Depresja młodzieńcza

Depresja jest obecnie uważana za chorobę cywilizacyjną. Z badań wynika, że około 10% populacji cierpi na depresję, z tego jedna trzecia osób to nastolatki. Depresja u nastolatków, często jest niezauważana przez rodziców, a jest ona często na tyle niebezpieczna, że może doprowadzić do dramatu.

1. Przyczyny i objawy depresji u dzieci i młodzieży

Na depresję młodzieńczą najbardziej narażone są osoby, które nie potrafią sobie poradzić z przejściem z okresu dzieciństwa do okresu dojrzałości. Podatne na depresję są osoby, które:

• Mają niskie poczucie wartości,
• O wszystko się obwiniają,
• Mają trudności w nawiązywaniu kontaktów,
• Pragną akceptacji,
• Są przewrażliwione,
• Genetycznie obciążone chorobą.

U młodych osób najczęściej występuje depresja egzogenna, która jest powodowana czynnikami zewnętrznymi.

Zobacz film: "Cyfrowe drogowskazy ze Stacją Galaxy i Samsung: część 3"

Przez pewien czasu uważano, że depresja u dzieci nie może się rozwinąć, ponieważ ich rozwój poznawczy jest niewystarczający. Obecnie nie ma wątpliwości, że depresja pojawia się u dzieci i młodzieży. Jak rozpoznać ją u swojego dziecka? Objawia się inaczej niż u dorosłych, dlatego warto przyjrzeć się zachowaniu swojego dziecka.

U dorosłych osób objawami depresji jest smutek, apatia, przygnębienie, tymczasem u dzieci objawia się ona całkiem inaczej. Do pierwszych objawów depresji należą:

• Arogancja,
• Agresja,
• Abnegacja - często mylona z młodzieńczym buntem.

Do dolegliwości fizycznych należą:

• Ból głowy,
• Ból brzucha.

Często zdarza się, że nastolatki, którzy cierpią na depresją posuwają się do ostateczności, czyli próbują popełnić samobójstwo.

2. Dlaczego dzieci cierpią na depresję?

Czas przechodzenia dziecka w dorosłe życie - jest dla niego bardzo trudne. Czasami zdarza się, że dziecko musi znacznie wcześniej stać się dorosłym, a problemy jakie na niego czekają przerastają go. Dochodzą do tego jeszcze hormony, które wywołują burzę emocjonalną, z którą młody człowiek często sobie nie radzi. Również rzeczywistość, z jaką muszą się zmierzyć - bieda, przestępczość, zakłamanie, niesprawiedliwość - nie wpływa pozytywnie na ich psychikę.

Sytuacja rodzinna dziecka ma bardzo duży wpływ na jego psychikę. Dzieci z biednych rodzin nie widzą dla siebie perspektyw, ani szans na wyrwanie się z biedy. Problemy szkolne - które niejednokrotnie są ignorowane przez najbliższe otoczenie - mają wpływ na dziecko. Dla niego problemy szkolne są tak samo ważne, jak dla dorosłych problemy w pracy czy w domu. Ignorując je. często nie zdajemy sobie sprawy, jak wielką krzywdę wyrządzamy naszemu dziecku.

Na psychikę dziecka ma również wpływ, akceptacja w grupie społecznej. Zdarza się, że brak takiej akceptacji powoduje u młodego człowieka załamanie psychiczne, a czasem nawet targnięcie się na swoje życie.

Życie młodych ludzi nie jest proste. Muszą się zmierzyć z problemami, niesprawiedliwością, z dorosłym życiem. Rzeczywistość, które czeka na nich po wkroczeniu w dorosłe życie, często ich przerasta i nie wiedzą wtedy, gdzie szukać pomocy.

3. Diagnoza depresji u dziecka

Do podstawowych objawów należy postawa opozycyjno-buntownicza - nie oznacza, to że każdy zbuntowany młody człowiek ma depresję. Do cech tej postawy należą:

• Arogancja,
• Drażliwość,
• Impulsywność w kontaktach w domu,
• Łamanie znanych norm,
• Nadużywanie alkoholu,
• Eksperymenty z narkotykami,
• Przypadkowy seks,
• Autoagresja,
• Prowokacja bójek,
• Pogorszenie zdolności intelektualnych,
• Wagarowanie,
• Niedbanie o wygląd,
• Brak zainteresowań,
• Zamknięcie w sobie.

Do innych objawów depresji młodzieńczej należą:

• Zmiana apetytu - nadmierne objadanie się, brak łaknienia,
• Kłopoty ze snem,
• Obsesyjne zainteresowanie śmiercią,
• Ucieczki z domu.

Bardzo trudno jest rozpoznać chorobę u młodego człowieka, ponieważ objawy depresji są podobne do objawów okresu dojrzewania - które po pewnym czasie same znikają. Dlatego musimy bacznie przyglądać się naszemu dziecku, aby niczego nie przegapić.

4. Profilaktyka i leczenie depresji u dzieci

Przede wszystkim trzeba zadbać o psychikę dziecka, już od najmłodszych lat. Dziecko musi czuć się kochane, czuć bliskość i wsparcie rodziny. Musimy dziecku pozwolić na popełnianie błędów - uczy się ono wtedy, jak radzić sobie z problemami - ale nie można również zostawić go na pastwę losu. Kiedy widzimy, że dziecko sobie nie radzi z jakimś problemem, podajmy mu pomocną rękę. Rozmowa z dzieckiem jest podstawą. Dziecko ma prawo do własnego zdania i nie możemy go krytykować za każdym razem. Rodzice powinni wysłuchać argumentów dziecka, zrozumieć go, a w razie czego pomóc mu odnaleźć prawidłową drogę.

Jak leczyć depresję? Jest kilka metod leczenia depresji. Należą do nich:

1. Terapia poznawcza - polega na analizie i modyfikowaniu błędnych skojarzeń i niewłaściwego toru myślenia.
2. Terapia grupowa - jej celem jest nauczenie nastolatka zawierania kontaktów z rówieśnikami.
3. Terapia rodzinna - przeprowadza się ją, kiedy depresja jest związana z dysfunkcją rodziny.
4. Farmakoterapia - jest stosowana w ostateczności, kiedy u chorego występują lęki, myśli samobójcze lub inne tego typu objawy.

Warto obserwować swoje dziecko. Zwrócić uwagę na jego zainteresowania, na to jak spędza wolny czas, jakich ma przyjaciół - być może dzięki temu uchronimy nasze dziecko przed depresją.