Szczepienie na WZW A
Szczepienie na WZW A, a więc przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A, jest bardzo ważne. Ta choroba często pojawia się u dzieci, szczególnie w krajach o niskim standardzie życia, przy złych warunkach sanitarnych. Zakażenie wirusem HAV może także dotknąć osób dorosłych. Wtedy też przebieg choroby jest cięższy. Warto więc wcześniej pomyśleć o zabezpieczeniu przeciw chorobie, w postaci szczepionki na WZW A.
1. Szczepionka na WZW A
Szczepienie na WZW A to nic innego jak zabieg profilaktyczny przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A. Dostępne są szczepionki anty-HAV, które zawierają zabity lub atenuowany wirus, a więc żywy wirus o zmniejszonej zjadliwości. Mają one na celu wytworzenie przeciwciał w naszym organizmie przeciwko cząstkom wirusa.
Szczepienie na WZW A należy do szczepień zalecanych dla dzieci w wieku przedszkolnym, szkolnym oraz młodzieży do 18. roku życia. Szczególnie ważne jest zaszczepienie dzieci, które rozpoczynają naukę w szkole, a nie chorowały na WZW typu A, bowiem u takich dzieci łatwo dochodzi do zakażenia wirusem. Oprócz dzieci, szczepienie na WZW A powinno być wykonane u osób wyjeżdżających do krajów endemicznego występowania choroby czy krajów rozwijających się. Bezwzględnie szczepieniu powinny poddać się osoby pracujące przy materiałach zakaźnych, przy produkcji żywności oraz osoby z grupy ryzyka choroby, np. chorujące na hemofilię. Szczepienie na WZW A należy do Programu Szczepień Ochronnych.
Niekiedy jednak istnieją przeciwskazania do wykonania szczepionki na WZW typu A. Szczepieniu nie powinny poddawać się osoby chorujące na ostre choroby przebiegające z wysoką gorączką. Bezwzględnym przeciwskazaniem jest także nadwrażliwość na któryś ze składników szczepionki czy też pojawienie się objawów nadwrażliwości po poprzedniej dawce szczepionki. Szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby nie powinno wykonywać się także u kobiet w ciąży. Nie jest bowiem znany wpływ szczepionki na płód.
2. Rodzaje szczepionek na WZW A
Szczepionki na WZW A mogą to być monowalentne szczepionki, tj. pojedyncze, zawierające tylko wirusa HAV, lub szczepionki wieloważne, tzw. skojarzone, które oprócz wirusa HAV zawierają także szczepy wirusa HBV. Tak więc w drugim przypadku pacjent zostaje zaszczepiony na WZW typu B.
Stosowane są różne szczepionki na WZW A i w zależności od każdej różny może być schemat podawania dawek szczepionki czy nawet grupa wiekowa szczepionego. U dzieci szczepionki monowalentne podawane są w dwóch dawkach w odstępach czasu 6-12 miesięcy lub 6-18 miesięcy (w zależności od zastosowanej szczepionki). Szczepionka skojarzona podawana jest w trzech dawkach (druga dawka po 2 miesiącach od pierwszej, a trzecia dawka po 5 miesiącach od drugiej dawki). Ważne jest także podawanie dawek przypominających. Po 5 latach podaje się szczepionkę skojarzoną lub szczepionki monowalentne – po 5 latach szczepionka na WZW B, a po 10 latach na WZW A.
Chociaż po zachorowaniu na wirusowe zapalenie wątroby typu A do pełnego zdrowia powracają praktycznie wszyscy chorzy, to jednak ta choroba wątroby nieleczona może doprowadzić do poważnych powikłań.