Motoryka mała. Jak ją ćwiczyć?
Motoryka to fachowa nazwa sprawności fizycznej i ruchowej człowieka. Wyróżnia się motorykę małą oraz motorykę dużą. Pierwsza z nich wiąże się ze sprawnością dłoni i palców, druga – sprawności całego ciała.
1. Na czym polega motoryka mała?
To czy będziemy sprawni fizycznie jest ściśle powiązane z prawidłową budową układu ruchu oraz funkcjonowaniem układu nerwowego. Ćwiczenia z tym związane wykonujemy już w życiu płodowym.
Dziecko w brzuchu mamy nie jest bierne: skacze, kręci się, wyciąga, porusza nóżkami i rączkami, bawi się pępowiną, próbując ją złapać. To wszystko ma je przygotować do życia poza ciałem mamy, ale też przyczynia się do ogólnej sprawności i samodzielności.
W pierwszych miesiącach życia bardzo dynamicznie rozwija się motoryka duża, czyli ogólna sprawność ruchowa. Kiedy niemowlę opanuje tę umiejętność, zaczyna ćwiczyć motorykę małą, która odnosi się do ruchów dłoni i palców.
Są to ruchy precyzyjne, które wymagają skupienia, np. złapanie zabawki, następnie przełożenie jej do drugiej ręki, ale też rysowanie, malowanie, zawiązywanie butów, zapinanie guzików czy chwytanie jedzenia. Osiągniecie precyzji w tym zakresie to proces, który wiedzie ku samodzielności.
2. Jak ćwiczyć motorykę małą?
Proces kształcenia motoryki małej odbywa się poprzez codzienny, swobodny ruch, ale też w trakcie zabaw, które warto w tym celu inicjować.
Przykładowe ćwiczenia na motorykę małą:
- jedzenie metodą BLW;
- swobodne rysowanie kredkami lub pisakami po kartce;
- rysowanie kredą;
- malowanie grubym pędzlem;
- kolorowanie;
- lepienie z plasteliny;
- przyszywanie guzików;
- rysowanie po śladzie;
- cięcie kartki;
- nawlekanie koralików lub – w przypadku mniejszych dzieci – makaronu o kształcie rurek;
- rysowanie patykiem;
- zgniatanie kartki papieru w kulkę;
- strząsanie wody z palców;
- przewlekanie sznurka przez niewielkie otwory.
Ćwiczenie motoryki małej powinno odbywać się codziennie. W ten sposób dziecko z dnia na dzień staje się coraz sprawniejsze, a jego ruchy – bardziej precyzyjne.
