Pierwsze objawy schizofrenii
Mózg nastolatka nieustannie się rozwija. Zakłócenie tego procesu może skutkować zwiększeniem ryzyka schizofrenii, choroby afektywnej dwubiegunowej lub depresji.
Dzieje się tak dlatego, gdyż miejsca podlegające najintensywniejszym przemianom u nastolatków są jednocześnie obszarami, w których największa się ekspresja genów związanych z ryzykiem schizofrenii. Do takich wniosków doszli naukowcy z University of Cambridge oraz University College London (Wielka Brytania).
W okresie dorastania dochodzi do kurczenia się zewnętrznej warstwy mózgu (kory mózgowej). W obszarze tym wzrasta ponadto poziom mieliny, substancji która wytwarzana jest przez komórki otaczające aksony komórek nerwowych. Składa się ona na otoczkę mielinową (rdzenną).
Kora mózgowa rozwija się przez długi czas, a proces ten rozpoczyna się od płata potylicznego (znajduje się on z tyłu głowy) i postępuje w kierunku przednim.
Jako ostatni pełną dojrzałość osiąga zatem płat czołowy, który jest siedliskiem najważniejszych funkcji mózgu (świadomości, podejmowania decyzji, racjonalnego myślenia).
To w pewien sposób tłumaczy, dlaczego nastolatkowe skłonni są do ryzykownych zachowań kłócą się z rodzicami i nauczycielami, a czasem trudno nawiązać z nimi nić porozumienia.
Eksperyment brytyjskich naukowców jest jednym z najbardziej wnikliwych, jeśli chodzi o rozwój mózgu w czasie adolescencji.
Do badania zaproszono 300 osób w wieku od 14 do 24 lat. W przypadku każdego pacjenta wykonano badanie MRI (rezonans magnetyczny) w celu porównania struktury mózgu ludzi młodych z różnych grup wiekowych.
Specjaliści mają nadzieję, że dokonane przez nich odkrycie przyczyni się do lepszego diagnozowania i leczenia zaburzeń psychicznych, jak również zachęci innych naukowców do badań w zakresie zdrowia psychicznego nastolatków.
A takich badań świat z pewnością potrzebuje. Pierwsze objawy chorób psychicznych często bowiem pojawiają się w okresie dorastania. Tak jest choćby w przypadku schizofrenii, gdzie symptomy choroby w wielu przypadkach ujawniają się przed 20. rokiem życia.
Gdy tego rodzaju choroba psychiczna zostanie stwierdzona między 13. a 18. rokiem życia, diagnoza brzmi: schizofrenia o wczesnym początku. O schizofrenii dziecięcej mówi się, gdy objawy choroby zostaną zauważone do 12. roku życia.
1. Objawy schizofrenii dziecięcej
Schizofrenia jest chorobą o bardzo złożonym zakresie symptomów. Jest ich bardzo dużo, niektóre są niecharakterystyczne. W niektórych przypadkach występują one epizodycznie, w innych – regularnie.
Jako pierwsze pojawiają się najczęściej objawy negatywne, należą do nich:
- pogorszenie wyników w nauce,
- osłabienie relacji uczuciowych,
- niechęć do przebywania wśród kolegów,
- apatia, zniechęcenie,
- spowolnienie ruchowe.
Objawy pozytywne (wytwórcze) to omamy i halucynacje.
Omamy wzrokowe występują częściej u dzieci niż u dorosłych. Kilkulatek widzi przedmioty, osoby, wyimaginowane postaci, których w rzeczywistości nie ma. Pojawić się mogą również omamy słuchowe, czuciowe, rzadziej węchowe.
W przypadku pojawienia się niepokojących objawów, rodzic powinien niezwłocznie udać się z dzieckiem do psychiatry. Schizofrenia jest poważną chorobą psychiczną, którą można jednak utrzymać w stanie remisji.
W przypadku nastolatka ponadto, ocena stanu zdrowia psychicznego musi być szczególnie wnikliwa. Wykluczyć bowiem trzeba używanie przez niego substancji psychoaktywnych (dopalaczy, narkotyków). W tym celu specjalista może zlecić młodemu człowiekowi wykonanie odpowiednich testów.
U niektórych nastoletnich pacjentów objawy przywodzące na myśl schizofrenię mogą być równoznaczne z buntem okresu dojrzewania. W tym okresie często dochodzi do radykalnych zmian zachowania, poglądów, przekonań, które w wielu przypadkach zupełnie nie współgrają z rzeczywistością.
Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl