Pierwsza wizyta u pediatry
Pierwsze 6 tygodni życia naszego dziecka to czas aklimatyzacji, wzajemnego poznawania i dostosowywania się do siebie. To okres, gdy zarówno ono, jak i my dochodzimy do siebie po trudach porodu. Jeżeli nasze dziecko przyszło na świat w terminie, jest zdrowe i nie dzieje się nic niepokojącego, przez okres, gdy będzie noworodkiem, opiekę medyczną zapewnia mu przede wszystkim położna.
1. Wizyty patronażowe
Polskie ustawodawstwo przewiduje tzw. wizyty patronażowe w domu dziecka. Jeżeli rodzice wyrażą na nie zgodę powinny się odbyć co najmniej 4 takie spotkania. W czasie ich trwania położna oceni stan zdrowia dziecka i matki. Służy także radą i pomocą w codziennych czynnościach pielęgnacyjnych. Przepisy przewidują również wizytę patronażową lekarza pediatry lub lekarza rodzinnego.
Nie narażając noworodka na stres i potencjalne ryzyko związane z wizytą w przychodni, sprawdzi on stopień nasilenia żółtaczki fizjologicznej, przeprowadzi podstawową ocenę stanu neurologicznego dziecka, zmierzy obwód główki, zbada, m.in. ciemiączko, stawy biodrowe. Dobrze jest też pamiętać, że gdy naszemu maluszkowi coś dolega, lekarz powinien przyjechać do domu (państwowo). A w razie sytuacji nagłej, niecierpiącej zwłoki, należy wezwać pogotowie.
2. Pierwsza wizyta u pediatry z noworodkiem
Zakładając, że nasze dziecko jest zdrowe i „bezproblemowe”, pierwsza wizyta pediatry powinna odbyć się w pierwszych 4 tygodniach życia dziecka. Pomiędzy 6 a 8 tygodniem trzeba wykonać obowiązkowe szczepienia. Ponadto lekarz w czasie tej wizyty przeprowadza wywiad z matką, ocenia rozwój fizyczny i neurologiczny dziecka oraz stan jego zdrowia. Dokonuje pomiarów wagi, czasem długości ciała, obwodu główki oraz oceny ciemiączek. Powinien również odpowiedzieć na wszystkie nurtujące matkę pytania.
By o niczym nie zapomnieć dobrze jest spisać je sobie na kartce jeszcze w domu. Jeżeli lekarz nie ma czasu, zbywa nas, dziecko bada i ogląda pobieżnie, wszystko dzieje się w atmosferze pośpiechu, bez dbałości o dobre samopoczucie dziecka i mamy, należałoby poszukać innej przychodni. Najlepiej zrobić rekonesans jeszcze przed porodem. Placówka, w której będą opiekować się naszym maluchem powinna być profesjonalna i sympatyczna. Jednak, gdy nie mamy auta dobrze rozważmy wybór tej na drugim krańcu miasta. Wyprawy z wózkiem środkami komunikacji miejskiej nie są tym, czego niemowlak potrzebuje najbardziej. Gdy przychodnia jest w zasięgu naszych nóg warto ją rozważyć.
3. Kiedy pierwszy raz u pediatry?
Najlepiej będzie wybrać taką porę, w której nasze dziecko jest najprzyjaźniej do świata nastawione. Nie powinno być ani bardzo głodne, ani zmęczone. Nie będzie dobrze, gdy uśnie tuż przed wizytą i trzeba je będzie wybudzać. Od razu jednak miejmy świadomość, że dzieci na lekarzy reagują bardzo różnie. Jedne współpracują, inne są obojętne bez względu na okoliczności, jeszcze inne nawet wyspane, najedzone na widok pani doktor zaleją się rzewnymi łzami i usłyszy je cała dzielnica. Trudno, trzeba to przeżyć. A gdyby, nie daj Boże, rozpacz naszego słoneczka wywoła niezadowolenie lekarza bądź pielęgniarek, należy grzecznie, acz stanowczo przywołać personel medyczny do porządku.
Pamiętajmy jeszcze o dwóch rzeczach:
- nasze zdenerwowanie na ogół udziela się naszemu dziecku, dlatego zachowajmy spokój, wizyta u pediatry to nic strasznego;
- im wygodniejsze do zakładania i zdejmowania ciuszki będzie miało na sobie dziecko, tym sprawniej przebiegnie wizyta i tym mniej nerwów będzie nas kosztować.
4. Co zabrać do lekarza?
Poza dzieckiem należy zabrać ze sobą:
- jego książeczkę zdrowia,
- tetrową pieluszkę, żeby móc na niej położyć dziecko w czasie badania, ważenia i wszelkich innych zabiegów,
- niewielki kocyk, którym w razie potrzeby będzie można okryć rozebranego malucha,
- pieluchy, chusteczki, krem i to, czego zazwyczaj używamy przy przewijaniu,
- komplet ciuszków na przebranie, gdyby przytrafiła się jakaś poważniejsza wpadka,
- picie lub mleko, o ile nie karmimy piersią,
- dwa smoczki, na wypadek gdyby jeden gdzieś upadł, (o ile maluch ssie smoka).