Jak powiedzieć rodzicom o ciąży?
Jak powiedzieć rodzicom o ciąży? Jak wybrać odpowiedni moment? Czego się po nich spodziewać? Czy powinny w tej rozmowie uczestniczyć inne osoby poza przyszłą matką i rodzicami? Te pytania mają zarówno nastolatki, które zaszły w nieplanowaną ciążę, jak i kobiety będące w stałym związku i planujące ciążę od jakiegoś czasu. W trudniejszej sytuacji są dziewczęta w niechcianej ciąży, dla nich konfrontacja z rodzicami bywa niemal tak samo przerażająca, jak pozytywny wynik testu ciążowego.
1. Jak i kiedy powiedzieć rodzicom o ciąży?
Należy przede wszystkim wybrać odpowiedni moment na tę rozmowę. Musi być czas na to, aby usiąść i spokojnie porozmawiać, nie można rzucić informacji o ciąży od niechcenia, w momencie, kiedy nie ma na to czasu. Równie złym pomysłem jest odwlekanie tej rozmowy w nieskończoność. Rodzice nie powinni się domyślić ciąży z objawów typowych dla ciąży lub, co gorsza, widząc rosnący brzuch. Lepiej jest im to powiedzieć, nawet jeśli może to oznaczać awanturę.
Najważniejsze podczas takiej rozmowy, to zachować spokój. Nie można przerywać rodzicom, którzy mogą mieć wiele pytań. Mogą to być na przykład pytania takie jak:
- Kto jest ojcem?
- Czy jest gotowy na ślub?
- Co teraz zrobicie?
- Kiedy do tego doszło?
- Kiedy rozpoczęłaś współżycie?
- Dlaczego nie używaliście środków antykoncepcyjnych?
Trzeba się do nich przygotować i spokojnie, rzeczowo na nie odpowiadać. Im rzadziej będzie wykorzystywane „Nie wiem”, tym lepiej. Wtedy rodzice powinni zdać sobie sprawę, że córka jest gotowa ponieść konsekwencje swoich działań i ma to przemyślane.
Osoby, które starają się o dziecko, także mają problem z tym, jak powiedzieć rodzicom o ciąży. W takim wypadku ważne są powyższe rady. Oprócz tego dobrze jest w rozmowie o dziecku powiedzieć rodzicom, czego przyszła mama może od nich oczekiwać. Każdej kobiecie przyda się wsparcie nie tylko ze strony partnera, ale także rodziców.
2. Od czego zależy reakcja rodziców na wiadomość o ciąży?
Reakcja rodziców na wieść o ciąży córki zależy od wielu czynników. Są to na przykład:
- to, czy wiedzą i akceptują, że córka rozpoczęła współżycie seksualne;
- to, czy akceptują chłopaka lub partnera córki;
- to, czy mają już wnuki;
- to, czy są gotowi na wnuki;
- to, jaki mają charakter – impulsywni rodzice zareagują inaczej niż ci, którzy wolą przemyśleć swoje reakcje, nawet ci impulsywni są w stanie z czasem zaakceptować zaistniałą sytuację.
Rodzice mogą być nieprzewidywalni w takiej sytuacji. Trudno jest zaplanować taką rozmowę. Dotyczy to także par po ślubie. W takim momencie mogą się w ich rodzicach obudzić obawy o przyszłość dzieci, szczególnie związane z pracą przyszłej matki i środkami na utrzymanie rodziny. Młode pary, niedługo po ślubie mogą jeszcze nie mieć wystarczających środków na życie, szczególnie jeśli przyszła matka nie ma stabilnej umowy o pracę (tylko ona pozwala na wzięcie płatnego urlopu macierzyńskiego). Innym problemem, który mogą zacząć roztrząsać rodzice w takiej sytuacji, jest problem wielkości mieszkania młodych. W przypadku, jeśli rodzice zamiast się cieszyć, obawiają się o sytuację młodych, trzeba ich przede wszystkim zapewnić o tym, co dobrego wniesie w ich życie dziecko. Spokojna, rozsądna rozmowa o radości, ale także i o ewentualnych problemach, może sprawić, że oczekiwanie na dziecko będzie łatwiejsze zarówno dla przyszłych rodziców, jak i dziadków.