Miesiączka po poronieniu

Po poronieniu musisz się uporać nie tylko z własnymi emocjami i dojść do równowagi psychicznej, ale również przygotować się na zmiany w cyklu miesiączkowym. Organizm musi się oswoić z gwałtowną zmianą hormonalną po stracie ciąży. Jednym z dręczących pytań jest to, kiedy nastąpi powrót do regularnego miesiączkowania i kiedy pojawi się pierwsza po poronieniu miesiączka. Pamiętaj, że aby na nowo zaczęły się regularne cykle, organizm musi przetworzyć informację, że nie jesteś już w ciąży.

1. Kiedy pierwsza miesiączka po poronieniu?

Weź pod uwagę to, kiedy nastąpiło poronienie. Jeśli utrata ciąży nastąpiła pod koniec pierwszego trymestru lub na początku trymestru drugiego, stężenie beta-hCG w organizmie było bardzo wysokie i powrót gospodarki hormonalnej do normalności wymaga dłuższego czasu. Późne poronienie ciąży skutkuje znacznym poziomem beta-hCG we krwi, a tym samym czas zanikania hormonu po poronieniu i powrót do miesiączkowania może się wydłużyć w czasie.

Innym powodem, dla którego oczekiwanie na miesiączkę po poronieniu może się wydłużyć, jest pozostanie w macicy niewielkiej części łożyska. Taka sytuacja prowadzi do nieregularnego pojawiania się i zanikania krwawień z pochwy, które wcale nie są miesiączką. Jest to dalszy ciąg krwawienia poronnego. Dla własnego spokoju warto udać się do ginekologa, aby ocenił, czy całość łożyska została wydalona z macicy. Jeśli stężenie beta-hCG spada do zera, a ty nadal masz plamienia, lekarz może zalecić progesteron dla oszukania organizmu i wywołania miesiączki.

2. Jak wygląda pierwsza miesiączka po poronieniu?

Zobacz film: "Cyfrowe drogowskazy ze Stacją Galaxy i Samsung: część 2"

Wiele kobiet po stracie ciąży zastanawia się, jak będą wyglądały pierwsze miesiączki po poronieniu. Z reguły są one takie same, jak przed poronieniem. Jeżeli zatem miałaś wcześniej obfity okres, najpewniej po poronieniu miesiączka również będzie dość obfita. Gdy miałaś krwawienia miesięczne krótkie i skąpe, teraz też możesz się spodziewać właśnie takich miesiączek. To samo tyczy się długości trwania cyklów. Najpewniej będą one takiej samej długości, jak przed stratą ciąży. Chociaż czasami zdarza się, że kilka pierwszych cyklów miesiączkowych jest nieco dłuższych.

3. Kiedy powraca płodność po poronieniu?

Pojawienie się okresu po poronieniu wcale nie musi oznaczać powrotu płodności i jajeczkowania.

Po poronieniu samoistnym bywa tak, że jeden, a czasami kilka cyklów, jest bezowulacyjnych. Kiedy następuje poronienie samoistne całkowite, czyli wydalenie w całości elementów jaja płodowego z macicy przed końcem 20. tygodnia ciąży, powrót do płodności jest możliwy już w pierwszym cyklu po poronieniu.

Gdy następuje poronienie samoistne niecałkowite, czyli kiedy w macicy pozostają fragmenty łożyska lub skrzepy krwi, potrzebne jest wyłyżeczkowanie macicy. Po zabiegu abrazji macicy płodność wraca w czasie od dwóch do czterech tygodni. Pierwsza miesiączka po poronieniu niecałkowitym często jest niepoprzedzona owulacją. Natomiast pierwszy cykl menstruacyjny może być bezowulacyjny albo owulacyjny.

W następnych cyklach może nastąpić skrócenie tzw. fazy ciałka żółtego, lub inaczej – fazy lutealnej. Przeważnie charakter miesiączki, jej obfitość i rodzaj wydzielanego śluzu nie zmieniają się. Jeżeli jednak zmiany takie wystąpią, mogą świadczyć m.in. o zapaleniu jamy lub szyjki macicy, które są częstymi przyczynami poronienia. Każdą pojawiającą się nieprawidłowość należy przedstawić lekarzowi, najlepiej podczas badania kontrolnego, które odbywa się po poronieniu.

Ze względu na nieregularność i zmieniony charakter pierwszych cykli menstruacyjnych po poronieniu, podczas kilku początkowych cykli nie należy wyznaczać fazy niepłodności przedowulacyjnej. Warto podjąć samoobserwację od razu po ustaniu krwawienia po poronieniu.

Najlepiej także wstrzymać się od stosunków płciowych aż do czasu wystąpienia następnego krwawienia miesiączkowego. Jeżeli kobieta doświadczyła poronienia całkowitego samoistnego starania o dziecko może kontynuować już w trakcie pierwszego cyklu. Jeżeli natomiast poronienie miało charakter niekompletny i konieczne było przeprowadzenie zabiegu, należy wstrzymać się przez ok. 3-6 miesięcy, w celu całkowitego zagojenia narządu rodnego.