Cesarskie cięcie - ile trwa, przygotowania, wskazania, przebieg
Cesarskie cięcie to nic innego jak operacja polegająca na rozcięciu powłok brzusznych, ściany macicy i wyjęciu dziecka. Jest to zabieg wykonywany w sytuacjach zagrażających życiu dziecka lub matki. Wskazań do cięcia jest całe mnóstwo, przedstawiamy tylko przykładowe. Podpowiadamy także, jak pozbyć się blizny po cesarce.
Tekst powstał w ramach akcji "Pytania mamy".
1. Wskazania do cięcia cesarskiego
- Przodujące łożysko – łożysko blokuje ujście szyjki macicy uniemożliwiając normalny poród. Podczas skurczów łożysko zostaje naderwane, co jest przyczyną niebezpiecznego krwotoku;
- Wypadnięcie pępowiny – podczas pęknięcia pęcherza płodowego strumień wód płodowych może pociągnąć za sobą sznur pępowiny. W sytuacji, gdy znajdzie się on w szyjce lub pochwie może dojść do odcięcia dopływu tlenu dla dziecka;
- Odklejanie łożyska – sytuacja, w której część łożyska oddzieliła się od ściany macicy;
- Czynne zakażenie dróg rodnych opryszczką – Herpes genitalia – cesarka zapobiega zakażeniu dziecka podczas porodu, gdy dziecko przechodzi przez kanał rodny.
- Przebycie jednego cięcia nie jest wskazaniem do następnego, oczywiście pod warunkiem, że wskazanie do pierwszego cięcia nie jest stałe i powtarzalne, np. duża wada wzroku. Oczywiście i po jednym cięciu mogą wystąpić inne wskazania do następnego, o tym decyduje lekarz. Wskazaniem do cięcia jest przebycie dwóch cięć cesarskich.
- Dziecko jest w położeniu pośladkowym (tylko u pierworódki) lub poprzecznym.
- Poród zatrzymał się na pewnym etapie i nie postępuje.
- Odejście wód płodowych i brak postępu porodu dłużej niż 24 godziny, ale u wcześniaków często poród następuje po wielu dobach od odejścia wód.
- KTG wskazuje na zaburzenia czynności serca.
- Stan przedrzucawkowy, czyli wysokie nadciśnienie wywołane ciążą.
- Ciąża jest przenoszona o dwa lub więcej tygodni, i mimo wywoływania porodu akcja nie postępuje, czyli nieskuteczna próba indukcji porodu.
2. Cesarskie cięcie – ile trwa? Jak to wygląda?
Cesarskie cięcie to zabieg, który trwa przeciętnie ok. 30 minut. Niestety, przygotowania do cesarki trwają nieco dłużej
- Na początku położna lub pielęgniarka podłącza ciężarną do aparatu KTG, by sprawdzić, czy u dziecka wszystko w porządku.
- Następnie mierzona jest temperatura i ciśnienie rodzącej.
- Pielęgniarka zakłada wenflon, to przez niego podawana jest kroplówka i leki.
W czasie cesarskiego cięcia kobieta jest świadoma i przytomna, a w celu uśmierzenia bólu podaje się znieczulenie miejscowe: przewodowe - zewnątrzoponowe lub podpajęczynówkowe.
3. Na czym polega zabieg cesarskiego cięcia?
Zabieg cesarskiego cięcia polega na nacięciu powłok brzusznych na długość ok. 15 cm w dolnej części brzucha nad wzgórkiem łonowym. Lekarz rozcina kolejno skórę, mięśnie i macicę, aby wyjąć bezpiecznie płód. Następnie odcinana jest pępowina. Lekarz kończy operację, wyjmuje łożysko i zszywa macicę oraz powłoki brzuszne.
4. Wady cesarskiego cięcia
- Przejściowe zaburzenia oddychania u części dzieci przychodzących tą drogą na świat.
- Ryzyko zakażenia lub krwawienia matki wymagającego transfuzji.
- W przypadku znieczulenia ogólnego, nie ma możliwości, by ojciec był obecny przy porodzie.
- Dolegliwości pooperacyjne.
- Brak bezpośredniego kontaktu matki z dzieckiem tuż po zabiegu i problemy z karmieniem, spowodowane bolesnością rany.
- Również pokarm po cięciu pojawia się później.
- Większe ryzyko depresji poporodowej.
5. Zalety cesarskiego cięcia
- Przy planowanym cesarskim cieciu znasz dokładną datę porodu i nie boisz się bólu porodowego.
- Dziecko jest mniej zmęczone niż po porodzie naturalnym i lepiej wygląda, gdyż główka nie ulega deformacji przy przeciskaniu się przez kanał rodny.
- Brak dolegliwości przy oddawaniu moczu i kału, tak jak w przypadku porodu siłami natury.
- Mniej dyskomfortu podczas współżycia niż po naturalnym porodzie.
Pamiętajmy, że poród przez cesarskie cięcie to równie bolesne przeżycie dla matki, jak przy porodzie siłami natury. W tym pierwszy przypadku cierpisz po porodzie, w drugim w trakcie. Nie mniej jednak trzeba pamiętać, że fakt, że urodziłaś przez CC nie umniejsza ci jako matce.
6. Blizny po cesarskim cięciu - jak sobie z nimi poradzić?
Pamiątką po urodzeniu dziecka poprzez cesarkę często jest blizna. Na szczęście i tu młode mamy nie są bezradne. Ważne jest, aby o bliznę dbać od samego początku.
Joanna Mróz, fizjoterapeutka uroginekologiczna, zwraca uwagę w rozmowie z WP Parenting, że do swojego lekarze ginekologa lub fizjoterapeuty uroginekologicznego należy zglosić się cztery-sześć tygodni po cesarskim cięciu.
- Medyk oceni taką bliznę, zrobi USG i dopiero wtedy może przewidzieć, czy będzie ona wymagała stosowania maści lub plastrów - wyjaśnia ekspertka.
Wystarczy odczekać 10 dni od cesarskiego cięcia i można delikatnie zacząć masować bliznę. Najlepiej delikatnie opukiwać miejsce cięcia zimnymi opuszkami palców. Dopiero po wygojeniu się rany i zdjęciu szwów można masować miejsce blizny przeznaczonymi do tego produktami. Należy robić to okrężnymi ruchami. Delikatnie powinnyśmy przesuwać bliznę na boki, z dołu do góry i z góry na dół.
Kremy, maści, plastry czy żele doskonale ułatwiają właściwe zabliźnianie się tkanek. Pamiętajmy, aby zacząć je stosować na suchą ranę, gdy już odpadną wszystkie strupki.
7. Mamo, nie miej wyrzutów!
Często spotyka się sytuacje, w których kobiety obwiniają się za to, że nie były wystarczająco dobre, skoro nie potrafiły urodzić w sposób naturalny. Nic bardziej mylnego. Sposób, w jaki urodziłaś dziecko jest bez wpływu na twoją więź z dzieckiem, ani na to, jaką będziesz matką, nie jest też miernikiem miłości do dziecka.
Pamiętaj, by na ten czas zorganizować sobie pomoc bliskich. Po zabiegu będzie ci trudniej nosić dziecko, kąpać, przewijać. Ty powinnaś teraz odpoczywać i pozwolić zagoić się ranie.
Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl