Chwyt Kristellera - dlaczego jest stosowany?
Zabieg Kristellera (zwany też rękoczynem Kristellera, w skrócie RK) to zabieg położniczy stosowany przez osobę asystującą przy porodzie. Polega on na zastosowaniu ucisku na dno macicy w czasie rodzenia się główki i barków płodu.
Wskazaniem do zabiegu jest potrzeba skrócenia porodu, gdy siła parcia tłoczni brzusznej nie jest wystarczająca dla zapewnienia postępu porodu. Od lat trwa dyskusja, czy we współczesnym położnictwie jest to zabieg dopuszczalny. Przedstawiane stanowiska położników dotyczące jego zastosowania są skrajne. Przeciwnicy odwołują się do własnego doświadczenia, przedstawiając niedopuszczalność ucisku na macicę podczas porodu.
Niektórzy uważają, że z powodu braku dowodów potwierdzających skuteczność i nieokreślonego znaczenia, jego zastosowanie powinno być karalne. Według innych autorów, rękoczyn zmniejsza ryzyko powikłań związanych z porodem pochwowym i przy obecności wskazań, dobrze wykonany, jest tak samo dobry, jak każda inna procedura położnicza.
Nie ulega wątpliwości, że zabieg ten jest stosowany w polskich szpitalach i jego wykonanie przybiera różne formy.
Zobacz także:
W niektórych sytuacjach, gdy jest potrzeba skrócenia drugiego okresu porodu, przy główce znajdującej się w wychodzie miednicy (zagrażająca zamartwica wewnątrzmaciczna płodu, zmęczenie rodzącej), wykonanie cięcia cesarskiego jest technicznie trudne i związane z wysokim ryzykiem wystąpienia powikłań u matki (pęknięcie macicy, uszkodzenia układu moczowego) lub u dziecka (wylewów wewnątrzczaszkowych, złamań kości czaszki). W takich warunkach, gdy nieobecne są czynniki ryzyka wystąpienia dystocji barkowej (czyli trudności z urodzeniem barków dziecka) lub innej patologii uniemożliwiającej poród drogami natury, postępowaniem z wyboru jest zastosowanie próżniociągu położniczego, kleszczy położniczych lub ucisku na dno macicy, czyli właśnie chwytu Kristellera.
Redakcja poleca:
- Osoby o takich imionach są odbierane jako mniej inteligentne
- Czy znasz wszystkie etapy ciąży? TEST
W Polsce zastosowanie RK jest ściśle określone przez grono ekspertów w „Stanowisku Zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego w sprawie rękoczynu Kristellera”. Według ekspertów PTG, rękoczyn Kristellera we współczesnym położnictwie nie jest zalecany, ale też nie jest zabroniony i w uzasadnionych warunkach może być dopuszczalny w wykonaniu doświadczonych położników. Jego prawidłowe zastosowanie może pozwolić na uniknięcie zbędnych operacji położniczych, które - tak jak każdy zabieg - wiążą się z występowaniem powikłań.
Nie ulega wątpliwości, że jeżeli wykona się zabieg źle, nieumiejętnie, bez należytego wyczucia, to w konsekwencji można doprowadzić do powikłań. Osoba, która podejmuje się jego wykonania, musi posiadać odpowiednie doświadczenie położnicze i mieć pełną świadomość konsekwencji, jakie mogą się z nimi wiązać. W opinii ekspertów PTG, zakaz administracyjny wykonywania zabiegów, obecnych od lat w praktyce położniczej, nie jest właściwym rozwiązaniem. Należy natomiast uczyć zasad ich prawidłowego stosowania z zachowaniem właściwej kwalifikacji. Jest to jeden z zabiegów położniczych, którego zastosowanie sprzyja bezpiecznym narodzinom, nie komplikując ich.