Co robi dziecko w brzuchu mamy?

Dziecko w łonie matki jest niezwykle aktywne. A ponadto słyszy, widzi i czuje.

W okresie prenatalnym mały człowiek jest bardzo aktywny fizycznie. Takiej zręczności można mu tylko pozazdrościć, choć przecież była ona udziałem każdego z nas. Niemal od pierwszych chwil istnienia płód się rusza, ma też za sobą pierwszą podróż, której celem jest wnętrze macicy.

W pierwszych tygodniach ciąży ruch płodu ma raczej formę falowania, ale już w drugim miesiącu staje się ono bardziej dosłowne – rozwijający się w łonie matki człowiek garbi się, prostuje, robi salta i koci grzbiet. Tę gimnastykę kobieta poczuje dopiero w okolicy 20. tygodnia ciąży. Warto dodać, że ma ona kolosalne znaczenie dla rozwoju dziecka. Nie tylko usprawnia jego mięśnie i stawy, ale też sprawia, że kręgosłup nie traci swojej elastyczności, a splot nerwowy rozwija się prawidłowo.

Dziecko, wykonując ruchy w brzuchy mamy, uczy się ponadto swojego ciała. Dotyka rączkami swojej twarzy, zaciska paluszki, interesuje się pępowiną. Ćwiczy również odruch ssania, poprzez wkładanie kciuka do buzi. Jednak z tygodnia na tydzień jego aktywność zacznie się zmniejszać, bo będzie mu brakować miejsca do harcowania.

1. Mały smakosz

Smaki zjadanych przez mamę potraw dziecko może degustować poprzez połykanie płynu owodniowego. Jest to szczególnie wyraźne w chwili, gdy kobieta spożywa potrawy pełne aromatycznych ziół i przypraw, tj. imbir, curry, czosnek. Mały człowiek reaguje również na słodycze. Zdarza się, że kobiety po zjedzeniu batonika lub kawałka czekolady wyczuwają wzmożoną aktywność dziecka.

Już kilka lat temu udało się dowieść, że pod koniec ciąży maluszek zaczyna widzieć i słyszeć. Reaguje na jasne światło. Zaobserwowano, że gdy jest ono rażące, dziecko odwraca się od jego źródła plecami. Po raz pierwszy rozwijający się człowiek otworzy oczy w 27. tygodniu ciąży i od tego czasu zacznie intensywnie mrugać powiekami. W okolicy 33. tygodnia ciąży jego źrenice zaczną się zwężać i rozszerzać.

W pełni wykształcone ucho zewnętrzne uwidacznia się w badaniu USG w 24. tygodniu ciąży, ale już na początku drugiego trymestru dziecko zaczyna reagować na dźwięk. Gdy jest on intensywny, głośny, wówczas zaczyna się ono gwałtowniej poruszać, a jego serce przyspiesza. Gdy jednak melodia stanie się nieco łagodniejsza, dziecko się uspokaja.

W brzuchu mamy jednak nigdy nie jest cicho. Nienarodzone dziecko wzrasta otoczone gamą przeróżnych dźwięków. Słyszy bicie serca mamy, bulgotanie w jelitach i krew, która z szumem przepływa przez żyły i tętnice. Docierają do niego ponadto dźwięki ze świata zewnętrznego. Szczególnie bliski jest mu głos mamy.

2. Zapach inny niż wszystkie

Płyn owodniowy ma nie tylko swój smak, ale i… zapach. On również daje się poznać dziecku, bo receptory węchowe zaczynają funkcjonować już w okresie prenatalnym. Dlatego też dziecko zaraz po narodzinach przytula się do mamy i potrzebuje jej bliskości. W jej ramionach czuje się bezpiecznie – słyszy znajome bicie serca, czuje jej zapach.

Niezwykle ciekawym doznaniem w czasie ciąży jest czkawka nienarodzonego dziecka. Mama odczuwa ją jako rytmiczne ruchy, a samo zjawisko zobaczyć można w badaniu USG lub na zapisie KTG.

3. Płacz nienarodzonego dziecka

Badacze z Uniwersytetu Durham są zdania, że dziecko przychodzi na świat z umiejętnością płakania, bo doskonali ją już w łonie matki. Naukowcy za pomocą szczegółowego badania USG dowiedli, że nienarodzone dziecko marszczy nosek i drży mu dolna warga. Płacz to jedyna forma komunikacji noworodka z otoczeniem, nie dziwi zatem, że musi być ona opanowana do perfekcji.

Niech nas nie zmyli spokój i senność noworodka w pierwszych dniach życia. Aklimatyzuje się ono do nowego otoczenia, uczy się świata, ale z dnia na dzień będzie pokazywać rodzicom, czego nauczyło się w brzuchu mamy. Był to bowiem czas niezwykle intensywnej edukacji.