Zbadali mózgi nastolatków. Ten objaw to sygnał alarmowy
Mózg nastolatka nieustannie się rozwija. Zakłócenie tego procesu może skutkować zwiększeniem ryzyka schizofrenii, choroby afektywnej dwubiegunowej lub depresji.
Dzieje się tak dlatego, gdyż miejsca podlegające najintensywniejszym przemianom u nastolatków są jednocześnie obszarami, w których największa się ekspresja genów związanych z ryzykiem schizofrenii. Do takich wniosków doszli naukowcy z University of Cambridge oraz University College London (Wielka Brytania).
W okresie dorastania dochodzi do kurczenia się zewnętrznej warstwy mózgu (kory mózgowej). W obszarze tym wzrasta ponadto poziom mieliny, substancji która wytwarzana jest przez komórki otaczające aksony komórek nerwowych. Składa się ona na otoczkę mielinową (rdzenną).
Kora mózgowa rozwija się przez długi czas, a proces ten rozpoczyna się od płata potylicznego (znajduje się on z tyłu głowy) i postępuje w kierunku przednim.
Jako ostatni pełną dojrzałość osiąga zatem płat czołowy, który jest siedliskiem najważniejszych funkcji mózgu (świadomości, podejmowania decyzji, racjonalnego myślenia).
To w pewien sposób tłumaczy, dlaczego nastolatkowe skłonni są do ryzykownych zachowań, kłócą się z rodzicami i nauczycielami, a czasem trudno nawiązać z nimi nić porozumienia.
Eksperyment brytyjskich naukowców jest jednym z najbardziej wnikliwych, jeśli chodzi o rozwój mózgu w czasie adolescencji.
Do badania zaproszono 300 osób w wieku od 14 do 24 lat. W przypadku każdego pacjenta wykonano badanie MRI (rezonans magnetyczny) w celu porównania struktury mózgu ludzi młodych z różnych grup wiekowych.
Specjaliści mają nadzieję, że dokonane przez nich odkrycie przyczyni się do lepszego diagnozowania i leczenia zaburzeń psychicznych, jak również zachęci innych naukowców do badań w zakresie zdrowia psychicznego nastolatków.
A takich badań świat z pewnością potrzebuje. Pierwsze objawy chorób psychicznych często bowiem pojawiają się w okresie dorastania. Tak jest choćby w przypadku schizofrenii, gdzie symptomy choroby w wielu przypadkach ujawniają się przed 20. rokiem życia.
Gdy tego rodzaju choroba psychiczna zostanie stwierdzona między 13. a 18. rokiem życia, diagnoza brzmi: schizofrenia o wczesnym początku. O schizofrenii dziecięcej mówi się, gdy objawy choroby zostaną zauważone do 12. roku życia.
1. Objawy schizofrenii dziecięcej
Schizofrenia jest chorobą o bardzo złożonym zakresie symptomów. Jest ich bardzo dużo, niektóre są niecharakterystyczne. W niektórych przypadkach występują one epizodycznie, w innych – regularnie.
Jako pierwsze pojawiają się najczęściej objawy negatywne, należą do nich:
- pogorszenie wyników w nauce,
- osłabienie relacji uczuciowych,
- niechęć do przebywania wśród kolegów,
- apatia, zniechęcenie,
- spowolnienie ruchowe.
Objawy pozytywne (wytwórcze) to omamy i halucynacje.
Omamy wzrokowe występują częściej u dzieci niż u dorosłych. Kilkulatek widzi przedmioty, osoby, wyimaginowane postaci, których w rzeczywistości nie ma. Pojawić się mogą również omamy słuchowe, czuciowe, rzadziej węchowe.
W przypadku pojawienia się niepokojących objawów, rodzic powinien niezwłocznie udać się z dzieckiem do psychiatry. Schizofrenia jest poważną chorobą psychiczną, którą można jednak utrzymać w stanie remisji.
W przypadku nastolatka ponadto, ocena stanu zdrowia psychicznego musi być szczególnie wnikliwa. Wykluczyć bowiem trzeba używanie przez niego substancji psychoaktywnych (dopalaczy, narkotyków). W tym celu specjalista może zlecić młodemu człowiekowi wykonanie odpowiednich testów.
U niektórych nastoletnich pacjentów objawy przywodzące na myśl schizofrenię mogą być równoznaczne z buntem okresu dojrzewania. W tym okresie często dochodzi do radykalnych zmian zachowania, poglądów, przekonań, które w wielu przypadkach zupełnie nie współgrają z rzeczywistością.
Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl
