Metody leczenia owsicy

Owsiki to trudny przeciwnik, z którym walka jest długa, a czasami trzeba stoczyć więcej niż jedną bitwę. Jednak jeśli będziemy przestrzegać zaleceń lekarza oraz stosować się do zasad profilaktyki, wygramy każde starcie.

1. Objawy owsicy

Głównym i najbardziej charakterystycznym objawem owsicy jest swędzenie okolic odbytu wywołane przez wędrujące samice pasożytów. Świąd najczęściej nasila się wieczorem lub nocą, powodując przy tym niespokojny sen, kręcenie się i wiercenie w łóżku. Dodatkowo mogą, ale nie muszą, wystąpić takie objawy jak: zgrzytanie zębami, bezsenność, kłopoty z koncentracją czy stany zapalne skóry okolic odbytu.

Najłatwiejszym sposobem na sprawdzenie, czy zaobserwowane objawy są skutkiem owsicy, jest obejrzenie pupy dziecka w godzinach wieczornych, kiedy samice wychodzą, aby złożyć jaja. Diagnozę można potwierdzić u lekarza specjalisty, który powinien zlecić wykonanie wymazu z odbytu. Badanie kału na obecność pasożytów w przypadku owsicy bardzo rzadko daje wiarygodne wyniki.

2. Leczenie farmakologiczne owsicy

Jeśli lekarz potwierdzi nasze przypuszczenia, leczeniu powinna się poddać cała rodzina – nawet domownicy, którzy nie mają żadnych objawów. Dla małych dzieci, które mogłyby mieć trudności z połknięciem tabletki, są dostępne leki w formie zawiesiny o akceptowalnym dla dziecka smaku.

Leczenie owsicy należy powtórzyć po dwóch–trzech tygodniach, ponieważ leki działają na dorosłe osobniki, nie szkodząc larwom ani inwazyjnym jajom. Powtórzenie kuracji pozwala na zlikwidowanie tych pasożytów, które nie były jeszcze rozwinięte w chwili podania poprzedniej dawki leku. Po każdym cyklu leczenia warto wykonać ponownie wymaz z okolicy odbytu i sprawdzić, czy na pewno nie ma już inwazyjnych jaj, które mogłyby znów zakazić organizm.

3. Higiena i porządek a owsica

Przy leczeniu owsicy bardzo ważna jest higiena i utrzymywanie porządku w miejscach, w których przebywamy. Przede wszystkim należy codziennie rano zmieniać bieliznę – zarówno tę dzienną, jak i nocną – oraz pościel. Powinniśmy wyprać ją w temperaturze co najmniej 60 stopni Celsjusza. W ten sposób zmniejszymy ryzyko wtórnego zakażenia się owsikami.

Każdy z domowników powinien mieć oddzielny zestaw ręczników: osobne ręczniki do ciała, rąk i twarzy. Pierzemy je w wysokiej temperaturze po każdym zakończonym cyklu leczenia. To samo dotyczy pluszaków, którymi dziecko się bawi, koców i narzut. Jeśli niektórych zabawek nie możemy prać ze względu na ich właściwości, możemy je wyparzyć lub oddać do dezynfekcji przez ozonowanie.

Jaja owsika są bardzo lekkie. Przeniesione pod paznokciami na przedmioty codziennego użytku mogą unosić się razem z kurzem w powietrzu, które wdychamy. W związku z tym w czasie choroby meble i inne domowe sprzęty powinny być wycierane na mokro. Po każdym sprzątaniu ściereczki pierzemy i gotujemy. Podłogi również myjemy znacznie częściej niż zwykle, używając do tego celu gorącej wody lub mopa parowego.

Zawsze powinniśmy pilnować, aby dziecko często myło ręce ciepłą wodą z mydłem. Starajmy się także, aby nie brało palców do buzi, co jest częste zwłaszcza w przypadku małych dzieci. Należy również krótko obcinać maluchowi paznokcie, gdyż pod nimi mogą znajdować się inwazyjne jaja owsika.

Jeżeli nasze dziecko chodzi do żłobka lub przedszkola, należy powiadomić o chorobie dyrekcję placówki, która powinna poinformować innych rodziców, aby również mogli podjąć odpowiednie środki ostrożności. Dodatkowo sale przedszkolne powinny przejść gruntowne porządki, a zabawki zostać zdezynfekowane.

4. Dieta w owsicy

Oprócz leczenia farmakologicznego oraz utrzymywania porządku i dbania o higienę ważnym aspektem walki z owsikami jest odpowiednia dieta. W czasie choroby codzienny jadłospis powinien zawierać zwiększoną ilość błonnika. Dlatego też warto wprowadzić do menu potrawy z kaszami, chlebem razowym, dużą ilością warzyw i owoców. W walce z owsikami pomocny będzie także czosnek, sok z czerwonych buraków, kiszona kapusta czy ogórki.