Moczenie u malucha

Nocne moczenie polega na oddawaniu moczu podczas snu. Zjawisko to jest bardzo powszechne wśród małych dzieci, a problem ten dotyka najwięcej dzieci pomiędzy 4., a 10. rokiem życia. Moczenie nocne, zaraz po alergiach, jest najczęstszą dolegliwością występującą u dzieci. Istnieją dwa rodzaje tego schorzenia. Najczęściej występuje moczenie pierwotne, drugi rodzaj to moczenie wtórne.

1. Rodzaje moczenia u dzieci

Pierwszym rodzajem, który występuje najczęściej jest moczenie pierwotne. Schorzenie to polega na utraceniu kontrolowanego oddawania moczu przez dziecko. Najczęstszą przyczyną są opóźnione procesy w organizmie dziecka. Brak jakichkolwiek dodatkowych objawów. Najczęściej przechodzą one wraz z wiekiem. Często zdarza się to około 10. roku życia.

Drugim rodzajem jest moczenie wtórne. Ten rodzaj dotyczy mimowolnego oddawania moczu przez dzieci, które mają opanowaną kontrolę sikania, ale z różnych przyczyn ponownie ją straciły. Moczeniu wtórnemu, w przeciwieństwie do pierwotnego, towarzyszą objawy chorobowe, które najczęściej są następstwem wad układu moczowego lub innych zaburzeń, np. cukrzycy, alergii czy padaczki. Moczenie wpływa negatywnie na rozwój i psychikę dziecka. Ważne jest, aby zapewnić dzieciom odpowiednią opiekę.

2. Przyczyny moczenia u dzieci

Przyczyny moczenia pierwotnego nie są do końca poznane i mogą być bardzo różne. Do najczęstszych przyczyn moczenia nocnegozaliczamy przepełnienie pęcherza moczowego. Natomiast do najczęstszych przyczyn moczenia wtórnego zaliczamy:

Zobacz film: "Cyfrowe drogowskazy ze Stacją Galaxy i Samsung: część 2"

• zaburzenia czynności pęcherza;
• zakażenia układu moczowego;
• wady dróg moczowych;
• zaburzenia emocjonalne;
• alergie pokarmowe;
• zespół bezdechu sennego;
• choroby rdzenia;
• zapalenie miedniczek nerwowych;
• infekcje dróg moczowych;
• niedobór wazopresyny, czyli hormonu zagęszczającego mocz przez nerki podczas snu.

3. Objawy moczenia u dzieci

Głównym objawem w tego typu schorzeniu jest mimowolne oddawanie moczu. Niestety mogą również wystąpić inne objawy, które najczęściej towarzyszą oddawaniu moczu. Są to:

• kłopoty z jedzeniem;
• drgawki;
• obgryzanie paznokci;
• lęki;
• mruganie;
• ssanie palca;
• jąkanie się.

Każdy rodzic powinien dokładnie obserwować swojego malucha, a jeśli zauważy niepokojące objawy natychmiast powinien zgłosić się z dzieckiem do lekarza. Ostatecznym sygnałem, aby zgłosić się do lekarza jest stan, kiedy czteroletnie dziecko nadal się moczy lub rodzice podejrzewają zapalenie pęcherza. Niepokojące powinny być także objawy conocnego moczenia się, zwłaszcza, jeśli wcześniej maluchowi się to nie zdarzało.

4. Leczenie moczenia u dzieci

Najskuteczniejsze leczenie jest wtedy, gdy lekarz szybko postawi diagnozę. W rutynowych badaniach bada się mocz oraz sprawdza się poziom glukozy. W szczególnych przypadkach wykonuje się też badanie USG, aby sprawdzić, czy budowa dróg moczowych jest prawidłowa. Najczęściej metody leczenia zależą od postawionej diagnozy. Jeśli lekarz stwierdzi wadę dróg moczowych, wykonuje się operację lub zabieg, po których wszystko wraca do normy. W innych przypadkach podaje się leki regulujące czynność dróg moczowych lub poprawiające zagęszczenie moczu. Wskazane jest wtedy, aby na noc zakładać pieluchę oraz nie podawać żadnych napojów przynajmniej 2 godziny przed snem.

Leczenie farmakologiczne moczenia trwa zazwyczaj kilka miesięcy, po czym przerywa się podawanie leków i sprawdza się, jak dziecko radzi sobie po ich odstawieniu. Pocieszający jest fakt, że wiele moczeń nocnych ustępuje samoistnie. Jednak w niektórych przypadkach nie należy brać tego za główne stwierdzenie i w celach zapobiegawczych lepiej udać się do lekarza. Sukces podczas leczenia farmakologicznego jest wtedy, gdy dziecko zrozumie, że nie chce się moczyć. Inną ważna sprawą jest to, aby rodzice sami zrozumieli, jak ważnym problemem jest nocne moczenie.

Największy problem mają dzieci w wieku szkolnym. Wiąże się on głównie z wyjazdami na obozy, wycieczki, nocowaniem u kolegów lub koleżanek. Strach i stres przed zmoczeniem się i ośmieszeniem jest ogromny. Wszystko to sprawia, że dziecko zostaje na uboczu, a przez to jest często nieakceptowane przez inne dzieci. Takie zachowanie sprawia, że spada u niego poczucie własnej wartości, a co za tym idzie pogarszają się oceny w szkole, dziecko miewa problemy z nawiązywaniem kontaktów z innymi. Dlatego właśnie bardzo ważne jest odpowiednie leczenie, które na pewno uchroni dziecko przed przykrymi konsekwencjami oraz stworzy mu poczucie bezpieczeństwa i wzmocni więź z rodzicami.