Choroby infekcyjne
Przyczyny poronienia mogą być różne. Czasami poronienia samoistne jest wynikiem istnienia u matki zakażenia drobnoustrojami i przebiegiem chorób infekcyjnych, pojawiających się w czasie ciąży.
Choroby infekcyjne
Czasami zdarza się, że kobieta nie jest świadoma, że zachorowała w okresie ciąży. Dlatego też przy szukaniu przyczyny poronienia wykonywane są badania antyinfekcyjne. Diagnostyka laboratoryjna opiera się na wykrywaniu wirusów, bakterii, grzybów i innych pasożytów, a także obecności swoistych przeciwciał w surowicy krwi.
Na czym polegają badania w kierunku chorób infekcyjnych?
Badania antyinfekcyjne mogą być wykrywane na różne sposoby. Celem metod diagnostycznych chorób infekcyjnych polega na wykazaniu czynnika wywołującego daną chorobę w pobranym od matki materiale biologicznym.
W zależności od metody może to być hodowla drobnoustrojów na pożywkach, obecność drobnoustrojów w preparacie mikroskopowym (metody bezpośredniego barwienia lub bez barwienia), wykrywanie patogenów w badaniach molekularnych. Stosowane są także testy biochemiczne czy immunologiczne.
Badania na choroby infekcyjne obejmują także wykazanie swoistych przeciwciał w kierunku patogenu w surowicy krwi matki, a więc wykryciu odpowiedzi immunologicznej na obecność czynnika chorobotwórczego. Wykorzystują to testy serologiczne.
Jakie choroby infekcyjne mogą doprowadzić do poronienia?
Diagnostyka laboratoryjna chorób infekcyjnych obejmuje badanie w kierunku:
Takie badanie powinno być wykonane jeszcze przed zajściem w ciążę. W przypadku, gdy przy planowaniu ciąży zostało pominięte badanie serologiczne na różyczkę, a kobieta nie posiada we krwi przeciwciał przeciwko różyczce, to w razie zachorowania dochodzi do poronienia w I trymestrze ciąży, obumarcia płodu lub wystąpienia wad wrodzonych u noworodków.
Badania polega na wykryciu swoistych przeciwciał klasy IgM. Przeciwciała IgM świadczą o świeżym zakażeniu wirusem Rubella.
Zakażenie pierwotniakiem Toxoplasma gondii jest jedna z przyczyn poronienia. Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z kotem (żywiciel ostateczny pasożyta). Wykonywane jest badanie serologiczne na obecność przeciwciał IgM lub IgA testem Sabina-Feldmana. Pomocne jest także badanie awidności czyli siły wiązania przeciwciał z antygenem. Pozwala określić kiedy doszło do zakażenia.
Choroba wywołana przez cytomegalowirus z rodziny Herpes. Badanie polega na wykryciu swoistych przeciwciał anty-CMV surowicy krwi, a także badana jest obecność wirusa w wydzielinach człowieka metodami hybrydyzacji czy amplifikacji (PCR) wirusowego DNA, lub poprzez zastosowanie przeciwciał monoklonalnych.
Wywołana przez wirus HSV Herpes simplex. Wykrywanie wirusa opiera się na hodowli wirusa na liniach komórkowych, zastosowaniu przeciwciał monoklonalnych skierowanych w kierunku antygenu HSV w badaniu metodą ELISA lub metodą fluorescencyjną. Niekiedy wykonywane jest badanie wykrywania wirusowego DNA w surowicy metodą amplifikacji PCR.
- Listerioza
Choroba wywoływana przez bakterię Listeria monocytogenes. Po zaistniałym poronieniu wykonywany jest wymaz z pochwy i wymaz z szyjki macicy, po czym prowadzona jest hodowla bakterii na pożywkach.
- Zakażenia dróg rodnych kobiety
Do infekcji bakteryjnej dróg rodnych kobiety dochodzi dosyć często. Niektóre zakażenia dróg rodnych mogą doprowadzić do samoistnych poronień. Badania diagnostyczne w kierunku zakażeń dróg moczowo – płciowych to bakteriologiczne posiewy moczu, posiewy materiału pobranego przez wymazy z pochwy i szyjki macicy, czasem wymazy z cewki moczowej oraz inne badania diagnostyczne.
Drobnoustroje, które mogą spowodować poronienia to Escherichia coli, Enterococcus faecalis, Streptococcus agalactiae, Gardnerella vaginali, Chlamydia trachomatis, Ureaplasma urealyticum, Trichomonas vaginalis, Neisseria czy Mycoplasma, a także grzyby z rodzaju Candida.
