "czołgać się" do przodu.

Dzieje się tak dlatego, że rączki dziecka są w tym czasie sprawniejsze niż nóżki – dziecko po prostu odpycha się rączkami od podłoża. Najczęściej w tym momencie (między siódmym a ósmym miesiącem) dziecko siada po raz pierwszy. Jest to znak, że ciało malucha rozwinęło się na tyle, że jest on w stanie już utrzymać się na czworakach.

Zobacz film: "Cyfrowe drogowskazy ze Stacją Galaxy i Samsung: część 2"

Szczególnie ważne są mięśnie szyi, aby dziecko utrzymywało główkę lekko uniesioną, a także mięśnie ramion, nóżek i pleców. Istotna jest także odpowiednia koordynacja ruchów rączek i nóżek, a także głowy i całego tułowia. To dzięki tym wszystkim czynnikom dziecko jest w stanie utrzymać tułów nad ziemią.

Maluch najpierw uczy się stawania na czworakach, dopiero po jakimś czasie, kiedy będzie już potrafiło utrzymać równowagę, ruszy przed siebie. Na końcu odkryje, jak samodzielnie usiąść od razu po takiej "wycieczce".

2. Jak przyspieszyć naukę raczkowania?

Tak naprawdę nie da się wiele zrobić, aby przyspieszyć naukę raczkowania. Dziecko samo zacznie raczkować, kiedy będzie na to gotowe. Możliwe jednak jest wspomaganie ogólnego rozwoju motorycznego dziecka, a to na pewno korzystnie wpłynie także na moment rozpoczęcia raczkowania.

Kładzenie dziecka na brzuszku często, ale na krótko, już bardzo wcześnie w rozwoju dziecka, pozwoli mu uczyć się opanowywać mięśnie szyi i utrzymywać główkę.

Także turlanie się pobudza rozwój motoryczny malucha, kiedy jest już w stanie zmienić pozycję z leżenia na plecach do leżenia na brzuchu. Dziecko pełzające na pewno zainteresuje się zabawkami ułożonymi poza jego zasięgiem. Zachęci go to do energicznego pełzania, które przygotowuje do raczkowania.

Kiedy już maluch wreszcie uniesie tułów na rączkach i kolanach, także można stosować "zachętę" w postaci zabawek ułożonych tak, by musiało kawałek przeraczkować, by je dostać w swoje ciekawskie rączki.

Wielu rodziców zastanawia się, czy powinni się martwić, jeśli dziecko ominie ten etap rozwoju. Z badań naukowych wynika, że raczkowanie pozytywnie wpływa na współpracę między półkulami mózgu. Udowodniono, że jeżeli ta współpraca jest zakłócona, to dziecko jest bardziej narażone na problemy z koncentracją, a także trudności z czytaniem, pisaniem i liczeniem.

Nie należy jednak wpadać w panikę. Zauważono co prawda, że dysklesja częściej występuje u dzieci, które nie raczkowały, ale eksperci uspokajają, że nie dotyczy to wszystkich maluchów.

Pamiętajmy, że kiedy dziecko raczkuje, może niezauważenie przejść z jednego pokoju do drugiego. Zamykajmy więc drzwi i obserwujmy, co dziecko robi.

W czasie, kiedy maluch odkrywa raczkowanie, trzeba utrzymywać podłogi i dywany w jak najdokładniejszej czystości. Nie zostawiajmy żadnych niewielkich ani ostrych przedmiotów na ziemi lub blisko niej, bo maluch na pewno będzie chciał wszystkiego dotknąć, a co najgorsze, może także skusić się, aby połknąć niewielki przedmiot znaleziony na trasie swoich pierwszych wędrówek.

Kiedy dziecko raczkuje musimy stale kontrolować wszystkie pomieszczenia, w których może się znaleźć, aby uniknąć takich zagrożeń.