Metoda Rötzera
Metoda Rötzera to metoda objawowo-termiczna, która pozwala wyznaczać dni płodne i niepłodne w cyklu menstruacyjnym kobiety. Technika ta stanowi jedną z naturalnych metod planowania rodziny. Metoda Rötzera polega na obserwowaniu markerów biologicznych, takich jak śluz i cechy szyjki macicy oraz podstawowa temperatura ciała. Dzięki tej metodzie można wyznaczyć najlepszy moment na staranie się o dziecko lub w przypadku par, które tego nie planują, czas, kiedy należy wstrzymać się od współżycia.
1. Zastosowanie metody Rötzera
Metodę Rötzera wykorzystuje się w monitorowaniu zdrowia i płodności kobiety. Dzięki metodzie objawowo-termicznej można świadomie podjąć decyzję o rodzicielstwie i skuteczniej starać się o zajście w ciążę. Można także ciąży uniknąć, jeśli się jej jeszcze nie planuje. Metoda Rötzera pozwala kobiecie poznać jej cykl menstruacyjny. Kolejne fazy cyklu są wynikiem działania hormonów, dlatego też przebieg cyklu wiele mówi o gospodarce hormonalnej u kobiety. Nieprawidłowości w przebiegu cyklu mogą oznaczać niepłodność, dlatego też metoda Rötzera jest przydatnym narzędziem diagnostyki niepłodności.
Jeśli ****przyczyny niepłodności wynikają z niedoborów diety lub niezdrowego stylu życia, dzięki metodzie Rötzera można także leczyć ten stan. Eliminuje się wtedy czynniki, które mogą prowadzić do zaburzenia płodności, a obecnie znamy ich już dwadzieścia.
Planowanie poczęcia przy pomocy metody Rötzera polega na wyznaczaniu dni płodnych. Jeśli współżycie zbiegnie się w czasie z okresem okołoowulacyjnym, wówczas są największe szanse na zajście w ciążę. Jeśli zaś zapłodnienia chce się uniknąć, zgodnie z tą metodą współżycie należy ograniczyć do dni niepłodnych. Największe szanse uniknięcia niechcianej ciąży daje współżycie jedynie w ciągu dziesięciu ostatnich dni cyklu.
2. Na czym polega metoda Rötzera?
Metoda Rötzera jest metodą objawowo-termiczną, co oznacza, że łączy ona metodę obserwacji śluzu szyjki macicy z pomiarem podstawowej temperatury ciała kobiety. Jako uzupełnienie można analizować cechy szyjki macicy.
Obserwacja śluzu pozwala określić moment owulacji, gdyż w tym czasie jest on bardziej obfity, klarowny i rozciągliwy. Wyglądem przypomina białko jajka. Dotykając go w palcach można go rozciągnąć w długie nitki. Taki śluz umożliwia plemnikom przedostanie się do komórki jajowej. Z kolei śluz, który występuje w dni niepłodne jest mętny, białawy lub lekko żółtawy, a przy tym lepki, a niekiedy również grudkowaty. Na jakość śluzu wpływ mają hormony, które odpowiadają za dojrzewanie komórki jajowej.
Metoda termiczna polega na codziennym dokonywaniu pomiaru podstawowej temperatury ciała. Mierzy się ją rano, tuż po przebudzeniu, a następnie nanosi na kartę cyklu. Pod względem temperatury wyróżnia się jej dwie fazy – początkową, gdy temperatura jest na niskim poziomie i drugą, gdy po skoku utrzymują się wyższe jej wartości. Wzrost temperatury jest dobrym czasem na współżycie, jeśli chce się zwiększyć szanse na poczęcie.
Z metody Rötzera korzystać mogą zarówno kobiety o regularnych, jak i nieregularnych cyklach, kobiety przed menopauzą, karmiące piersią, po porodzie, a także te, które odstawiły daną metodę antykoncepcji. W każdej z tych sytuacji, a także dla różnych stanów zdrowia i trybów życia opracowane są indywidualne wytyczne.
3. Skuteczność metody Rötzera
Metody umożliwiające wyznaczenie dni płodnych skracają czas starania się o dziecko, gdyż współżycie w czasie dni płodnych optymalizuje szanse na zapłodnienie. Oznacza to, że z dwóch par, które starają się o ciążę szybciej osiągnie sukces para, która dostosowuje czas współżycia do cyklu miesiączkowego niż ta, która stara się o dziecko „na ślepo”.
Największego znaczenia metoda Rötzera nabiera u par, które mają trudności z zajściem w ciążę ze względu na niską płodność. Dla nich znajomość dni płodnych jest jedyną szansą na naturalne zapłodnienie.
Metodę Rötzera z powodzeniem stosuje się także, aby odłożyć poczęcie. W zależności od stosowanej reguły, wskaźnik Pearla dla współżycia w okresie niepłodności przedowulacyjnej wynosi od 0,1 do 0,9. Z kolei dla okresu niepłodności poowulacyjnej wynosi 0. Warunkiem uzyskania takiej skuteczności jest jednak dobre nauczenie się metody i dokładne jej stosowanie. Kobieta musi obserwować reakcje swojego ciała codziennie, również codziennie je notować, a w ciągu dni płodnych powstrzymywać się od współżycia.