Trwa ładowanie...

Spanie niemowlaka na brzuchu

Avatar placeholder
28.02.2015 20:07
Spanie niemowlaka na brzuchu
Spanie niemowlaka na brzuchu (Zdjęcie autorstwa Brooke Raymond / CC BY-SA 2.0)

Wielu specjalistów nie zaleca układania dzieci na brzuchu, szczególnie w pierwszych miesiącach życia, ze względu na możliwość wystąpienia śmierci łóżeczkowej albo tzw. zespołu nagłego zgonu niemowląt SIDS (ang. Sudden Infant Death Syndrom). Układanie na brzuchu niemowlaka jest jednak konieczne dla prawidłowego rozwoju dziecka, trenowania mięśni karku szkraba i oglądania świata z innej perspektywy niż pozycja na plecach. Malutkie dzieci układa się głównie w pozycji na pleckach, gdyż w tym ułożeniu rodzice wykonują większość zabiegów pielęgnacyjnych nad maluszkiem. Przestrzeganie przed układaniem niemowlaka na brzuchu nabrało charakteru chorej propagandy i nagonki związanej właśnie z ryzykiem wystąpienia śmierci łóżeczkowej. W ostatnich latach pojawiło się wiele badań, sugerujących, że pozycja na brzuchu koresponduje z większym prawdopodobieństwem SIDS. O czym warto pamiętać, układając dziecko do snu w pozycji na brzuchu?

spis treści

1. Pozycja na brzuchu a rozwój dziecka

Związek między pozycją na brzuchu a ryzykiem wystąpienia śmierci łóżeczkowej spowodował, że wielu rodziców rezygnuje całkowicie z układania swoich niemowląt na brzuszku. Niektórzy natomiast czekają do momentu aż dziecko stanie się troszkę starsze i zacznie sprawniej dźwigać głowę. I tutaj zaczyna się problem, bowiem dziecko, które nie było układane w pozycji na brzuchu, nie ma szans nauczyć się dźwigać głowy, gdyż nie jest zmuszane do ćwiczenia mięśni karku. Pozycja na brzuchu jest szczególnie ważna w pierwszych trzech miesiącach życia szkraba. Dziecko w tym czasie uczy się podpierać na rączkach, unosić główkę, obserwować otoczenie, przesuwać główkę z jednego policzka na drugi, podnosić głowę pod coraz wyższym kątem i przytrzymywać ją na coraz dłużej. Około czwartego miesiąca życia maluch osiąga stabilną pozycję podporu, a następnie wysoko podnosi głowę, podpierając się na wyprostowanych rękach, co przygotowuje go do nauki pełzania.

Jak widać zatem, układanie brzdąca w pozycji na brzuchu jest konieczne, by maluch mógł z pozycji leżącej nabyć umiejętność poruszania się w pozycji spionizowanej (chodzenie). Dziecko musi być układane na brzuchu, by mogło się prawidłowo rozwijać i przygotować do nauki chodzenia. Leżąc na brzuchu, maluch nabiera świadomości swojego ciała – wie, że istnieje coś więcej niż tylko plecki. Ponadto, ćwiczy mięśnie karku, szyi i grzbietu, co jest szczególnie ważne w pierwszych miesiącach życia, a dodatkowo dobrze wpływa na rozwój stawów biodrowych. Leżenie na brzuchu pomaga też niemowlętom, które cierpią z powodu kolki i gromadzących się w brzuszku gazów. Leżenie na brzuchu usprawnia pracę układu trawiennego, ułatwia oddawanie gazów i redukuje napięcie brzucha, zmniejszając ból. Układanie malucha na brzuchu zapewnia też ładny kształt główki dziecka – maluchy leżące głównie na plecach mają silnie spłaszczoną potylicę.

2. Na co uważać, układając malucha na brzuchu?

Zobacz film: "Jak przewijać niemowlę?"

Układając maluszka na brzuchu, rzeczywiście trzeba uważać, by brzdąc nie zatkał sobie noska i dróg oddechowych i nie udusił się. Nie warto jednak panikować, myśląc, że ułożenie na brzuchu skończy się tragedią w postaci śmierci łóżeczkowej. Maluch bowiem został wyposażony przez naturę, by bronić się w przypadku niebezpieczeństwa, np. dysponuje odruchem Moro, który chroni go przed sytuacjami braku dopływu powietrza. W takich okolicznościach dziecko zaczyna zmieniać pozycje główki, krzyczeć i płakać. Pozycja na brzuchu nie jest polecana do spania w przypadku dzieci w pierwszym miesiącu życia. Kładąc noworodka na brzuchu, należy zawsze mieć go na oku – najlepiej położyć się obok niego.

Starsze dzieci – dwu- lub trzymiesięczne – można spokojnie układać na brzuchu, jednocześnie zajmując się czymś innym. Trzeba jednak pamiętać, by nie kłaść malca na miękkim podłożu (miękkim materacu, puchatym kocu albo poduszce), gdyż stwarza to ryzyko uduszenia się dziecka. Ponadto, pozycja na brzuchu, mimo zagrożeń związanych z SIDS, jest zalecana dla dzieci z niektórymi zaburzeniami rozwojowymi i dolegliwościami chorobowymi. W pozycji na brzuchu powinny być układane jak najczęściej dzieci z zespołem Pierre-Robin, u których pozycja na pleckach zwiększa ryzyko śmiertelnej obturacji dróg oddechowych. Również wcześniaki powinny leżeć na brzuszku, gdyż ta pozycja pozwala szybciej utlenić krew. Ułożenie na brzuchu polecane jest też dzieciom z dysplazją stawu biodrowego i z odpływem żołądkowo-jelitowym, które często wymiotują po jedzeniu.

W jaki sposób zachęcać dzieci do leżenia na brzuchu? Istnieje wiele możliwości układania brzdąców w pozycji na brzuszku. Po pierwsze, można układać maluszka na własnej klatce piersiowej – w ten sposób mamy kontrolę nad dzieckiem i zapewniony bliski kontakt z maluszkiem. Po drugie, można układać dziecko na brzuchu w poprzek swoich kolan, gdy siedzimy na krześle. Pozycja ta odciąża brzuch szkraba i pozwala dodatkowo wykonywać masaż plecków dziecku. Po trzecie, można układać dziecko na brzuchu z wykorzystaniem specjalnego klina, którego używają rodzice dzieci cierpiących z powodu obfitych ulewań. Klin umożliwia przenoszenie ciężaru ciała dziecka w kierunku miednicy. Warto układać maluszka na brzuchu, czy to na dywanie, czy na macie, gdyż dzięki tej pozycji dziecko może ćwiczyć konkretne partie mięśni, niezbędne do dalszego prawidłowego rozwoju fizycznego.

Następny artykuł: Ile powinno spać niemowlę?
Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze