Skutki niedoboru witaminy D u dziecka
Witamina D jest niezbędnym elementem do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Właściwie jest to hormon steroidowy, który jest produkowany z cholesterolu, gdy skóra jest wystawiona na promienie słoneczne. Z tego też powodu witaminę D często nazywamy witaminą „słońca”. Pozwala ona lepiej przyswajać organizmowi wapń i fosfor, wzmacnia zęby i kości, wspomaga układ immunologiczny, mięśniowy i nerwowy i łagodzi stan zapalny skóry. Niedobór często powoduje krzywicę u dzieci, natomiast u starszych osteoporozę. Witamina D wpływa pozytywnie na nasz organizm i gwarantuje prawidłowe rozwijanie się młodego organizmu. Jednakże niebezpieczna jest w zarówno w nadmiarze, jak i niedoborze.
1. Witamina D u dzieci
Witamina D wspomaga prawidłowy rozwój młodego organizmu. Dzięki niej szybciej wchłaniane jest wapno w układzie pokarmowym. Długi niedobór witaminy D powoduje łamliwość kości i osłabienie ich struktury. Regularne jej podawanie dziecku na pewno wzmocni jego zęby, dzięki czemu będą one bardziej oporne na próchnicę oraz mikrourazy. Za to niedobór często prowadzi do próchnicy już na zębach mlecznych! Podawanie tej witaminy chodzi również od osteoporozy, która dotyka dorosłych.
Karmienie piersią jest bardzo korzystne zarówno dla dziecka, jak i dla matki. Wtedy dostarczane są maluchowi niezbędne ilości białka, węglowodanów, tłuszczów i składników mineralnych. Mleko matki jest bardzo bezpieczne dla dziecka. Nie wywołuje alergii i jest lekkostrawne. Ma w sobie dużą ilość przeciwciał, które chronią dziecko przed chorobami. Wniosek jest taki, że niemowlę karmione piersią ma wyższą odporność niż to karmione sztucznie. Mimo wielu zalet mleko matki nie pokrywa w pełni zapotrzebowania na dwie bardzo ważne witaminy – K i D. Kobietom w ciąży zaleca się przyjmowanie witaminy D. Warto również podawać ją nowo narodzonemu dziecku. Noworodki powinny dostać ok. 400 jednostek. Starszym dzieciom, które mało czasu spędzają na dworze, należy podać 1000 IU na dobę.
Musisz jednak pamiętać, że dawkowanie witaminy D powinno być ustalone przez lekarza. Nie można podawać dziecku zbyt dużej ilości, ponieważ może ona negatywnie wpłynąć na zdrowie. Często zbyt duża ilość ma gorszy wpływ niż niedobór. Nadmiar tej witaminy wywołuje: wymioty, zaparcia, nudności, uszkodzenie nerek, nadciśnienie, zaburzenia rytmu serca, również wytrącanie się nadmiaru wapnia w woreczku żółciowym i nerkach. Prowadzi to do kamicy.
2. Niski poziom witaminy D u dziecka
Ilość witaminy D, która dostarczana zostaje do naszego organizmu poprzez promienie słoneczne, nie wystarcza, aby nasz organizm funkcjonował poprawnie. Dziecko jest wtedy narażone na wiele chorób, m.in. na krzywicę. Najczęściej występuje między 3 miesiącem a 2 rokiem życia. Niedobór witaminy D zaburza wchłanianie wapnia z jelit, powoduje nadmierne wydalanie fosforanów z moczem, spadek ilości wapnia w surowicy krwi. To wszystko prowadzi do krzywicy i wielu innych chorób u dziecka. Organizm, chcąc zachować prawidłowy poziom wapnia, wytwarza parahormony. Powodują one, że z kości ucieka wapń – wtedy też zwiększa się ryzyko wystąpienia czynnej krzywicy.
Musisz to wiedzieć
Najłatwiej jej zapobiec, podając dziecku witaminę D. Ważne jest, aby maluch przebywał na świeżym powietrzu i przez ok. 15 minut był wystawiony na promieniowanie słoneczne. Ważne jest również karmienie piersią. Światło ma działanie przeciwkrzywiczne, jeśli oczywiście dziecko przebywa na zewnątrz, jak również poza obszarem dużych miast. Prawda jest taka, że wystarczy 1 minuta, aby do organizmu dziecka napłynęła odpowiednia ilość witaminy D. Gdy jednak lekarz zaleca większą dawkę, należy podawać ją z pokarmem sztucznym.