Epidemia odry - czy ma związek z modą na nieszczepienie dzieci?

W Niemczech mówi się obecnie o epidemii odry. Punktem zapalnym stała się śmierć osiemnastomiesięcznego chłopca. Od października 2014 roku nasi zachodni sąsiedzi odnotowali ponad 570 zachorowań, co na przestrzeni ostatnich lat jest wynikiem złym. Równocześnie wielu tamtejszych rodziców prezentuje silne postawy antyszczepionkowe. W wielu zainteresowanych zdrowiem osobach, które chciałyby wyrobić sobie na ten temat zdanie, naturalnie budzi się więc pytanie: „Szczepić czy nie szczepić przeciw odrze?”.

1. Moda na nieszczepienie?

Ruchy przeciwne szczepieniom dzieci argumentują swoje stanowisko szkodliwością szczepionek. Zdarza się, że powodują one skutki uboczne czy reakcję alergiczną. Zdaniem rodziców, którzy nie chcą szczepić swoich dzieci, powodują one więcej strat niż zysków. Niektórzy, poruszając ten temat, mówią natomiast o modzie na nieszczepienie dzieci.

2. Groźna odra

Tymczasem odra to choroba, którą bardzo łatwo się zarazić, bo „lubi” się rozprzestrzeniać. Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową. Inkubacja wirusa trwa od 9 do 14 dni, a zdolność patogenu do wywołania infekcji trwa od 2 dni przed wystąpieniem objawów do 4 dni po pojawieniu się wysypki.

Niemieccy politycy nie są zgodni, co do obowiązku szczepienia. Natomiast w tamtejszych przedszkolach, by móc wykonywać swoje obowiązki, pracownicy muszą udowodnić, że mają takie szczepienie. Poważny przypadek dotyczy również ucznia jednego z berlińskich liceów. Nie jest więc to choroba zarezerwowana tylko i wyłącznie dla najmłodszych. Jednocześnie naukowcy wyliczają, iż na około 16 000 000 przeprowadzonych szczepień tylko 7 przypadkom towarzyszyły poważne powikłania.

3. Szczepienia w Polsce

Zobacz film: "Cyfrowe drogowskazy ze Stacją Galaxy i Samsung: część 3"

W Polsce szczepienia przeciw odrze (tak jak przeciw śwince i różyczce) są finansowane z budżetu Ministerstwa Zdrowia. Przeprowadza się je wedle określonego schematu, który zakłada wykonanie szczepienia podstawowego około 13–14 miesiąca życia oraz szczepienia uzupełniającego w wieku 10 lat. Są również zalecane osobom, które nie odbyły go w ramach szczepień obowiązkowych i młodym kobietom, które zawodowo pracują w środowisku dziecięcym, a także młodym mężczyznom, by zapobiegać różyczce wrodzonej.