Groźna choroba powróciła po stu latach. Dwulatek trafił na intensywną terapię

Lekarze ze szpitala w Queensland w Australii poinformowali, że na oddziale intensywnej terapii placówki przebywa dziecko chore na błonice. Ostatni raz zmagano się z tą chorobą zakaźną niemal sto lat temu. Ta groźna infekcja bakteryjna była przyczyną śmierci dzieci jeszcze na początku XX wieku.

1. Groźna choroba powróciła

Z informacji przekazywanych przez medyków wynika, że dziecko, które zachorowało, nie było zaszczepione. Maluch jest leczony m.in. antytoksynami. Podłączono go także do respiratora. Rodzina i osoby z bliskiego otoczenia chłopca otrzymały antybiotyki lub szczepienia w celu zmniejszenia ryzyka transmisji.

Lekarze, którzy opiekują się zakażonym dzieckiem, twierdzą, że na razie nie ma zagrożenia epidemią. Zwracają jednak uwagę na to, że rodziny powinny być czujne i sprawdzać stan szczepień swoich dzieci.

- Szczepienie przeciw błonicy jest bezpłatne i łatwo dostępne u lekarza pierwszego kontaktu dla wszystkich od szóstego tygodnia życia - zaznaczył dr Douglas, który zajmuje się leczeniem malucha, w rozmowie z "Daily Mail".

2. Czym jest błonica?

Błonica, zwana też dyfterytem, to choroba zakaźna, którą wywołuje bakteria - maczugowiec błonicy. Dostaje się ona do organizmu przez nos lub jamę ustną i zajmuje błony śluzowe górnych dróg oddechowych. Może objąć nawet spojówki, ucho środkowe, błony śluzowe narządów płciowych.

Do zakażenia dochodzi najczęściej drogą kropelkową lub w następstwie bezpośredniej styczności z chorym, lub zdrowym nosicielem.

Gdy toksyna produkowana przez bakterie dostanie się do krwiobiegu, może uszkadzać narządy wewnętrzne, a także ośrodkowy układ nerwowy. Jeśli błonica jest nieleczona lub niewłaściwie leczona, prowadzi do trwałych uszkodzeń lub może zakończyć się śmiercią pacjenta.

3. Objawy błonicy

Objawy błonicy zależą od miejsca infekcji, najcięższe formy choroby dotyczą gardła i migdałków.

Typowe objawy błonicy to:

• podwyższona temperatura ciała,

• wymioty,

• ból gardła,

• trudności w przełykaniu,

• naloty na migdałkach i tylnej ścianie gardła.

Każde zachorowanie na błonicę może przebiegać jako postać toksyczna lub rozwinąć się wtórnie z postaci nietoksycznej. Przy złośliwej odmianie choroby mogą od razu tworzyć się brązowe naloty, z pominięciem fazy anginy.

Wtedy mowa jest upośledzona, z ust czuć mdły zapach, pojawia się świst, bladość skóry, krwawienia z nosa, przewodu pokarmowego, obrzęk węzłów chłonnych, a z objawów ogólnych - podwyższona temperatura, osłabienie, duszność, zaburzenia rytmu serca.

Po zdiagnozowaniu błonicy należy jak najszybciej odnaleźć wszystkie osoby, które miały bezpośredni kontakt z chorym w czasie inkubacji błonicy. Okres ten wynosi 4-6 dni przed pojawieniem się pierwszych symptomów. Takie postępowanie jest jedynym sposobem na zidentyfikowanie i rozpoczęcie leczenia nosicieli w odpowiednim momencie.

4. Szczepienia zapobiegają ciężkiemu przebiegowi choroby

W Polsce w początku lat 90. XX wieku wprowadzone zostały obowiązkowe szczepienia, dzieki którym chorobę praktycznie udało się wyeliminować. Szczepionka przeciw błonicy podawana jest łącznie ze szczepionką przeciw krztuścowi i tężcowi w pierwszych miesiącach życia dziecka. Jest to szczepienie potrójne tzw. Di-Te-Per.

Obowiązkowe (bezpłatne) szczepienie przeciw błonicy obejmuje dzieci i młodzież do ukończenia 19 r.ż. Z upływem czasu odporność przeciw błonicy maleje, dlatego osobom dorosłym zalecane są dawki przypominające co 10 lat, w szczególności osobom podróżującym oraz tym, które mają kontakt z osobami przybywającymi z krajów endemicznego występowania błonicy.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl