Spanie w łóżku rodziców

Spanie w łóżku rodziców to temat bogaty w wiele spornych opinii. Jedni uważają, że spanie dziecka razem z rodzicami jest niebezpieczne i niewygodne, inni twierdzą, że pomaga budować więź między maluchem, a dorosłymi i do pewnego wieku można dziecku pozwolić na spanie z rodzicami w jednym łóżku. Amerykańska Akademia Pediatrów zaleca, aby noworodki i niemowlęta spały w jednym pokoju z rodzicami, jednak we własnym, oddzielnym łóżeczku. Spanie malucha w łóżku rodziców zwiększa bowiem ryzyko wystąpienia syndromu SIDS (ang. Sudden Infant Death Syndrome – zespół nagłego zgonu niemowląt).

1. Gdy dziecko śpi z rodzicami

Gdy rodzice dzielą ze swoim dzieckiem jedno łóżko, mówi się, o tzw. współspaniu. Niektórzy uważają, że niemowlę już od narodzin powinno spać w swoim łóżeczku. Inni są zdania, że z maluszkiem można spać w jednym łóżku, ale tylko do określonego wieku, np. do ukończenia przez dziecko sześciu miesięcy. Niektórzy rodzice bywają jednak zbyt ulegli wobec swoich pociech i pozwalają im spać ze sobą przez wiele lat. Później pojawiają się problemy z przyzwyczajeniem dziecka do samodzielnego zasypiania i spania we własnym łóżku, w oddzielnym pokoju. Współspanie z dzieckiem ma swoje plusy i minusy. Warto je rozważyć, zanim podejmie się decyzję o tym, gdzie ma spać dziecko.

2. Zalety i wady spania z dzieckiem w jednym łóżku

Dlaczego rodzice decydują się na wspólne spanie z dzieckiem? Najczęściej wynika to z potrzeby bycia blisko niemowlęcia i z troski o jego bezpieczeństwo i zdrowie. Przyczyną współspania bywają czasem warunki mieszkaniowe lub trudny charakter dziecka. Dużą zaletą spania z dzieckiem w jednym łóżku, zwłaszcza na początku życia maluszka, jest wygoda. Karmiąca piersią mama nie musi wstawać do dziecka – wystarczy, że przysunie je do siebie, przystawi do piersi, a mały ssak po nakarmieniu znowu zasypia. Współspanie buduje też bliski kontakt cielesny matki z dzieckiem. Maluszek szybciej się uspokaja i zasypia, czując bliskość i ciepło mamy. Śpiąc razem, rodzina spędza ze sobą więcej czasu, a rodzice nawiązują z dzieckiem mocniejszą więź.

Zobacz film: "Jak zadbać o prawidłowy sen niemowlaka?"

Spanie z dzieckiem w jednym łóżku ma jednak również wady. Pojawiają się wątpliwości, czy współspanie jest bezpieczne. Na pewno oddziałuje ono negatywnie na relacje intymne partnerów, a także bywa niewygodne – szczególnie, gdy któreś z rodziców ma problemy ze snem. W miarę wzrostu dziecka współspanie stwarza coraz więcej kłopotów. Im większe dziecko, tym bardziej niewygodne staje się spanie w trójkę. Kilkuletni maluch miota się po łóżku, a rodzice nie mają szansy efektywnie wypocząć w ciągu nocy. Ponadto przyzwyczajenie dziecka do spania z rodzicami jest trudne do oduczenia. Kilkulatkowi trudno jest wytłumaczyć, że nagle musi spać oddzielnie we własnym pokoju, gdy do tej pory mógł przytulić się w nocy do śpiącej obok mamy.

Kłopot może się pojawić, gdy przyjdzie pora na drzemkę w ciągu dnia, a dziecko nie zechce położyć się samo do łóżka lub gdy rodzice po prostu zechcą wcześniej ułożyć malucha do snu. Dzieci śpiące we własnych łóżeczkach szybciej uczą się samodzielności, potrafią same zasypiać i łatwiej się wyciszają, ponieważ rodzice nie rozpraszają ich swoją obecnością.

3. Niebezpieczeństwo współspania z dzieckiem

Spanie w łóżku rodziców niesie ze sobą wiele niebezpieczeństw. Amerykańska Akademia Pediatrów zaleca, by do szóstego miesiąca życianiemowlę spało we własnym łóżeczku lub w kołysce, w pokoju rodziców. Dziecko śpiące w łóżku dorosłych może się udusić, ponieważ istnieje niebezpieczeństwo niefortunnego przygniecenia malucha ciałem lub zakrycia pościelą. Dziecko może się również udusić, gdy jego główka utknie pomiędzy deskami wezgłowia łóżka lub między łóżkiem, a ścianą. Uduszeniem grozi również leżenie malucha twarzą na materacu. Jeśli zdecydujecie się na spanie z dzieckiem w jednym łóżku, zastosujcie kilka zasad bezpieczeństwa.

• Nie bierzcie malucha do łóżka, gdy jesteście pod wpływem alkoholu, narkotyków czy leków psychotropowych.
• Zrezygnujcie ze współspania, gdy jesteście nałogowymi palaczami, nawet gdy nie palicie papierosów w domu.
• Nie śpijcie w jednym łóżku z wcześniakiem i noworodkiem z niską masą urodzeniową.
• Zadbajcie o dobry stan łóżka – nie może mieć ono żadnych wgłębień ani dziur.
• Wybierzcie materac dopasowany do ramy łóżka, by dziecko nie wpadło w żadną szczelinę.
• Zrezygnujcie z puchowych poduszek, kołder, narzut i innych miękkich przedmiotów.

Lekarze zalecają, by w szóstym miesiącu życia dziecka przenieść je do oddzielnego łóżka. Jeśli rodzice nie zrobią tego odpowiednio wcześnie i maluch przyzwyczai się do spania z rodzicami, później trudno go będzie tego oduczyć. Pojawią się niepotrzebne protesty dziecka, łzy i problemy z zasypianiem. Spanie z dzieckiem nie jest zalecane, ponieważ zwiększa ryzyko wystąpienia SIDS i sprawia, że trudniej przyzwyczaić dziecko do własnego łóżka, gdy jest starsze.