Rehabilitacja po złamaniu
Jedne z częstszych urazów wśród dzieci to różnego rodzaju złamania kończyn. Małe dzieci są żywe, biegają, wszędzie ich pełno, ale niestety nie potrafią przewidzieć konsekwencji swoich wybryków, potencjalnego niebezpieczeństwa upadku, a do tego ich układ kostny też nie jest jeszcze w dostatecznym stopniu wysycony wapniem. W takich okolicznościach nietrudno o złamanie. Jak powinno wyglądać leczenie oraz rehabilitacja dzieci po złamaniu?
1. Opieka nad dzieckiem po złamaniu
Według lekarzy, ortopedów i fizjoterapeutów, leczenie złamań u dzieci wymaga gruntownej wiedzy z dziedziny fizjologii wzrostu kości oraz specjalnego postępowania. Potraktowanie małego szkraba jak dorosłego pacjenta niejednokrotnie skutkuje niepowodzeniami terapeutycznymi. Błędy w czasie procesu leczniczego nie wynikają z braku sprzętu, ale z ignorowania faktu, że kości małych dzieci zrastają się inaczej niż kości osób dorosłych, gdyż podlegają innym procesom fizjologii wzrostu. Co może prowadzić do niepowodzeń w leczeniu złamań u dzieci? Najczęściej jest to:
- nieprecyzyjna ocena stanu klinicznego małego pacjenta,
- nieprawidłowa interpretacja badania radiologicznego,
- zły wybór między leczeniem operacyjnym a zachowawczym,
- brak lub niedostateczna obserwacja pacjenta i kontynuacja leczenia.
Szacuje się, że w odniesieniu do leczenia stawu łokciowego u dzieci dochodzi do błędów nawet w 77% przypadków. W fachowej literaturze podkreśla się, że zabiegi personelu medycznego w przypadku złamań kości długich u dzieci powinny koncentrować się w pierwszej kolejności na uśmierzeniu bólu, potem na ustaleniu przebiegu właściwego leczenia (czy dziecko wymaga hospitalizacji, czy konieczny jest zabieg chirurgiczny itp.). Leczenie i rehabilitacja powinny zmierzać w kierunku jak najszybszego odzyskania ruchomości uszkodzonej kości i ograniczenia powikłań w postaci zaburzeń wzrostu złamanej kości czy ograniczeń w zakresie ruchu. Powodzenie leczenia i rehabilitacji dziecka zależy w głównej mierze od komunikacji na linii lekarz-rodzice-dziecko.
Wielu rodziców zastanawia się, jak powinna wyglądać rehabilitacja dziecka po złamaniu. Czy ćwiczyć uszkodzoną kończynę, jeszcze kiedy założony jest gips? Jakie ćwiczenia wykonywać? Jak często? Czy pozwolić dziecku bezpośrednio po zdjęciu gipsu hasać po dworze i ryzykować nadwyrężenie uszkodzonej kości? To tylko niektóre pytania, na które powinni uzyskać odpowiedź rodzice dzieci w czasie rehabilitacji po złamaniu. Rehabilitacja dziecka powinna rozpocząć się już w czasie unieruchomienia złamanej kości – przyspiesza to gojenie się złamania, zmniejsza obrzęk oraz zapobiega powikłaniom. Oczywiście, rehabilitacja powinna przebiegać pod okiem specjalisty, który poinstruuje rodziców szkraba, jak z nim ćwiczyć. Zwykle ćwiczy się obie kończyny – i uszkodzoną, i tę zdrową. W trakcie unieruchomienia złamanej kości można zastosować różnego rodzaju techniki rehabilitacyjne w zależności od miejsca i sposobu złamania. Wśród tych metod rehabilitacji wymienia się między innymi: laseroterapię (użycie laserów medycznych), techniki z użyciem pola magnetycznego, kąpiele i masaże kończyny, elektroterapię (leczenie za pomocą prądów leczniczych), krioterapię (zimnolecznictwo) i fototerapię (leczenie światłem).