Szczepienie DTP
Szczepionka DTP to skojarzona szczepionka przeciwko trzem groźnym chorobom zakaźnym: błonicy, tężcowi i krztuścowi. Szczepionka Di-Te-Per jest wykonywana w kilku dawkach podawanych w 2., między 3- 4 oraz 7 miesiącu życia oraz w 14. i 19. roku życia. Szczepionka zawiera anatoksynę błoniczą i tężcową oraz martwe bakterie Bordetella pertussis i uodparnia na zakażanie spowodowane maczugowcem błonicy, bakteriami Bordetella pertussis i laseczka tężca.
1. Szczepionka DTP
Skrót DTP oznacza szczepionkę skojarzoną przeciwko trzem chorobom: błonicy, tężcowi i krztuścowi. Choroby te są spowodowane przez: maczugowca błonicy (błonica), bakterie Bordetella pertussis (krztusiec) i laseczkę tężca (tężec).Szczepionka Di-Te-Per (określana także jako szczepionka Di Te) jest podawana dzieciom od 2 miesiąca życia, następnie stosuje się dawkę przypominającą tej szczepionki. W składzie szczepionki znajdują się następujące substancje:
- anatoksyna (toksyna bakteryjna pozbawiona właściwości toksycznych) błonicza;
- anatoksyna tężcowa;
- martwe bakterie.
Kolejne dawki szczepionki są podawane w następujących okresach:
- w 2. miesiącu życia (między 6. a 8. tygodniem życia) - szczepionka może być podawana podskórnie lub domięśniowo;
- między 3. a 4. miesiąca życia (od poprzedniego szczepienia powinno upłynąć ok. 6-8 tygodni) - szczepionka podawana jest podskórnie lub domięśniowo;
- w 7. miesiącu życia - szczepionka jest podawana domięśniowo;
- w 14. roku życia - jest to szczepionka Td przeciwko błonicy i tężcowi podawana podskórnie lub domięśniowo;
- w 19. roku życia lub ostatnim roku nauki szkolnej - szczepionka Td przeciwko błonicy lub tężcowi podawana podskórnie lub domięśniowo.
2. Błonica, tężec, krztusiec
Szczepionka DTP jest jedynym pewnym sposobem na zapobieganie groźnych chorób zakaźnych: błonicy, tężca i krztuśca:
- błonica (dyfteryt) - jest to choroba, która najczęściej atakuje gardło i krtań, rzadziej nos, ucho, oko i pępek; do zakażenia dochodzi głównie drogą kropelkową; błonica objawia się ogólnym osłabieniem i gorączką, zwiększenie obwodu szyi; najbardziej charakterystycznym objawem dyfterytu jest pojawienie się szarego nalotu lub czarnych błon martwiczych na gardle lub krtani, które krwawią przy odrywaniu; zaczopowanie gardła może powodować trudności w oddychaniu, bezgłos, a w skrajnych może doprowadzić do śmierci przez uduszenie;
- tężec - to ostra choroba zakaźna, która powoduje skurcz mięśni oddechowych; objawami choroby są m.in. nadwrażliwość na dźwięk i światło oraz charakterystyczny szczękościsk, który obejmuje także mięśnie karku, grzbietu, a nawet kończyn; czasem skurcze bywają tak silne, że mogą prowadzić do urazów języka i złamań kości;
- krztusiec (koklusz, 100-dniowy kaszel) to choroba zakaźna, która może powodować długotrwały napadowy kaszel z zanoszeniem się lub wymiotami; najgroźniejszym powikłaniem choroby jest krztuścowe uszkodzenie mózgu.
Pomimo iż szczepionka jest jedynym pewnym sposobem zapobiegania tym groźnym chorobom, trzeba pamiętać, że czasem powoduje ona skutki uboczne, takie jak: biegunka, wymioty, płacz dziecka, gorączka. Przed podaniem kolejnych dawek szczepionki, należy poinformować lekarza o ewentualnej nietolerancji któregoś ze składników szczepionki.