Ciemieniucha u niemowląt
Ciemieniucha jest jedną z najczęstszych przypadłości niemowlęcych i wiele maluchów prędzej czy później na nią zapada. Zmiany skórne zaobserwować można przede wszystkim na główce dziecka do 6 tygodnia życia, choć niekiedy choroba daje o sobie znać nawet do 18 miesiąca. Żółta skorupka tworząca się na owłosionej skórze głowy niemowlęcia nie jest groźna, ale wygląda nieładnie i czasem sprawia kłopoty.
1. Skąd bierze się ciemieniucha?
Zadaniem gruczołów łojowych jest wytwarzanie łoju, czyli substancji, która chroni skórę przed grzybami i bakteriami, nawilża ją i nadaje elastyczność. Wydzielanie hormonów u noworodka nie jest jeszcze zupełnie wyregulowane, szczególnie biorąc pod uwagę fakt, że w jego organizmie wciąż znajdują się hormony matki. W wyniku takiej sytuacji, gruczoły łojowe produkują nadmierną ilość łoju, który manifestuje się poprzez grube, żółte, przypominające łupież łuski widoczne na główce malucha. Mogą one pokrywać całą główkę lub objawiać się jedynie w pojedynczych miejscach. Nie ma jednak powodu do zmartwień, ponieważ są domowe sposoby, aby rodzice samodzielnie i skutecznie mogli zlikwidować ciemieniuchę u swojego maleństwa.
Warto jednak wiedzieć, skąd u niemowlaka wzięła się ta przypadłość i czy musi na nią zapaść każdy maluszek. Ciemieniucha to odrzucone komórki skóry oraz łój z gruczołów łojowych skóry. Pierwotna przyczyna ciemieniuchy nie jest ściśle określona, jednak ma to związek z tym, że w pierwszych miesiącach życia dziecka jego gruczoły łojowe są bardzo aktywne i istnieje ryzyko nadprodukcji tłuszczu. Wynikać może ona także z tego, że na gruczoły łojowe działają hormony matki wydzielane razem z mlekiem. Nadprodukcja znajduje ujście z gruczołów na owłosionej skórze główki, gdzie miesza się ze złuszczonym naskórkiem. Po zaschnięciu tworzą się żółte strupki.
Wystąpieniu ciemieniuchy służy pora letnia i upały. Gruczoły skórne pracują wtedy w większym tempie. Ciemieniucha nie jest jednak niepokojąca i bolesna dla naszej pociechy. Dziecko nie ma też uczucia świądu. W bardzo rzadkich przypadkach, jeżeli zareagujemy za późno, może wdać się infekcja na skórze dotkniętej ciemieniuchą. Objawia się ona najczęściej zaczerwienieniem lub obrzmieniem, może także zacząć się sączyć.
2. Leczenie ciemieniuchy
Nie ma skutecznych sposobów na uniknięcie ciemieniuchy, ale niektóre czynności mogą uchronić przed nią maluszka. Najważniejsze, aby po wyjściu z domu zakładać dziecku bawełnianą czapeczkę i ściągać ją po wejściu do pomieszczeń, by główka się nie spociła. Codziennie należy także czesać włoski dziecka miękką szczotką lub rzadkim grzebieniem. Trzeba myć włosy dziecka co najmniej dwa razy w tygodniu. W tym celu można spokojnie użyć jedynie samej wody i, zanim dziecko skończy rok, nie używać perfumowanych szamponów. Jeśli zachodzi taka potrzeba, można użyć specjalnych szamponów dla niemowląt, najlepiej tych z apteki.
Gdy zauważalne są u dziecka zmiany charakterystyczne dla ciemieniuchy, powinno się skorzystać z kilku znanych sposobów na jej wyleczenie. Czasem potrzebne są systematyczne zabiegi, trwające około 4 tygodni, by na dobre pozbyć się tej przypadłości. Najlepiej jest smarować główkę dziecka oliwką dla niemowląt na około 15 minut przed kąpielą. Można do tego przykryć główkę dziecka watą nasączoną oliwką i założyć bawełnianą czapeczkę, aby oliwka lepiej się wchłonęła w skórę. Po 15 minutach należy delikatną szczoteczką wyczesać łuski i następnie umyć główkę maluszka. Jeżeli ciemieniucha jest nasilona, można zamiast oliwki zastosować specjalne preparaty dostępne w aptekach. Na zmianę z tymi preparatami warto używać namoczonych w ciepłej wodzie otrębów pszennych albo płatków owsianych, które zmiękczają łuski i działają łagodząco na skórę dziecka. By uniknąć wysuszenia skóry głowy dziecka, można po kąpieli smarować ją kremem nawilżającym.