Adaptacja dziecka w przedszkolu - porady dla rodziców
Adaptacja dziecka w przedszkolu to umiejętność przystosowania się do nowych warunków; proces, od którego zależy, czy dziecko będzie dobrze się w nim czuło przez kolejne lata. Jak wygląda adaptacja w przedszkolu? Ile trwa adaptacja w przedszkolu? Jak pomóc dziecku odnaleźć się w nowym środowisku?
1. Na czym polega proces adaptacji w przedszkolu?
Pierwsze dni w przedszkolu mogą być trudne zarówno dla dzieci, jak i ich rodziców. Lęk związany z rozłąką jest naturalnym procesem, ale istnieją sposoby, aby pomóc dziecku przetrwać ten okres łatwiej i spokojniej.
Dziecko, które rozpoczyna swoją przygodę z przedszkolem powinno wiedzieć, że zostanie w nim pozostawione bez mamy i taty. Pojawi się nowa pani oraz koledzy i koleżanki, a także nowy rytm dnia, który nie zawsze będzie zgodny z z dotychczasowym.
Niektóre dzieci dość szybko odnajdują się w nowym warunkach, innym zajmuje to nieco więcej czasu, jednak niezależnie od tego zawsze powinny czuć się bezpiecznie - jest to rola nauczycieli i wychowawcy.
Jak długo trwa ten proces? Adaptacja dzieci w przedszkolu zwykle trwa od dwóch tygodni do miesiąca.
2. Czym jest separacyjna niepewność?
Separacyjna niepewność to uczucie lęku i niepokoju, które może towarzyszyć dziecku, gdy jest oddzielane od rodziców lub opiekunów. Jest to zrozumiałe, że dzieci odczuwają takie emocje, ponieważ przedszkole to nowe środowisko z obcymi dziećmi i nauczycielami.
Oto kilka objawów separacyjnej niepewności:
- płacz i protest - maluch może płakać, krzyczeć lub protestować, gdy rodzic próbuje odejść;
- większe przywiązanie - dziecko może być bardziej przylegające do rodzica lub opiekuna, nie chcąc się od niego oderwać;
- strach - maluch może być bardziej niż zwykle lękliwe w obecności innych osób.
3. Jakie umiejętności powinno mieć dziecko, które idzie do przedszkola?
Tym, co z pewnością może ułatwić proces adaptacji, jest nauczenie malucha czynności samoobsługowych. Dziecko w wieku przedszkolnym powinno umieć:
- samodzielnie jeść;
- umyć buzię i ręce;
- ubrać się;
- sygnalizować potrzeby.
Nauczyciele w przedszkolach oczywiście pomagają dzieciom w tych wszystkich czynnościach, jednak ważne jest, aby maluch sam próbował, nie czekając, aż kto za nie to zrobi.
4. Adaptacja dziecka w przedszkolu - rady dla rodziców
Maluch powinien zostać przygotowany do adaptacji. Oprócz poinformowania dziecka, jak będzie wyglądał jego pobyt w przedszkolu i nauczenia go podstawowych umiejętności, powinniśmy zwrócić uwagę przede wszystkim na pozytywy - atrakcje, kolorowe zabawki oraz ciekawe gry i zabawy.
Co jeszcze możemy zrobić, aby adaptacja do przedszkola przebiegła pomyślnie? Oto kilka kroków:
- rozpocznij przygotowania do przedszkola odpowiednio wcześnie, aby dziecko mogło oswoić się z myślą o nowym miejscu; wizyty w przedszkolu przed rozpoczęciem zajęć mogą pomóc w rozładowaniu niepewności - wiele placówek oferuje zajęcia adaptacyjne odbywające się jeszcze przed rozpoczęciem roku szkolnego;
- utwórz rytuały - ich stworzenie przed rozstaniem może pomóc dziecku poczuć się bezpieczniej, może być to krótka opowieść przed spaniem, ciepły uścisk lub słowa, które dziecko zna i może oczekiwać każdego dnia;
- pozwól dziecku wyrażać swoje emocje; daj mu zrozumieć, że może płakać lub czuć niepokój, zapewnij wsparcie emocjonalne;
- jeśli to możliwe, zawsze staraj się odbierać dziecko osobiście z przedszkola o ustalonej porze, np. po obiedzie; to może pomóc w budowaniu zaufania i pewności, że rodzic zawsze po nie wróci;
- postaraj się o dobry kontakt z nauczycielem - razem łatwiej ustalić strategie, jak pomóc dziecku przejść przez ten trudny okres.
Warto każdego dnia zamienić kilka słów z wychowawcą dziecka, pytając, jak maluchowi minął dzień, czy zjadł posiłki i czy dobrze się zachowywał.
Dziecko z kolei dobrze jest pytać, jak się bawiło, czy zbudowało jakąś ciekawą budowlę lub narysowało piękny obrazek - dzieci chętnie dzielą się swoimi małymi sukcesami, które je wzmacniają i dodają odwagi na kolejny przedszkolny dzień.
Adaptacja do przedszkola nie musi być trudna, a wiele zależy od nas - rodziców. Jeśli okażemy pewność, spokój i cierpliwość, dzieci niebawem przejmą te zachowania.
