Czesław Miłosz - najsłynniejsze wiersze
Czesław Miłosz - poeta, eseista, prozaik i tłumacz. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury z 1980 roku, jeden z największych polskich poetów. Doktor honoris causa uniwersytetów w Polsce i w Stanach Zjednoczonych, honorowy obywatel Litwy oraz miasta Krakowa. Skąd pochodził wybitny poeta? Jakie są najbardziej znane wiersze Czesława Miłosza? Które z nich powinien znać każdy uczeń? Sprawdź!
1. Czesław Miłosz - krótka biografia
Czesław Miłosz urodził się 30 czerwca 1911 roku w Szetejniach na Litwie, w rodzinie o pochodzeniu szlacheckim, która posługiwała się herbem Lubicz. W dzieciństwie przebywał na Syberii, ponieważ jego ojciec zmuszony był do wyjazdu zarobkowego, stąd też czas I wojny światowej spędził w Rosji. Był świadkiem rewolucji październikowej oraz wojny polsko - bolszewickiej.
Doświadczeniem, które w największy jednak sposób przełożyło się na późniejszą twórczość poety była kultura i dziedzictwo Wielkiego Księstwa Litewskiego. Uczył się na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie - początkowo studiował filologię polską, zmienił jednak obiekt nauki na kierunek prawniczy.
Podczas studiów angażował się w sprawy kulturalne, należał do sekcji Twórczości Oryginalnej Koła Polonistów Słuchaczy USB, a także do Akademickiego Klubu Włóczęgów. W 1930 roku opublikował pierwsze utwory "Kompozycja i Podróż" w czasopiśmie "Alma Mater Vilnesis".
Przed II wojną światową Czesław Miłosz był poetą katastroficznym. Wyróżniał się kultem klasycystycznych rygorów. Po zakończeniu wojny jego twórczość stała się intelektualna i wiązała się z ambicjami przywrócenia trwałych wartości europejskiej kultury, wiary i sumienia.
Literaturę pojmował w tym okresie jako drogę do ocalenia po klęsce poczucia człowieczeństwa. W późniejszym okresie w jego twórczości dominowała tematyka kontemplacyjna i religijna. Jego twórczość została przetłumaczona na 44 języki.
Czesław Miłosz jest laureatem Nagrody Nobla, którą otrzymał w 1980 roku w dziedzinie literatury.
Zmarł 14 sierpnia 2004 roku. Pochowano go w Krypcie Zasłużonych na Skałce. Uznawany jest za najwybitniejszego polskiego poetę XX wieku.
2. Czesław Miłosz - wiersze
Poniżej publikujemy kilka najsłynniejszych wierszy Czesława Miłosza:
Który skrzywdziłeś
"Który skrzywdziłeś człowieka prostego
Śmiechem nad krzywdą jego wybuchając,
Gromadę błaznów koło siebie mając
Na pomieszanie dobrego i złego,
Choćby przed tobą wszyscy się skłonili
Cnotę i mądrość tobie przypisując,
Złote medale na twoją cześć kując,
Radzi że jeszcze jeden dzień przeżyli,
Nie bądź bezpieczny. Poeta pamięta
Możesz go zabić - narodzi się nowy.
Spisane będą czyny i rozmowy.
Lepszy dla ciebie byłby świt zimowy
I sznur i gałąź pod ciężarem zgięta."
Miłość
"Miłość to znaczy popatrzeć na siebie,
Tak jak się patrzy na obce nam rzeczy,
Bo jesteś tylko jedną z rzeczy wielu.
A kto tak patrzy, choć sam o tym nie wie,
Ze zmartwień różnych swoje serce leczy,
Ptak mu i drzewo mówią: przyjacielu.
Wtedy i siebie, i rzeczy chce użyć,
żeby stanęły w wypełnienia łunie.
To nic, że czasem nie wie, czemu służyć:
Nie ten najlepiej służy, kto rozumie."
Cierpię
"Cierpię w dzień i w nocy i spać nie mogę.
Tęsknię do spotkania z Ukochanym i dom mego ojca nie jest mi
już przyjemny.
Bramy nieba są otwarte, ukazuje się miejsce święte.
Spotykam Mego Oblubieńca i składam u Jego stóp ciało i umysł
w ofierze."
Zaklęcia
"Piękny jest ludzki rozum i niezwyciężony.
Ani krata, ni drut, ni oddanie książek na przemiał,
Ani wyrok banicji nie mogą nic przeciw niemu.
On ustanawia w języku powszechne idee
I prowadzi nam rękę, więc piszemy z wielkiej litery
Prawda i Sprawiedliwość, a z małej kłamstwo i krzywda.
On ponad to, co jest, wynosi, co być powinno,
Nieprzyjaciel rozpaczy, przyjaciel nadziei.
On nie zna Żyda ni Greka, niewolnika ni pana,
W zarząd oddając nam wspólne gospodarstwo świata.
On z plugawego zgiełku dręczonych wyrazów
Ocala zdania surowe i jasne.
On mówi nam, że wszystko jest ciągle nowe pod słońcem,
Otwiera dłoń zakrzepłą tego, co już było
Piękna i bardzo młoda jest Filo-Sofija
I sprzymierzona z nią poezja w służbie Dobrego.
Natura ledwo wczoraj święciła ich narodziny,
Wieść o tym górom przyniosły jednorożec i echo.
Sławna będzie ich przyjaźń, ich czas nie ma granic.
Ich wrogowie wydali siebie na zniszczenie."
