Ile śpi niemowlę?

Ile śpi niemowlę? A raczej: ile powinno spać? Sen niemowlęcia czasem niestety spędza sen z powiek świeżo upieczonym rodzicom. Maluchy potrafią spać zbyt dużo lub zbyt mało – obie te sytuacje budzą obawy, czy dziecko rozwija się prawidłowo. Przecież sen jest ważny dla rozwoju dziecka. Nieregularne drzemki malucha nie są jednak niczym niepokojącym. Niemowlęta, szczególnie przez pierwsze pół roku życia, nie mają uregulowanego zegara dobowego snu i czuwania. Dopiero z czasem uczą się pewnego rytmu i śpią o określonych porach dnia i nocy.

1. Sen niemowlaka do 6. miesiąca życia

Ile śpi niemowlę (są to dane dotyczące wielu dzieci, ale jedne potrzebują mniej, inne więcej snu i nie powinien być to powód do zmartwienia dla rodziców):

• miesięczne dziecko przesypia aż 16-20 godzin na dobę - to około 8 godzin w dzień i 8 godzin w nocy;
• dziecko w wieku trzech miesięcy w nocy przesypia około 10 godzin, a w dzień około 5, co w sumie oznacza tylko godzinę mniej na dobę;
• półroczne dziecko śpi godzinę dłużej w nocy, a dwie godziny mniej w dzień, co w sumie daje 14 godzin na dobę;
• do wieku 9. miesięcy maluch śpi mniej więcej tyle samo, ile półroczne dziecko;
• roczny maluch może spać około 12 godzin w nocy i 2 godzin w dzień - sen powinien nadchodzić już głównie nocą.

Zobacz film: "Kiedy dziecko nie chce spać"

Ogólnie rzecz biorąc, dzieci do 6. miesiąca życia zazwyczaj śpią około 16 godzin na dobę. Raczej nie zwracają uwagi na to, czy jest dzień, czy noc. Stan snu i czuwania rozkłada się mniej więcej po równo między dzień i noc. Dziecko zapada na drzemki na niezbyt długo – malucha trzeba karmić co 3-4 godziny. Najczęściej maluch budzi się wtedy i domaga się karmienia. Po kilku tygodniach życia dziecko może spać nawet do 5 godzin „za jednym zamachem”, nawet bez budzenia się na karmienie. Bardzo ważne jest, aby karmić dziecko na żądanie. To maluch wie, kiedy jest głodny. Jego niewielki brzuszek potrzebuje jedzenia raz na mniej więcej 3-4 godziny, ale dokładny czas karmienia powinien zależeć przede wszystkim od potrzeb malucha.

Około 3. miesiąca życia dziecka sen może zdarzać się częściej i dłużej w nocy niż w dzień. Niemowlę w tym wieku przesypia około 12-15 godzin na dobę. U niektórych dzieci wygląda to mniej więcej tak, że w nocy przesypiają około 8-9 godzin, z przerwą lub dwiema, a w dzień zapadają na niezbyt długie drzemki, w sumie w dzień przesypiając 4-5 godzin. Większość maluchów „potrafi” przespać w nocy bez żadnego budzenia się około 5-6 godzin.

2. Sen niemowlaka między 6. a 12. miesiącem życia

Około półroczne dziecko powinno spać około 3 godzin w dzień i 9-11 godzin w nocy. W tym czasie rodzice mogą nieco zmienić swoje reakcje na płacz dziecka w nocy. Nie muszą przybiegać od razu do malucha, bo dziecko może uspokoić się samo już po chwili. Przybieganie po każdym zakwileniu dziecka może się skończyć tym, że maluch zacznie płakać wtedy, kiedy się po prostu nudzi. I będzie mu trudno nauczyć się samodzielnie zasypiać, a to ważna umiejętność.

Roczny maluch może spać nawet 12 godzin w nocy. W dzień wystarczą mu drzemki w sumie trwające około 2 godzin. W tym wieku można uczyć dziecko, kiedy jest czas na spanie, a kiedy na zabawę, jedzenie i przytulanie. Także czas jedzenia można przesuwać tak, aby karmienie nie wypadało w nocy. Oduczanie dziecka nocnego karmienia powinno być jednak stopniowe. Nagłe odstawienie od piersi w nocy może się skończyć tylko głośniejszym domaganiem się karmienia. Nie jest to jednak konieczne, jeśli rodzice nie czują takiej potrzeby i wstawanie w nocy nie jest dla nich obciążeniem. Z czasem dziecko samo przestanie się domagać nocnej przekąski. Jest z tym podobnie jak z karmieniem piersią - wiele zależy od tego, jak się czuje matka i jakie ma potrzeby.

3. Jak zapobiegać problemom ze snem niemowlaka?

Maluch między 6. a 12. miesiącem życia może płakać w nocy całkowicie bez powodu - najedzony, przewinięty, utulony. Takie nocne pobudki są naturalne i zdarzają się zarówno dzieciom, jak i dorosłym. Różnica polega na tym, że dorośli „potrafią” po prostu zasnąć (rano tego nawet nie pamiętają), a dzieci muszą się tego dopiero nauczyć. Jeśli zdarzy się taka sytuacja, trzeba starać się nie rozbudzać dziecka jeszcze bardziej. Jeśli płacze dłuższą chwilę, można do niego podejść i go utulić, ale nie podnosić z łóżeczka. Wtedy jest większe prawdopodobieństwo, że dziecko się nie rozbudzi bardziej. Po krótkim zakwileniu lepiej nie podchodzić do łóżeczka. Dziecko w ten sposób nauczy się zasypiać samo.

Ważne, aby po pobudce w nocy - nieważne, czy na karmienie, przewijanie, utulenie i nieważne w jakim wieku - nie dawać dziecku więcej bodźców niż jest to konieczne. Jeśli dziecko jest głodne, trzeba je nakarmić. Jeśli zabrudziło pieluchę, trzeba je przewinąć. Nie trzeba do niego mówić, śpiewać, kołysać ani się z nim bawić. Bardzo możliwe, że maluch naje się lub poczuje, że ma sucho i zaśnie, bez żadnej pomocy. Wszelkie dodatkowe działania i dźwięki mogą go niepotrzebnie rozbudzić.

Aby zapobiec problemom ze snem dziecka, trzeba także pamiętać, aby każdego wieczoru robić podobne rzeczy w podobnych godzinach. Ustanowi to pewien porządek zasypiania i rytm dnia, do którego maluch się przyzwyczai. Małe dzieci lubią rutynę, niepokój budzą w nich wszelkie zmiany „harmonogramu”.

Zasypianie bez mamy tulącej do piersi dla niektórych maluchów jest zadaniem nie do wykonania. Domagają się „ululania” za każdym razem, kiedy się zbudzą. Na to najlepszym sposobem jest właśnie przyzwyczajanie do określonych czynności - a także do tego, że dziecko zasypia w swoim łóżeczku, nie na rękach u mamy. Jeśli rodzice starają się nie przyzwyczajać dziecka do całonocnego noszenia na rękach - maluch nie będzie się tego domagał. Noszenie dziecka do snu jest niekorzystne nie tylko ze względu na tworzące się u dziecka nawyki, ale też ze względu na to, że po prostu bardzo trudno jest wtedy odłożyć dziecko do łóżeczka bez zbudzenia go. Wtedy maluch budzi się i znowu domaga się noszenia. Jest to prosty przepis na nieprzespaną noc. Dobrze jest więc tego unikać. Niewyspanie rodziców na pewno nie odbije się korzystnie na nastroju dziecka.