Pozycja amfibii. Czym jest, jakie są jej zalety?
Pozycja amfibii to aktywna pozycja boczna, w której maluch m.in. dzięki dobrej współpracy tylnej i przedniej ściany tułowia oraz stabilnej obręczy barkowej może utrzymać się przez dłuższą chwilę. Przejście do innej pozycji nie sprawia dziecku żadnego problemu. Jak wygląda pozycja amfibii? Dlaczego jest korzystna dla maluchów?
1. Co to jest pozycja amfibii?
Pozycja amfibii, inaczej nazywana aktywną pozycją boczną lub "niskiego krasnala ogrodowego" to pozycja, w której niemowlę podpiera się na górnej kończynie (dolnoleżącej), wydłużonym, obciążonym boku tułowia i stopie nogi odciążonej (górnoleżącej).
W pozycji tej maluch powinien utrzymać się dłuższą chwilę, by móc sięgnąć np. po nieco wyżej umieszczoną zabawkę. Z tej pozycji niemowlę może przejść do siadu lub pozycji czworaczej. Zwykle maluchy osiągają umiejętność przybierania tej pozycji po opanowaniu pełzania wokół własnej osi (pivotów), po 7. miesiącu życia.
2. Jakie umiejętności są potrzebne do zajęcia pozycji amfibii?
Aby niemowlę mogło przybrać aktywną pozycję boczną, powinno osiągnąć:
- rozwinięte reakcje nastawcze głowy - dziecko dąży, by jego głowa stanowiła najwyższy punkt w ciele, a linia oczu ustawiono była w sposób równoległy do podłoża;
- rozwinięte reakcje równoważne;
- aktywną stabilność tułowia - dobrą współpracę przedniego i tylnego pasma mięśniowego tzn. zginaczy i prostowników tułowia);
- obniżoną obręcz barkową - wyregulowane napięcie mięśniowe w obrębie obręczy barkowej i w kończynach górnych.
Ponadto dziecko powinno:
- nauczyć się rotacji tułowia, dysocjacji - rozdzielnego ruchu obręczy biodrowej i barkowej wobec siebie;
- umieć odpowiednio wydłużać obciążony bok tułowia i skracać górny (odciążony);
- posiadać doświadczenia prostszych umiejętności motorycznych (m.in. pchania rączkami w podłoże, aktywnego obracania);
- odpowiednie umiejętności planowania motorycznego.
3. Jakie jest znaczenie pozycji amfibii dla dziecka?
Jakie znaczenie ma ta pozycja dla maluchów?
- pozycja amfibii to dobra współpraca mięśni tułowia oraz stabilna obręcz barkową;
- pozwala maluchowi wykonywać niezależne od położenia główki ruchy rączek i nóżek;
- niemowlę doskonali równowagę oraz kontrolę nad balansowaniem tułowia;
- maluch może aktywnie odpychać się rączką od podłogi, dzięki czemu może przejść do czworakowania lub siadu;
- maluch dotyka całą stopą do podłoża, co pobudza układ proprioreceptywny (przygotowanie dziecka do wstawania) i przyczynia się do prawidłowego kształtowania łuków stopy;
- dziecko doskonali rotację tułowia.
Wzorzec ten, choć niezwykle ważny dla dziecka, często jest pomijany i niedoceniany. Warto pamiętać, że liczy się jakość wykonania danego wzorca. Współpraca mięśni dziecka i dobra kontrola ciała to oznaki prawidłowego rozwoju malucha.
