Krup – objawy, leczenie i profilaktyka
Krup (podgłośniowe zapalenie krtani, dławiec rzekomy) to często diagnozowana choroba wieku dziecięcego. Wywołują ją wirusy, a chorobie towarzyszy szczekający kaszel.
Na krup najczęściej chorują dzieci między 6. miesiącem a 5. rokiem życia. Dolegliwość ta niezwykle rzadko diagnozowana jest u nastolatków i praktycznie nie występuje u osób dorosłych.
Podgłośniowe zapalenie krtani w większości przypadków wywołują wirusy, a choroba szerzy się drogą kropelkową.
1. Krup – objawy i rozpoznanie
Charakterystycznym objawem tej dziecięcej choroby jest kaszel, który opisać można jako „szczekający”. Pojawia się nagle, najczęściej w nocy, i wówczas też się nasila, utrudniając oddychanie.
Chorobie towarzyszyć może świst krtaniowy (dźwięk, który słyszy się przy oddychaniu). Oddech jest płytki, świszczący (stridor). Dziecko może mieć problem ze złapaniem powietrza, bo utrudnia mu to opuchnięte i zwężone gardło.
W przebiegu krupu pojawić się mogą ponadto objawy, takie jak: chrypka, katar, trudności z połykaniem i zaciąganie międzyżebrzy.
W większości przypadków krup mija samoistnie w ciągu dwóch dni (czasem jednak infekcja trwa dłużej). Choroba ma łagodny przebieg i rzadko daje powikłania.
Objawy krupu są na tyle charakterystyczne, że w celu postawienia diagnozy nie ma potrzeby wykonywania dodatkowych badań.
Lekarze do klasyfikowania stopnia krupu używają skalę Westleya. Obejmuje ona pięć czynników: poziom świadomości, sinica, świst krtaniowy, wdech i zaciąganie klatki piersiowej. Końcowy wynik wskazuje na postać krupu: łagodną, umiarkowaną, ciężką i powiązaną z możliwością wystąpienia niewydolności oddechowej.
W 85 proc. przypadków krup u dzieci ma przebieg łagodny.
Chorobę różnicuje się z zapaleniem nagłośni, bakteryjnym zapaleniem tchawicy oraz obrzękiem naczynioruchowym. Konieczne jest również wykluczenie obecności ciała obcego w drogach oddechowych.
2. Krup – jak pomóc dziecku?
Objawy krupu potrafią wprawić rodzica w przerażenie. Dziecko kaszle, nie może złapać oddechu, a jego płacz dodatkowo nasila problemy. I stąd konieczne jest uspokojenie pociechy, co wymaga od opiekunów dużego opanowania.
Dziecku nie powinno się podawać leków przeciwkaszlowych. Najlepszym rozwiązaniem w takiej sytuacji jest wyprowadzenie malucha do zimnego pomieszczenia, a zimą – wyjście na balkon lub do ogrodu. Można również stanąć z pociechą przed otwartym oknem. Latem oddech pomoże złapać wdychanie powietrza z zamrażalnika.
W przypadku łagodzenia objawów krupu istotne jest bowiem zimne i suche powietrze. Zmniejsza ono obrzęk krtani i sprawia, że dziecku łatwiej oddychać.
Jeśli jednak to nie pomaga, a panika dziecka narasta, konieczne jest wezwanie pogotowia.
Specjaliści w takiej sytuacji najczęściej aplikują małym pacjentom sterydy, np. deksametazon i budezonid. W zdecydowanej większości przypadków przynosi to znaczącą poprawę i dziecko nie musi być hospitalizowane.
W leczeniu krupu nie stosuje się antybiotyków.
3. Krup – profilaktyka
Niektóre źródła podają, że w profilaktyce krupu szczególne znaczenie ma szczepienie przeciw grypie i błonicy.
Krup atakuje najczęściej jesienią i wczesną wiosną. By zapobiec infekcji ważne jest wietrzenie mieszkania (zwłaszcza przed snem), nie przegrzewanie dziecka i dbanie o odporność całej rodziny. W mieszkaniu temperatura nie powinna przekraczać 20 stopni Celsjusza, a maluch powinien regularnie spędzać czas na świeżym powietrzu.