Dobre maniery nadal w cenie!

Dobre maniery to nie przeżytek. Dawniej co prawda kładziono większy nacisk na zasady dobrego wychowania, których uczono również w szkole, dziś jednak nadal obowiązują. Tylko jak nauczyć kilkulatka zasad savoir-vivre'u?

1. Dobre maniery dla dzieci: mamo, tato, daj dobry przykład!

Na początku warto wyjaśnić, co to jest dobre wychowanie. Czy ogranicza się ono jedynie do mówienia dzień dobry, do widzenia, proszę i dziękuję? Bynajmniej! To umiejętność odnalezienia się w każdej sytuacji, dostosowania się do niej, ale też okazywanie empatii, szacunku i tolerancji. W pewnym stopniu to również świadectwo tego, jakie wychowanie odebraliśmy w domu.

Zasady dobrego zachowania mogą różnić się w zależności od przynależności kulturowej, narodowej czy społecznej. Dziś daje się usłyszeć, że wiele z nich to przeżytek. Trzeba jednak jasno powiedzieć, że zasady kindersztuby są zawsze w cenie.

1.1. Dobre maniery: przykłady

• W stosunku do innych zachowuj się tak, jakbyś chciał, by ktoś zachowywał się w stosunku do ciebie.
• Używaj zwrotów grzecznościowych: proszę, dziękuję, przepraszam.
• Witaj się z sąsiadami i nauczycielami.
• Szanuj własność innych i mienie szkoły, miasta, bloku.
• Bądź życzliwy dla innych.
• Staraj się nie spóźniać, a kiedy do tego dojdzie, przeproś.
• Bądź pomocny.
• Przepuszczaj nauczycielki i koleżanki w drzwiach.
• Dostosuj swój język do adresata (inaczej rozmawimy z kolegami i koleżankami, a inaczej z nauczycielami).
• Szanuj zdanie innych.
• Nie przerywaj, gdy inni mówią.
• Ubieraj się adekwatnie do sytuacji i schludnie.
• Staraj się przestrzegać zasad savoir-vivre przy stole: nie mów z pełnymi ustami, posługuj się nożem i widelcem, nie mlaskaj.
• Sprzątaj po sobie, m.in. po posiłku.

2. Jak dobrze wychować dziecko?

Dobre maniery dla dzieci wydają się być proste i jasne. W praktyce okazuje się, że nie jest to zadanie tak banalne. A zatem jak nauczyć dziecko dobrych manier?

Najważniejszy jest przykład. Jeśli my będziemy się odpowiednio zachowywać, nasze dziecko w sposób naturalny przejmie pewne schematy. Nie ma nic gorszego, jak mówienie o konieczności zachowania się z klasą, podczas gdy sami nie wiemy, jakich zasad się trzymać albo z premedytacją je łamiemy. Dla dziecka to wyraźny sygnał, że skoro rodzice nie muszą mówić sąsiadom "dzień dobry", to i oni nie mają takiego obowiązku.

Warto też porozmawiać z dzieckiem i wytłumaczyć mu, po co w ogóle są dobre maniery i czemu mają służyć. Dobrym pomysłem jest pokazanie, że dawniej były na tyle ważne, że uczono ich w szkole. Polecam również znakomitą książkę Grzegorza Kasdepke "Bon czy ton. Savoir-vivre dla dzieci". Godne uwagi są również tytuły: "Jak nauczyć dzieci dobrych manier" oraz "Dobre maniery Cecylki Knedelek, czyli o tym, że wypada wiedzieć, co wypada".