Objawy hipoglikemii
Hipoglikemia u noworodka jest dość częstym zaburzeniem, pojawia się u dwóch na tysiąc noworodków. Polega ona na tym, że we krwi noworodka jest zbyt mało glukozy niż powinno. Objawy hipoglikemii u noworodka bywają trudne do zauważenia, dlatego u wcześniaków i dzieci w inny sposób obciążonych ryzykiem wystąpienia hipoglikemii, badanie poziomu glukozy we krwi przeprowadza się co kilka godzin.
1. Kiedy pojawia się hipoglikemia?
Tuż po urodzeniu poziom glukozy we krwi noworodka jest fizjologicznie niski, a wynosi poniżej 50 mg%. Dochodzi do tego pułapu dopiero po dobie lub dwóch. W pierwszych 72 godzinach życia za hipoglikemię uważa się wynik poniżej 35 mg% u noworodków z prawidłową masą urodzeniową. U wcześniaków z niską masą urodzeniową hipoglikemią jest poziom glukozy poniżej 25 mg%.
2. Jak objawia się hipoglikemia?
Hipoglikemia u noworodkamoże objawiać się bladością skóry, a nawet odcieniem niebieskawym. Można zauważyć problemy z oddychaniem lub przyspieszony, gwałtowny oddech, pochrząkiwanie. Dziecko bardzo szybko traci ciepło, ma dreszcze i silnie się poci. Mogą pojawić się problemy z karmieniem, gdyż dziecko traci apetyt i jest rozdrażnione, ma także mdłości i wymioty. Nie porusza się zbyt często – co wiąże się z hipotonią mięśniową, czyli obniżeniem tonicznego napięcia mięśniowego. Wszystkie te powyższe objawy pojawiają się jednak przy bardzo niskim poziomie glukozy we krwi. Niezbyt zaawansowanej hipoglikemii nie da się w ten sposób wykryć, konieczne są badania poziomu cukru we krwi u noworodka.
3. Czynniki ryzyka hipoglikemii
Hipoglikemiau noworodka może się pojawić z dość wysokim prawdopodobieństwem u dzieci, które:
- mają dużą wagę urodzeniową,
- mają niską wagę urodzeniową,
- są wcześniakami,
- były niedotlenione w czasie porodu lub po nim,
- cierpią na zaburzenia metaboliczne (kwasicę, galaktozemię, glikogenozę wątrobową, zaburzenia oksydacji kwasów tłuszczowych, chorobę syropu klonowego),
- cierpią na zaburzenia endokrynologiczne (np. niedoczynność tarczycy),
- cierpią na zakażenie ogólne organizmu (sepsę).
Także dzieci matek chorujących na cukrzycę mają większe ryzyko pojawienia się hipoglikemii. To samo dotyczy dzieci matek, które miały różnego rodzaju infekcje tuż przed urodzeniem dziecka. Także stan o nazwie chorioamnionitis, czyli zapalenie błon płodowych i łożyska predysponuje do problemów z niskim poziomem cukru we krwi. Statystycznie więcej dzieci cierpi na hipoglikemię w grupie, w której wystąpił konflikt serologiczny.
Z powyższej listy wynika, że dzieci ogólnie zdrowe, urodzone o czasie i mające odpowiednią wagę urodzeniową są w grupie niskiego ryzyka niedocukrzenia. Wcześniaki są szczególnie narażone na hipoglikemię ze względu na ogólną niedojrzałość wielu organów. Płuca dziecka nie funkcjonują jeszcze prawidłowo, maluch musi przebywać w inkubatorze, ale także wątroba nie jest jeszcze w pełni sprawna. Nie zawiera zapasu polimeru glukozy, który pozwala noworodkowi na samodzielne dostarczanie sobie potrzebnego cukru.
U dzieci obarczonych ryzykiem hipoglikemii należy wykonywać co kilka godzin badanie poziomu cukru we krwi. Stosowane jest także badanie moczu, w którym nie powinna znaleźć się glukoza (u zdrowego człowieka glukoza jest „wyłapywana” w nerkach i wykorzystywana dalej, a nie wydalana).