Ułożenie dziecka w brzuchu: miednicowe (pośladkowe), położenie główkowe i poprzeczne

Wiedza o tym, czy dziecko przyjęło pozycję pośladkową, poprzeczną czy główkową ma ogromne znaczenie dla lekarzy. Dzięki niej mogą ograniczyć ryzyko wystąpienia w trakcie porodu sytuacji nieprzewidzianych i niebezpiecznych. W okolicznościach, gdy nie widzą szans na poród siłami natury, z góry zakładają cięcie cesarskie - chyba, że dziecko w ostatniej chwili zmieni pozycję. Która pozycja jest najbardziej bezpieczna?

1. Ułożenie dziecka przed porodem

Do ok. 32. tygodnia ciąży dziecko ma sporo miejsca w macicy, w związku z czym może się dowolnie układać i ruszać, jednak w okolicach 34. tygodnia ciąży zaczyna robić się ciasno. Wówczas powoli ustawia się w macicy w pozycji, w której będzie się rodziło. Bardzo ważne jest, aby dziecko ułożyło się poprawnie, jednak zdarza się, że jest zupełnie inaczej.

2. Położenie główkowe

Aż 95 proc. dzieci ustawia się do porodu pionowo, czyli główką do dołu. Wówczas to głowa wychodzi na zewnątrz pierwsza.

Lekarze nazywają to położeniem podłużnym główkowym i jest to najlepsza pozycja, jaką może wybrać dziecko.

Zobacz film: "Cyfrowe drogowskazy ze Stacją Galaxy i Samsung: część 2"

Większość dzieci przyjmuje taką pozycję między 32. a 36. tygodniem ciąży. Czy po upływie tego terminu jest szansa, że dziecko "zmieni zdanie" i jednak przyjmie prawidłową pozycję? Z obserwacji lekarzy wynika, że tak, jednak dzieje się to znacznie częściej u kobiet, które już rodziły niż u pierworódek.

3. Jak rozpoznać ułożenie główkowe dziecka?

O ułożeniu główkowym po 34. Tygodniu ciąży świadczą:

• Wyczujesz uderzenia w żebra – tam znajdują się nóżki dziecka,
• Bicie serca dziecka będzie słychać poniżej twojego pępka,
• Możesz czuć parcie na krocze.

4. Położenie pośladkowe

Położenie podłużne miednicowe, potocznie nazywane pośladkowym, to przeciwieństwo położenia główkowego. Dziecko ma głowę skierowaną ku górze, a bliżej kanału rodnego znajdują się jego pośladki.

Położenie miednicowe ma kilka wariantów:

• miednicowe zupełne: nogi dziecka zgięte we wszystkich stawach, częścią przodującą są pośladki i stópki; dziecko wygląda wtedy tak, jakby siedziało po turecku, tylko mocno ścieśnione, z wysoko uniesionymi kolanami
• miednicowe niezupełne pośladkowe: nóżki są wyprostowane w kolanach i skierowane ku górze (stópki znajdują się obok twarzy), dziecko jest zgięte wpół niczym scyzoryk, a częścią przodującą są pośladki
• stópkowe zupełne: obie nóżki malucha znajdują się nad szyjką macicy – przodują zatem dwie stópki
• stópkowe niezupełne: jedna nóżka dziecka jest zgięta w kolanie, druga natomiast wchodzi do kanału rodnego – przoduje jedna stópka

Położenie miednicowe znacznie utrudnia poród drogami natury i choć nie jest niemożliwy, kosztuje matkę wiele wysiłku. Niesie ze sobą duże ryzyko powikłań, dlatego lekarze zalecają cesarskie cięcie.

5. Co świadczy o ułożeniu pośladkowym?

O położeniu podłużnym miednicowym mogą świadczyć następujące objawy:

• nie czujesz kopania po żebrach, a w dole brzucha i po bokach,
• serce dziecka słychać powyżej twojego pępka.

6. Położenie poprzeczne

Przy położeniu poprzecznym dziecko leży w miednicy tak, jakby leżało w hamaku – od prawej do lewej strony.

To położenie jest bardzo rzadkie, bo dotyczy niespełna 1 proc. porodów.

7. Jak rozpoznać ułożenie poprzeczne?

Potwierdzeniem ułożenie poprzecznego mogą być:

• kształt twojego brzucha – nie jest ogrągły, a lekko rozciągnięty na boki,
• po prawej i po lewej stronie brzucha możesz wyczuć dłońmi dwie duże kule – to główka i pośladki dziecka,
• wysłuchanie serca dziecka przez powłoki brzuszne jest trudne, czasem niemożliwe.

8. Jak obrócić dziecko w brzuchu?

Można próbować dokonać tego drogą tzw. obrotu zewnętrznego. Jest to zabieg przeprowadzany wyłącznie przez doświadczonego lekarza. Wyłącznie w szpitalu, po 37. tygodniu ciąży, (gdyż jego skutkiem może być wzniecenie akcji porodowej), gdy nie ma przeciwwskazań takich jak np. krwawienia, małowodzie, ciąża mnoga, zbyt duże dziecko.

Zabieg ten to nic innego jak próba "ręcznego" przekręcenia malucha poprzez powłoki brzuszne. Wykonywane pod kontrolą USG. Zabieg ma zarówno zwolenników, jak i zagorzałych przeciwników. Jego skuteczność szacowana jest średnio na 50% (maksymalnie 70%), bo dzieci lubią powracać z ustalonej przez lekarza pozycji do tej pośladkowej.

By zachęcić malucha do obrócenia się główką w dół, lekarze i położne zachęcają do rozmaitych ćwiczeń.

W klęku podpartym:

• ramiona ugięte, głowa na dłoniach, biodra powyżej i tak, co najmniej 10 minut, przy okazji można wykonywać okrężne ruchy bioder - niektórzy twierdzą, że ten sam efekt da wyszorowanie podłogi.

W leżeniu na plecach:

• biodra wysoko uniesione na poduszkach, a stopy oparte płasko o podłogę;
• jedna noga wyprostowana przylega do podłogi, druga wyprostowana do góry ile się da;
• nogi zgięte w kolanach, stopy przylegają do podłogi i przechylamy lewa noga w lewo, później prawa w prawo; jednocześnie lewa w lewo prawa w prawo; obie nogi złączone najpierw w lewo, a później w prawo.

Ponadto część położnych i lekarzy twierdzi, iż pomocne są delikatne masaże maluszka i wizualizacja tego, jak przekręca się w odpowiednim kierunku. Nie zaleca się siedzenia na miękkich kanapach i fotelach, zakładania nogi na nogę. Kolana nie powinny znajdować się wyżej niż biodra. Kobieta w ciąży powinna pływać, szczególnie żabką, jak najczęściej siadać w rozkroku lub tzw. siadzie rozporowym, czyli ze złączonymi stopami przyciągniętymi jak najbliżej siebie i kolanami odwiedzionymi na zewnątrz najdalej jak można. Ma to wpływ na poprawę naturalnej elastyczności miednicy. Bez względu na to, jakie ćwiczenia przyszła mam będzie chciała zastosować, musi skonsultować to z lekarzem.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl