Zez u noworodka
Zez u noworodka to całkiem naturalne zjawisko i nie ma powodów do obaw. Mięśnie koordynujące ruchy gałek ocznych są początkowo słabe i trudno im czasami utrzymywać oczka równolegle. Każde oczko dziecka porusza się zatem po swojemu, jedno z nich może „uciekać” do środka lub lekko na zewnątrz. Częsty zez u noworodków powinien minąć w ciągu sześciu-dwunastu miesięcy. Niektórzy przyjmują, że zez u niemowląt wymaga konsultacji z okulistą, gdy dziecko kończy trzeci miesiąc życia, a oczka nadal są rozbieżne w ruchach i zezują.
1. Zez u niemowląt
Zwróć uwagę, czy:
- maluszek ustawia oczy równolegle,
- jedno oko nie zbacza w kierunku nosa lub na zewnątrz,
- dziecko mruży oczy,
- dziecko podczas patrzenia przekrzywia główkę,
- maluch nie przymyka jednego oka przy uważnym patrzeniu.
Zez najczęściej objawia się u niemowląt, których rodzice mają wadę wzroku, u wcześniaków lub dzieci z tzw. trudnych porodów.
2. Przyczyny zeza
Zez jest zjawiskiem normalnym jedynie u noworodków i dzieci we wczesnym okresie niemowlęcym. Jeśli jednak zezowanie trwa więcej niż sześć miesięcy, jest sygnałem ostrzegawczym i powinno być skonsultowane u okulisty. Jedno oczko może „uciekać” w kierunku nosa lub odchylać się na zewnątrz. Dziecko może również mieć zez naprzemienny i zezować raz jednym, a raz drugim okiem. Wizyta u okulisty pozwala zdiagnozować chorobę zezową. Jeśli maluszek ma zez pozorny lub okresowy, nie trzeba wprowadzać żadnego leczenia. Jeśli jednak u malucha zostanie stwierdzony tzw. zez towarzyszący, trzeba go leczyć, bo dzieci z niego nie wyrastają.
Przyczyny zeza są różne: mogą mieć charakter pourazowy, wrodzony lub pozapalny. Czasami za rozwój zeza odpowiadają wady wzroku, wady mięśni poruszających gałkami ocznymi, zaburzenia neurologiczne, wady budowy oczodołu. Zez może być chorobą dziedziczną, dlatego należy informować lekarza, gdy ktoś w rodzinie cierpi na tę chorobę. Zez może być wtórnym objawem poważnej choroby oczu, zapalenia, infekcji, zatrucia lub nawet choroby nowotworowej. Niezwłocznej konsultacji z okulistą wymaga zez u dziecka pojawiający się nagle.
3. Leczenie zeza
Jeżeli zez jest spowodowany zaburzeniami ostrości widzenia, czasem już u niemowląt konieczna jest korekcja wady wzroku. Nie wolno odkładać badań diagnozujących zeza na potem, gdyż w niektórych postaciach tej choroby może szybko powstać niedowidzenie. O terminie leczenia zeza decyduje wyłącznie okulista. Leczenie należy przeprowadzać jak najwcześniej, gdyż proces widzenia obuocznego wykształca się do szóstego roku życia.
Leczenie zeza u dzieci uzależnione jest od przyczyny wywołującej problemy z widzeniem. Przy wadach wzroku stosuje się odpowiednio dobrane szkła korekcyjne. Dla niemowląt przeznaczone są miękkie, silikonowe okularki. Aby przywrócić prawidłowe ustawienie oczu, stosuje się wyłączanie zdrowego oka z procesu widzenia poprzez zasłanianie go. Zalecane są również ćwiczenia ortoptyczne. Niekiedy konieczny jest zabieg operacyjny, który przywraca równowagę mięśniową. Przeprowadza się go w znieczuleniu ogólnym, choć nie jest bardzo inwazyjny i nie ingeruje we wnętrze gałki ocznej. Polega na zmianie miejsca przyczepienia mięśni, które sterują gałkami ocznymi.
Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl