Rozstanie z dzieckiem
Kilkugodzinne rozstanie z dzieckiem, które po raz pierwszy uczęszcza do przedszkola może być niezwykle trudne w sytuacji, kiedy nie przygotowaliśmy naszego malucha do oddalenia od nas. Dziecko może reagować płaczem, oporem, a nawet histerią, co zatroskanym rodzicom może wydać się jawnym sygnałem, że dziecko nie lubi przedszkola. Jednak warto przyjrzeć się, czy to chwilowe oddalenie od dziecka związane jest tylko z sytuacją odprowadzania go do przedszkola, czy też ma inne podłoże.
1. Trudne początki przedszkolaka
U dzieci przedszkolnych, które nie nabyły jeszcze wystarczających doświadczeń rozstawania się na określony czas z rodzicami, często w momencie uczęszczania do przedszkola nasilają się zachowania o podłożu lękowym, które mogą wynikać także z trudnej adaptacji dziecka do nowej sytuacji oraz z jego niedojrzałości emocjonalnej. Być może dziecko reaguje w ten sposób, bo nie trenowaliście razem na podstawie zabaw, wychodzenia z domu i powrotów do niego. A warto stosować takie zabawy z dzieckiem kilkuletnim, ze względu na nasilony lęk separacyjny. Oswojenie malucha z sytuacją poprzez zabawę, uczy go że nawet jeśli mama czy tata znikną z jego pola widzenia na jakiś czas, to na pewno wrócą, więc nie ma się czego obawiać.
2. Co zrobić aby pomóc dziecku przeżyć rozstanie z rodzicami?
Postaraj się pobawić z dzieckiem w zabawę „wychodzę, ale wkrótce wrócę”. Do tej zabawy warto włączyć do pomocy kogoś bliskiego, kogo dziecko akceptuje. Wówczas informujesz dziecko o sytuacji, która nastąpi. To jest - o tym dokąd idziesz, z kim dziecko zostaje, kiedy wrócisz i co nastąpi potem. Następnie wychodzisz np.: do sklepu, a dziecko zostaje z tą osobą. Zwróć uwagę, aby być konsekwentną i aby początkowy czas twoich wyjść był nie dłuższy niż pół godziny. Zacznij jednak od krótkich komunikatów w codziennych sytuacjach, np.: poinformuj malucha, że idziesz do łazienki, a jak wyjdziesz, to się pobawicie. I zrób to, o czym mówisz. Spróbuj też podarować dziecku małą maskotkę, która będzie kupiona specjalnie na ćwiczenie nawyków czasowego rozstania z tobą. Powiedz brzdącowi, że zostawiasz mu tą maskotkę, żeby było mu weselej. Pamiętaj, że twoje dziecko potrzebuje czasu, aby nauczyć się tej umiejętności. Dlatego, kiedy zauważysz, że jego zachowanie zmienia się na lepsze, nie szczędź mu pochwał. Możesz powiedzieć, że jesteś z niego dumna. Poświęć też czas na to, aby po powrocie z przedszkola zachęcać dziecko do rozmowy o tym, co wydarzyło się w przedszkolu i podkreślaj pozytywne aspekty uczęszczania do przedszkola.
Nauczenie kilkuletniego dziecka pozostawania przez jakiś czas w dotąd nieznanym mu środowisku wymaga cierpliwości i wyrozumiałości. Ale konsekwentne postępowanie z tolerancją dla uczuć malucha, skutkuje wyrobieniem w nim umiejętności niemal nawykowej uczęszczania do przedszkola. Z czasem dziecko doceni czas spędzony wśród rówieśników.