Matka wycięła swoją sylwetkę z kartonu, by dziecko przestało płakać
Pewna japonka nie mogła sobie poradzić z problemem, który nęka wiele matek. Jej dwunastomiesięczne dziecko zaczynało płakać za każdym razem, gdy znikała z jego pola widzenia. Kobieta znalazła nietypowe rozwiązanie.
1. Japoński patent na płaczące dziecko
Fuki Sato, matka dwunastomiesięcznego chłopca, chciała znaleźć sposób na płacz dziecka. Chłopiec, jak każde dziecko, nie mógł powstrzymać łez, gdy matka znikała z pola widzenia. Kobieta znalazła na to wyjątkowo pomysłowe rozwiązanie.
Kobieta wycięła z kartonu swoją sylwetkę w skali 1:1. Za pierwszym razem podstęp nie zadziałał. Dziecko zorientowało się już po dwudziestu minutach. Mąż Fuki postanowił spróbować jeszcze raz.
Tym razem, prócz dużego zdjęcia stojącej mamy postanowił wyciąć z kartonu drugą, która klęczy na dywanie. Ten prosty wybieg sprawił, że chłopiec przestał się obawiać nieobecności mamy, mimo iż jej kartonowa wersja nie odpowiada na sygnały do zabawy.
2. Mama wycięła swoją sylwetkę z kartonu
Na swoim profilu na Twitterze Fuki Sato umieściła nawet film pokazujący, w jaki sposób podstawia swoją podobiznę w kuchni, podczas gdy syn się tam bawi. Ona tymczasem wymyka się z mieszkania przez drzwi. Film został obejrzany już ponad 2 miliony razy.
Co ciekawe, dziecko wypytywane przez ojca o mamę, zdaje się być zadowolone z tego, co widzi w kuchni. W kartonowej sylwetce dostrzega rysy swojej mamy. To sprawia, że nie płacze. Nie podejrzewa również podstępu. Chłopiec potrafi też bawić się swoimi zabawkami przez cały dzień naprzeciwko zdjęcia z kartonu.
W opisie pod filmem na Twitterze ojciec chłopca podkreślił, że większość "pułapek", które rodzice zastawiają na dziecko, działa zaledwie przez dwadzieścia minut. Nie jest to więc rozwiązanie uniwersalne, ale w niektórych przypadkach może gwarantować rodzicom odrobinę wytchnienia.
3. Co zrobić, gdy dziecko płacze?
Dla małego dziecka płacz jest sposobem na komunikowanie się ze światem. Dlatego ważne jest, by rodzice byli w stanie odpowiednio interpretować sygnały wysyłane im przez ich pociechę.
Dzieci nie chcą być same. Dlatego, kiedy rodzic zniknie z ich pola widzenia zaczynają płakać. Poczucie bliskości jest początkowo zaspokajane przez kontakt fizyczny z rodzicem – przytulanie, noszenie na rękach. Rzadko uda się załatwić to prostym trickiem podobnym do tego zaproponowanego przez Japończyków. Lepiej dziecku poświęcić trochę czasu na uspokojenie.
Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl
