6 zachowań, które przejmą od ciebie dzieci

Jeśli darzysz swoją żonę szacunkiem, jesteś w stosunku do niej życzliwy i opiekuńczy, zachowanie dzieci wobec niej będzie podobne. Tę samą zasadę można oczywiście odnieść do ojca. Sposób, w jaki dorośli się do siebie odnoszą, w znacznym stopniu warunkuje bowiem to, jakie relacje będą mieli oni ze swoimi pociechami. Lekceważenie partnera zrodzi lekceważenie rodzica, podważanie jego autorytetu zaowocuje brakiem zaufania. Traktujmy się nawzajem w taki sam sposób, w jaki oczekujemy, by traktowały nas dzieci – zarówno teraz, jak i w przyszłości.

Jeśli toniesz w długach po uszy lub lekkomyślnie wydajesz pieniądze na niepotrzebne drobiazgi, odbierasz swoim dzieciom możliwość poznania prawdziwej wartości pieniądza. Niezależnie od tego, jakie zasady starasz się im wpoić, twoje czyny mówią o wiele więcej i to z nich najmłodsi wyciągną lekcję. Mądre dysponowanie domowym budżetem może uchronić je przed poważnymi finansowymi tarapatami, dlatego tak ważne jest, by podchodzić do tej kwestii naprawdę odpowiedzialnie.

Poniżanie i wykorzystywanie innych do swoich celów to kolejna niezbyt rozsądna lekcja, jaką nieświadomie możemy dać swoim dzieciom. Niegrzeczne zachowanie wobec kelnerki czy pani w okienku nie ujdzie uwadze malucha, który z dużym prawdopodobieństwem przyjmie to jako normę i w przyszłości nie omieszka praktykować takiego zachowania. Jak nauczyć dziecko szacunku do innych? Pokazać mu to na własnym przykładzie.

Obrażanie policjanta, który właśnie wlepił nam mandat, czy szefa, który po raz kolejny puścił mimo uszu prośbę o podwyżkę, sprawi, że nasze dzieci będą wzrastały w atmosferze braku szacunku dla autorytetów, a więc także dla rodzica. Nawet jeśli zachowanie takich osób pozostawia wiele do życzenia, powstrzymajmy się od wygłaszania uszczypliwych uwag na ich temat przy maluchach, które nie potrafią jeszcze oddzielić negatywnej postawy danej osoby od całej grupy, którą ta reprezentuje.

Wbrew pozorom dzieci na kilometr potrafią wyczuć kłamstwo. Z pewnością zauważą, kiedy powiemy jedno, a zrobimy coś zupełnie innego. Obserwując np. jak w sztucznie miły sposób rozmawiamy z sąsiadem, o którym w domu wyrażamy się raczej nieprzychylnie, nabiorą przekonania, że dwulicowość jest jak najbardziej uzasadnioną formą funkcjonowania w społeczności. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że przejmą od nas także sposób, w jaki reagujemy na oskarżenia – te zasadne i te pozbawione podstaw. Umiejętności ponoszenia odpowiedzialności za własne czyny niestety nie wysysa się z mlekiem matki – to cecha nabyta.

Nie chodzi tu jedynie o gotowość wsparcia innych w sensie materialnym. Równie ważna, a może nawet ważniejsza, jest umiejętność poświęcenia się dobrej sprawie, chęć bezinteresownego niesienia pomocy, zaoferowania potrzebującemu własnego czasu bez oczekiwania nagrody. Pokazując dziecku, co właściwie oznacza altruizm (ale nie naiwność), będziemy mogli na własnej skórze przekonać się, jaka jest jego wartość, gdy kiedyś sami będziemy potrzebować jego pomocnej dłoni.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl