Badania do porodu

• Zewnętrzne monitorowanie płodu jest wykonywane we wszystkich już szpitalach. Badanie KTG pozwala na monitorowanie czynności serca (tętna) dzieckaw czasie porodu, w każdej jego fazie, w odniesieniu do czynności skurczowej macicy. Pozwala ono na wczesne wykrycie zaburzeń płodu i ewentualne leczenie powikłań. Zewnętrzny monitor płodu (kardiotokograf) to dwie sondy, które umieszcza się na brzuchu rodzącej. Wyposażone są one w czujniki, które zapisują tętno płodu i określają siłę, długość i częstotliwość skurczów macicy. Informacje o tym badaniu zapisywane są na papierze lub widoczne na monitorze komputera, rejestrują one reakcję tętna dziecka na skurcze porodowe. Zaledwie kilka ośrodków w Europie posiada aparaturę do wykonywania EKG płodu, które wraz z badaniem KTG dostarcza informacji o stanie płodu. Jednak jest to badanie mało dostępne, nie wykonywane rutynowo.

• Wewnętrzne monitorowanie płodu to jeszcze bardziej dokładna metoda monitorowania dziecka w czasie porodu, polegająca na przymocowaniu na główce dziecka elektrody rejestrującej czynność serca płodu. Elektrodę wprowadza się przez szyjkę macicy, a możliwe jest tylko wtedy, kiedy już pękną błony płodowe, a rozwarcie będzie na minimum 2 cm. Siła skurczów macicy może być mierzona przez czujnik na brzuchu (tak jak w monitorowaniu zewnętrznym) lub przez cewnik wprowadzony do macicy. Ponieważ czujnik wprowadza się do wnętrza ciała (a więc jest to badanie inwazyjne), istnieje przy tym niewielkie ryzyko infekcji. Założenie elektrody na główkę może być też dla dziecka bolesne. Z tych powodów ten rodzaj monitorowania stosuje się bardzo rzadko, tylko w uzasadnionych przypadkach.

• Pobranie krwi dziecka w czasie porodu (pHmetria): aby pobrać krew dziecka konieczne jest pęknięcie pęcherza płodowego i rozwarcie szyjki do minimum 2 cm. W skórze pokrywającej główkę dziecka narzędziem chirurgicznym wykonuje się malutkie nacięcie. W taki sposób pobiera się próbkę do zbadania pH krwi dziecka. Wyniki takiego badania pozwalają określić, czy nie następują powikłania u dziecka w czasie porodu. Badanie takie to również informacja dla lekarza, czy poród może być kontynuowany, czy konieczne będzie zakończenie porodu cięciem cesarskim.

• Badanie szyjki macicy i rozwarcia wykonuje położna lub/i lekarz. W badaniu tym ocenia się długość szyjki macicy, jej rozwarcie, a także zaawansowanie części przodującej w kanale rodnym, położenie szwu strzałkowej czaszki płodu i ciemiączek. Jeśli szyjka macicy nie będzie się dostatecznie rozwierać, położna lub lekarz może zastosować masaż szyjki. Masaż szyjki macicy wykonuje się podczas skurczu, masując dłonią szyjkę, aby jej rozwieranie następowało szybciej. Niestety, zabieg ten jest nieprzyjemny i bolesny.

• W przypadku powolnego postępowania akcji porodowej lub zatrzymania się porodu, może się okazać konieczne zastosowanie oksytocyny, hormonu, który wspomaga czynność skurczową macicy. Podaje się ją dożylnie, przez kroplówkę. Pod wpływem oksytocyny skurcze stają się silniejsze i bardziej efektywne - akcja porodowa nabierze tempa.

Pobranie krwi pępowinowej wykonuje się tak naprawdę już po porodzie. Krew pobierana jest po odpępnieniu dziecka przez wykwalifikowaną położną za pomocą specjalnego zestawu. Nie jest to zabieg rutynowy - aby położna pobrała krew pępowinową, musisz podpisać umowę z bankiem rodzinnym w 3 trymestrze ciąży.

Artykuł powstał we współpracy z PBKM