Gojenie krocza po nacięciu

Gojenie krocza po nacięciu jest zwykle bardziej długotrwałe niż gojenie się krocza po naturalnym pęknięciu w czasie porodu. Kobiety rodzące siłami natury często boją się, jaki będzie stan ich okolic intymnych – zwłaszcza po nacięciu krocza. Jak długo goi się krocze po porodzie naturalnym? Co można zrobić, by przyspieszyć proces gojenia się rany krocza? Niewątpliwie, najważniejsza jest właściwa higiena intymna w połogu: częste podmywanie się, wymienianie podpasek, noszenie przewiewnej, bawełnianej bielizny i wietrzenie rany.

1. Gojenie krocza po porodzie naturalnym

Poród naturalny to duże obciążenie dla krocza, które w czasie przechodzenia główki dziecka rozciąga się do granic możliwości. Krocze obejmuje obszar pomiędzy wejściem do pochwy a odbytem. Jeśli ujście pochwy jest zbyt ciasne dla przejścia główki dziecka, w czasie porodu kobiecie nacina się krocze. Bezpośrednio po porodzie miejsca intymne są bardzo obolałe i opuchnięte. Jeśli dochodzi do pęknięcia lub nacięcia krocza, ból okolic intymnych może być naprawdę dokuczliwy. Czas gojenia się rany krocza po porodzie jest w dużej mierze kwestią indywidualną. W przybliżeniu można powiedzieć, że rana krocza po porodzie goi się około dwóch tygodni. Jeśli krocze było nacinane, powrót do formy może zająć więcej czasu.

Najszybciej goją się niewielkie pęknięcia, tzw. pęknięcia pierwszego stopnia, w wyniku których uszkodzeniu ulega jedynie wierzchnia warstwa skóry krocza i część błony śluzowej pochwy, mięśnie pozostają jednak nietknięte. W takim przypadku kobiecie nie trzeba zakładać szwów, a rana nie jest zbyt bolesna i nie wywołuje poważnych dolegliwości. Nacięcie krocza przy porodzie i naturalne pęknięcia drugiego stopnia obejmują mięśnie krocza i wymagają założenia szwów, które rozpuszczają się w ciągu dwóch-trzech tygodni. Dolegliwości po nacięciu krocza mogą być odczuwane przez kobietę nawet przez miesiąc.

Zobacz film: "Dlaczego warto rodzić siłami natury?"

Zdarzają się również, choć niezwykle rzadko, bardzo poważne poporodowe obrażenia krocza. Są to pęknięcia trzeciego i czwartego stopnia, kiedy uszkodzeniu ulega zewnętrzny i wewnętrzny zwieracz odbytu. Leczenie może się wówczas przeciągać nawet do kilku miesięcy. Kobieta po tego typu obrażeniach krocza powinna być przygotowana na trudności w wypróżnianiu się i nietrzymanie moczu.

2. Sytuacje wymagające konsultacji lekarza

Kiedy należy zgłosić się do lekarza po nacięciu krocza? Konsultacja lekarska jest konieczna, gdy:

• odczuwasz ból w okolicy krocza, który wraz z upływem czasu nie ustępuje, a nasila się,
• bólom krocza towarzyszy podwyższona temperatura ciała lub dreszcze,
• występują obfite upławy z pochwy o nieprzyjemnym zapachu,
• czujesz rozchodzenie się szwów założonych w miejscu nacięcia krocza,
• rana krocza staje się zaczerwieniona i silnie obrzęknięta,
• pojawia się surowicza lub ropna wydzielina z rany krocza.

3. Przyspieszanie gojenia się rany krocza

Co można zrobić, by ułatwić gojenie się rany po nacięciu krocza? Zastosuj się do poniższych wskazówek.

• Dbaj o higienę intymną. Często wymieniaj podpaski, najlepiej takie, które przepuszczają powietrze. Zmieniaj podkłady po każdej wizycie w toalecie. Miejsca intymne przemywaj kilka razy dziennie, by uniknąć zakażenia. Krocze osuszaj jednorazowymi, papierowymi ręcznikami w kierunku od pochwy do odbytu i wietrz jak najczęściej.
• Noś przewiewną, bawełnianą bieliznę, która ułatwia dostęp powietrza do rany i sprzyja procesowi gojenia. Jeśli to możliwe, nie nakładaj majtek podczas leżenia, lecz wietrz ranę, podkładając pod pupę ręcznik i podpaskę w rozmiarze maxi.
• Pij duże ilości płynów i wzbogać dietę w błonnik. Dieta bogata w błonnik pokarmowy zapobiega zaparciom i trudnościom w wypróżnianiu się, a jest to szczególnie ważne, gdy podczas porodu doszło do uszkodzenia zwieracza odbytu. Dieta na zaparcia pomaga zapobiegać zastojom stolca w jelitach, które utrudniają gojenie się poporodowych ran krocza.
• Ćwicz mięśnie Kegla. Delikatne zaciskanie i rozluźnianie mięśni dna miednicy w kilka dni po porodzie pozwala na wzmacnianie okolic pochwy i odbytu i usprawnienie krążenia krwi w okolicach narządów płciowych, dzięki czemu rana po nacięciu krocza goi się sprawniej.
• Unikaj długotrwałego siedzenia. Długotrwałe przebywanie w pozycji siedzącej sprzyja powstawaniu obrzęków w okolicach intymnych, co może skutkować dłuższym gojeniem się rany krocza.
• Dużo odpoczywaj. Nie przemęczaj się i jeśli możesz – jak najwięcej leż. Energię poświęć na opiekę nad dzieckiem. Staraj się unikać rzeczy, w których ktoś może cię wyręczyć. Twoje ciało potrzebuje czasu do regeneracji. Przemęczenie i osłabienie spowalniają proces gojenia się rany.

Do mycia rany krocza, w celu oczyszczenia jej z bakterii, można używać ziołowych preparatów. Podmywać się należy kilka razy dziennie, nawet po każdej wizycie w toalecie, ponieważ zgromadzone na podpasce pozostałości moczu i odchody połogowe stanowią świetną pożywkę dla bakterii. Do przemywania rany krocza można używać naparów: z rumianku, z kory dębu, z nagietka i z nadmanganianu potasu. Po podmyciu się należy pamiętać o dokładnym osuszeniu rany. Dopóki krocze całkowicie się nie zagoi, należy zrezygnować z seksu. Od współżycia warto się powstrzymać nawet przez okres dwóch miesięcy. Seks w czasie połogu jest nie tylko bolesny dla kobiety, ale również może prowadzić do groźnego zakażenia okolic rodnych. Najlepiej o możliwość rozpoczęcia współżycia zapytać lekarza, który oceni stopień zagojenia się rany krocza.