Pierwsze kroki w przypadku zakażenia owsicą
Kiedy rodzic dowiaduje się, że jego dziecko jest zakażone owsicą, może wpaść w panikę. Widok białych pasożytów szokuje i wzbudza negatywne odczucia. Pojawiają się pytania – jak maluch się tym zaraził, gdzie, a przede wszystkim jak szybko pozbyć się choroby? Ważne jest opanowanie, by działać rozsądnie, ale potrzebna jest też wiedza o samej owsicy oraz o jej przebiegu i możliwościach wyleczenia.
1. Panika i brak wiedzy przeszkodą w wyleczeniu
Rodzic, który działa chaotycznie i bez świadomości o ekspansywności choroby, prawdopodobnie nie zwalczy skutecznie owsików. Dlaczego? Ponieważ chory nieświadomie zdążył już roznieść na rękach i pod paznokciami mnóstwo inwazyjnych jaj pasożytów. Mogą być one wszędzie – na pościeli, bieliźnie, odzieży, zabawkach, klamkach, przedmiotach codziennego użytku, na dywanie czy zasłonach.
Jaja, na których pokrywająca je wydzielina obeschła, mogą przemieszczać się również z kurzem. Ekspansywność owsicy nie oznacza jednak, że nie mamy szans na pozbycie się jej. Potrzeba po prostu wiedzy i dobrego planu działania. Podanie leku i położenie dziecka do łóżka z tą samą pościelą, w której spało przed zażyciem preparatu, nie przyniesie efektu. Kuracja farmakologiczna musi być wzmocniona postępowaniem ogólnym, co nosi nazwę leczenia skojarzonego.
2. Kolejne kroki w przypadku zakażenia owsicą
Różne działania, ale podejmowane jednocześnie, pozwolą pozbyć się pasożytów. Jeśli osobą chorą jest dziecko uczęszczające do żłobka czy przedszkola, w pierwszej kolejności powinniśmy powiadomić dyrekcję placówki o zarażeniu. Pozwoli to na wystosowanie do pozostałych rodziców ogólnej informacji o przypadku owsicy, co pozwoli na obserwowanie również innych dzieci.
Dalsze kroki są już podejmowane w warunkach domowych:
- leczenie farmakologiczne – leki (przepisane przez lekarza lub dostępne bez recepty, np. z substancją czynną pyrantel) muszą przyjąć wszyscy domownicy. Dawkowanie jest zwykle uzależnione od masy ciała. Z powodu dużej ekspansywności choroby można podejrzewać, że osoby z najbliższego otoczenia dziecka również są zarażone. Poza tym, eliminując źródło zakażenia, wzrasta prawdopodobieństwo zapobiegania zachorowaniom wtórnym. Ponieważ leki nie działają na jaja pasożytów, zażycie preparatu trzeba powtórzyć po 2–3 tygodniach od przyjęcia pierwszej dawki;
- dokładne wysprzątanie domu – działanie absolutnie konieczne, jeśli leczenie farmakologiczne ma przynieść pożądany skutek. Wyprania w wysokich temperaturach i wyprasowania wymagają pościele, narzuty, koce, bielizna i ręczniki. Wyprać trzeba też pluszaki i zasłony. Dywany należy dokładnie odkurzyć, podłogi umyć, podobnie zresztą jak meble. To, czego nie można wyprać, trzeba przeprasować. Dokładnego sprzątania wymaga również łazienka i toaleta;
- włączenie diety wspomagającej leczenie – z jadłospisu należy wyeliminować słodycze oraz słodkie napoje i owoce. Ważne miejsce powinien zająć błonnik i produkty kwaśne;
- dbałość o czystość i higienę – kilka działań w trakcie leczenia i po jego zakończeniu może zapobiec ponownemu zachorowaniu, m.in. częstsze mycie rąk ciepłą wodą z mydłem, obcinanie paznokci na krótko czy poranne i wieczorne podmywanie miejsc intymnych.
Trzeba również pamiętać, że podejmowane czynności należy powtórzyć po 2–3 tygodniach. Wtedy kuracja zostaje skierowana na jaja pasożytów, na które nie podziałała pierwsza dawka leku.