Czarny orzech - mniej znany kuzyn orzecha włoskiego

Orzech czarny (Juglans nigra) to gatunek drzewa, należący do rodziny orzechowatych. Może osiągać wysokość nawet 35 metrów. Naturalnie występuje w środkowej i wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Jego korona przybiera szeroki, kulisty kształt. Kora jest głęboko bruzdowana, szara lub czarniawa.

Liście wyrastają długie. Składają się z kilkunastu przylistków, które u nasady są zaokrąglone i mają ostry wierzchołek. Zawierają one niewielkie ilości olejków eterycznych i wydzielają charakterystyczny zapach.

Orzechy są silnie bruzdowane, bardzo twarde, grube i czarnobrązowe. Mają kulisty kształt i średnicę ok. 3-5 cm. Jądro jest niewielkie, ale smaczne i słodkie. Spadają z drzewa na przełomie września i października.

W lecznictwie wykorzystuje się łupiny, liście i jądra orzecha. Produkuje się z nich rozmaite wyciągi. Poza tym suszone, cięte liście wykorzystywane są do produkcji herbat przeciwko pasożytom i dolegliwościom jelitowo-żołądkowym.