Nadwrażliwość słuchowa. Jak się objawia?

Nadwrażliwość słuchowa to sytuacja, w której osoba dotknięta tym problemem nie jest w stanie tolerować odgłosów o niskiej lub średniej częstotliwości. Nietolerancja na codzienne dźwięki może też wskazywać na zaburzenia sensoryczne u dzieci. Jak się objawia? I na czym polega terapia Tomatisa? Odpowiadamy.

1. Nadwrażliwość słuchowa. Kiedy dźwięk jest problemem?

Nadwrażliwość na dźwięki wymaga z naszej strony czujności. Może być bowiem objawem niektórych chorób, ale też stanowić poważny problem natury psychicznej. Utrudnia funkcjonowanie, wzbudza niepokój. Może prowadzić do rozdrażnienia, a nawet być przyczyną nerwicy.

Wrażliwość na dźwięki to coś normalnego. Każdy z nas źle się czuje, kiedy przez dłuższy czas przebywa w miejscach, w których jest głośno. Problem pojawia się jednak wtedy, gdy uczucie dyskomfortu wywołują codzienne dźwięki, takie jak szczekanie psa, przejazd tramwaju, odgłos odkurzacza czy płacz dziecka.

Zobacz film: "Na co zwrócić uwagę, wybierając przedszkole dla dziecka?"

2. Nadwrażliwość słuchowa – jak leczyć?

Na nadwrażliwość słuchową nie ma leków, ale to nie oznacza, że osobie dotkniętej tym problemem nie można pomóc. Pozytywne efekty daje terapia, o której warto porozmawiać z audiologiem.

Dobrze jest też udać się do laryngologa, zwłaszcza jeśli nadwrażliwości towarzyszą szumy w uszach. Te z kolei mogą wskazywać na różnego rodzaju schorzenia, m.in. cukrzycę i zapalenie ucha środkowego.

3. Co to jest mizofonia?

Niekiedy nadwrażliwość słuchowa jest błędnie określana jako mizofonia. Co to za schorzenie? To brak tolerancji dla sygnałów akustycznych, które towarzyszą nam w codziennym życiu, takich jak: pisanie na klawiaturze, przezuwanie, przełykanie, tykanie zegara, a nawet oddychanie.

Mizofonia znacząco obniża jakość życia. Nie tylko utrudnia codzienne funkcjonowanie, ale też może prowadzić do poważych problemów ze zdrowiem psychicznym.

4. Jak leczyć mizofonię?

W przypadku mizofonii konieczne jest wykluczenie innych chorób, które mogą powodować to zaburzenie, m.in. zaburzeń lękowych, choroby afektywnej dwubiegunowej, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych.

Mizofonię leczy się podczas psychoterapii (najczęściej w nurcie poznawczo-behawioralnym). Pomóc może również relaksacja.

5. Nadwrażliwość słuchowa u dziecka. Jak rozpoznać?

O ile my, dorośli, możemy powiedzieć o swoich odczuciach słysząc określone dźwięki, o tyle nadwrażliwość słuchowa u dzieci bywa często rozpoznawana dość późno. A to dlatego, że najmłodsi często nie mówią wprost o swoich odczuciach. Nie wiedzą, że ich reakcja na dany dźwięk jest nadmierna lub też nie łączą rozdrażnienia z hałasem.

6. Nadwrażliwość słuchowa u dziecka – objawy

Objawy nadwrażliwości słuchowej u dzieci mogą być różne. Nasza pociecha może zatykać uszy lub płakać na dźwięk odkurzacza lub kiedy w bliskiej odległości usłyszy sygnał pojazdów ratunkowych. Zdarza się też, że jest bardzo niespokojne w miejscach, gdzie jest głośno, np. w supermarkecie. Niekiedy problemy z nadwrażliwością słchową u dziecka sprawiają, że nie chce ono chodzić do przedszkola lub zachowuje się w nim agresywnie (co jest wynikiem rozdrażnienia).

Warto zachowac czujność, zwłaszcza że nadwrażliwość słuchowa może wskazywać na zaburzenia sensoryki u dzieci.

7. Co to są zaburzenia sensoryczne?

Nadwrażliwość sensoryczna pojawia się wtedy, gdy układ nerwowy nieprawidłowo organizuje bodźce zmysłowe. Może dotyczyć systemu słuchowego, czuciowego (dotyk i czucie głębokie), węchowego, smakowego, wzrokowego, a także zmysłu równowagi.

Nadwrażliwość sensoryczna u dziecka objawia się na różne sposoby. Dzieci sensoryczne mogą mieć problem w rozróżnianiu stron lub nie tolerować np. metek w ubraniach. Mogą też mieć znacznie obniżoną aktywność, albo wręcz przeciwnie – być mocno pobudzone. Wsród objawów SI są też zaburzenia mowy, problemy z koncentracją lub też wspomniana wcześniej nadwrażliwość na dźwięki.

Wrażliwość sensoryczna wymaga otoczenia dziecka specjalistyczną opieką, m.in. psychologiczną. Chodzi o to, by pomóc mu funkcjonować bez ograniczeń. Można to zrobić za pomocą terapii, która, by przynieść rezultaty, musi być długotrwała. W przypadku nadwrażliwości słuchowej pomóc może metoda Tomatisa.

8. Terapia Tomatis. Co to jest?

Trening słuchowy Tomatisa to rodzaj stymulacji neurosensorycznej. Za jej pomocą pacjent uczy się świadomego odbierania bodźców dźwiękowych. To poprawia jego funkcjonowanie. Metodę opracował prof. Alfred Tomatis (1920-2001), francuski otolaryngolog, neurolog, foniatra.

9. Terapia Tomatisa. Na czym polega?

W terapii Tomatisa zastosowanie znalazło tzw. "elektroniczne ucho", które pozwala "wyćwiczyć" ucho pacjenta poprzez stymulację centralnego układu nerwowego (zwłaszcza korę mózgową). Pacjent ma nałożone słuchawki, za pomocą których słucha dźwięków o wysokiej częstotliwości. Te nie tylko stymulują organizm, ale tez pozwalają się zrelaksować, wyciszyć.

10. Tomatis. Dla kogo?

Metoda Tomatisa może być stosowana u dorosłych i u dzieci. Stosuje się ją w terapii autyzmu, zaburzeń mowy, problemów z koncentracją, depresji, a także nadpobudliwości psychoruchowej.

W przypadku dorosłych wspomaga terapię zaburzeń psychicznych (m.in. nerwicy, depresji), ale też pomaga w redukcji stresu i zwiększa poziom koncentracji.