Zaparcia u niemowlęcia - przyczyny, leczenie
Zaparcia u niemowlęcia diagnozuje się, kiedy wypróżnienia występują rzadziej niż dwa razy w tygodniu, a oddawaniu stolca towarzyszy ból. Kupka jest twarda i o dużej średnicy. Warto też zwrócić uwagę na inne objawy takie, jak: złe samopoczucie i płacz dziecka czy też bóle brzucha. Zaparcia może wywołać nieodpowiednia dieta, alergia lub zaburzenia mikrobioty bakteryjnej jelit.
Termin „zaparcia” jest używany w odniesieniu do wypróżnień o niskiej częstotliwości. Stolce są twarde, a wydalanie ich jest bolesne. Zaparcia u niemowlaka to powszechny problem. Mimo iż za problemy z wypróżnieniem mogą być odpowiedzialne niektóre choroby, na przykład choroba Hirschsprunga, mukowiscydoza oraz niedoczynność tarczycy, większość przypadków zaparć ma miejsce u zdrowych dzieci.
Jeśli jednak oprócz zaparcia pojawiają się wymioty, utrata wagi, wolne tempo przybierania na wadze, gorączka, wzdęcia oraz spadek apetytu, może to być oznaką stanu chorobowego.
1. Zaparcia u niemowlaka - przyczyny
Rodzice niemowląt powinni uświadomić sobie, że wysiłek na twarzy dziecka oraz dziwne odgłosy wydawane przez niemowlę podczas wypróżniania wcale nie muszą świadczyć o zaparciu. Jeśli stolec jest miękki, to nawet gdy dziecko wypróżnia się tylko co 2-3 dni, nie mówimy o zaparciach.
Warto pamiętać, że wiele niemowląt odżywianych wyłącznie mlekiem matki robi kupę zaledwie raz na tydzień. Kwestia wypróżnień jest więc w dużej mierze indywidualna. Z tego powodu wielu rodziców nie jest w stanie ustalić przyczyny zaparć u swojego niemowlaka.
Niekiedy dwoje dzieci żywionych w taki sam sposób ma zupełnie różne rytmy wypróżnień. W pewnym stopniu jest to spowodowane różnymi potrzebami dziecka.
Jeśli dziecko ma za sobą wydalanie dużego, twardego i bolesnego stolca, jego organizm może zareagować osłabieniem czucia bodźców sygnalizujących konieczność defekacji. Następuje poszerzenie końcowego odcinka jelita grubego i z czasem zalegające tam masy kałowe stają się coraz większe i twardsze, przez co powodują dodatkowy dyskomfort. Tak powstaje błędne koło.
Zaparcia częściej występują u dzieci chorych, wymagających specjalnej opieki. Na problemy z wypróżnieniem bardziej narażone są dzieci z rozszczepem kręgosłupa, z zespołem Downa oraz porażeniem mózgowym. Zaparcia mogą być także wynikiem przyjmowania niektórych leków.
2. Zaparcia u niemowlaka - leczenie
Noworodki i młodsze niemowlęta, u których wystąpiły zaparcia powinny być zbadane przez pediatrę. Konieczna jest ocena sposobu żywienia dziecka i upewnienie się, że przybiera na wadze we właściwym tempie.
Zaparcia u niemowlaka oraz odwodnienie mogą być bowiem spowodowane przez niewłaściwe żywienie. Jeśli starsze niemowlę ma potwierdzone przez lekarza zaparcia, na początku należy podawać mu dodatkowe ilości wody lub 100% pasteryzowany sok owocowy raz lub dwa razy dziennie.
Po konsultacji z lekarzem można skorzystać również z leków na zaparcia przeznaczonych dla niemowląt. Najważniejszym celem leczenia zaparć u niemowlaka jest doprowadzenie do sytuacji, w której dziecko bez bólu wydala miękki stolec częściej niż 2 razy w tygodniu.
Można to osiągnąć poprzez zmiany w diecie dziecka lub matki karmiącej piersią. Należy ograniczyć w jadłospisie starszego niemowlęcia ilość produktów sprzyjających zaparciom. Ponadto należy zwiększyć ilość błonnika w diecie dziecka. W jego jadłospisie powinny znaleźć się owoce i warzywa. Należy również zadbać o to, by dziecko wypijało odpowiednią ilość płynów.