Pierwsza pomoc przedmedyczna dzieci. Co robić w nagłych sytuacjach?
Pierwsza pomoc przedmedyczna to czynności, które wykonuje się niezwłocznie w sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia. Jej podstawy znać powinien każdy z nas, bo nigdy nie wiadomo, kiedy wiedza przyda się nam w praktyce.
1. Pierwsza pomoc przedmedyczna – najważniejsze zasady
Zasady pierwszej pomocy znamy najczęściej wybiórczo. Pamiętamy je (lub nie) ze szkoły lub z kursu prawa jazdy.
Bycie rodzicem to jednak dobra okazja ku temu, aby uzupełnić braki w wiedzy. Nigdy nie wiemy, kiedy i w jakich okolicznościach pierwsza pomoc dla dziecka będzie przydatna. W takich sytuacjach liczą się sekundy, lepiej więc nie tracić ich na bierność.
Pamiętajmy też, że pierwsza pomoc u dziecka wygląda inaczej niż u osoby dorosłej (choćby ze względu na różnice anatomiczne i fizjologiczne). Nieco inny jest zatem schemat postępowania w przypadku nagłego zatrzymania krążenia, kiedy trzeba wykonać resuscytację. W przypadku dziecka:
- odchyl głowę poszkodowanego (ułatwi to wsunięty pod górną część tułowia zrolowany ręcznik lub kocyk),
- wykonaj pięć wdechów ratowniczych, wdmuchując powietrze do ust dziecka (lub ust i nosa w przypadku niemowląt) – każdy wdech powinien trwać sekundę, uważnie obserwuj też klatkę piersiową (jesli się nie podnosi, drogi oddechowe mogą być niedrożne),
- jeśli nie zauważasz oznak życia, naprzemienie uciskaj klatkę piersiową (15 uciśnięć) i wykonuj dwa wdechy – postępuj tak do czasu przybycia wykwalifikowanych służb,
- resuscytację najlepiej jest prowadzić na twardym podłożu,
- u niemowląt dobrze jest uciskać klatkę piersiową za pomocą dwóch kciuków, u dzieci powyżej 1. roku życia możesz użyć techniki uciskania jedną lub dwoma splecionymi rękoma.
2. Pierwsza pomoc dziecka w przypadku zadławienia
W przypadku dzieci częściej niż u dorosłych zdarzają się zadławienia. Dochodzi do niego wówczas, gdy ciało obce (cukierek, lizak, zabawka, owoc etc.) dostaje się do dróg oddechowych i je blokuje. Spontanicznym (i bardzo pożądanym) odruchem jest wówczas kaszel. Jeśli jednak nie występuje albo jest nieefektywny (dziecko nie może mówić, sinieje, traci przytomność), trzeba jak najszybciej działać, by nie doszło do uduszenia.
- Jeśli dziecko jest przytomne, ale nie kaszle albo kaszel jest nieefektywny, ułóż je twarzą i głową w dół i zdecydowanym ruchem uderz nasadą ręki w okolice międzyłopatkową (powtórz pięć razy).
- Jeśli to nie pomoże, stań za dzieckiem, ułóż swoje ramiona pod ramionami dziecka i obejmij jego tułów. Zaciśnij rękę w pieść i ułóż ją pomiędzy pępkiem a wyrostkiem mieczykowatym (najmniejsza i najniżej położona kość tworząca mostek). Chwyć ją druga ręką i mocno pociągnij ręce do siebie i ku górze. Zrób tak pięć razy. To tzw. chwyt Heimlicha - można go wykonywać jedynie u dzieci powyżej 1. roku życia.
- Jeśli dojdzie do zatrzymania krążenia, niezwłocznie wykonaj pięć wdechów ratowniczych i rozpocznie resustytację w cyklu 15:2 (15 uciśnięć – dwa wdechy).
3. Pierwsza pomoc dla dzieci – zranienia
Chyba nie ma dziecka, które choć raz nie doznałoby urazu. Na szczęście w większości przypadków rany są powierzchowne i nie wymagają interwencji lekarza. Zawsze jednak pamiętajmy o ich zabezpieczeniu, by uniknąć zakażenia.
- Zaciśnij miejsce urazu gazą lub jałowym opatrunkiem. Jeśli przesiąknie, dołóż kolejny.
- Jeśli w ranie utkwiło ciało obce, np. kawałek szkła lub metalu, nie wyciągaj go! Zabezpiecz wokół gazą lub rolkami bandaża i niezwłocznie udaj się do szpitala lub wezwij pogotowie ratownicze.
- W przypadku oparzenia schładzaj miejsce urazu zimną wodą przez kilkanaście minut lub do czasu przybycia ratowników.
Zawsze pamiętajmy też o swoim bezpieczeństwie. Od razu też wołajmy o pomoc i połączmy się z numerem alarmowym 112. Dyspozytor nie tylko wyśle do nas ratowników, ale też podpowie, jakie czynności wykonywać. Będzie też dla nas dużym wsparciem psychicznym.