Ginekolog dziecięcy. Jak wygląda pierwsza wizyta u tego specjalisty?
Ginekolog dziecięcy to specjalista zajmujący się diagnozowaniem i leczeniem nieprawidłowości w obrębie miejsc intymnych dziewczynek i nastolatek. Czy na wizytę trzeba zgłosić się z rodzicem? Jak wygląda pierwsza wizyta? Podpowiadamy.
1. Ginekolog dziecięcy. Czym się zajmuje?
Ginekologia dziecięca (wieku rozwojowego) stanowi dział ginekologii ogólnej. Specjalizacja ta ściśle łączy się z pediatrią, dermatologią, endokrynologią, chirurgią dziecięcą, genetyką i seksuologią.
Pierwsza wizyta u ginekologa dziecięcego powinna się odbyć wówczas, gdy rodzice zauważą u swojej córki niepokojące objawy, np. upławy lub gdy nastolatka powyżej 15. roku życia nie dostała jeszcze pierwszej miesiączki.
Ginekolog dziecięcy to specjalista ginekolog-położnik, który zajmuje się również dorosłymi kobietami, jednak nie każdy ginekolog może przyjmować w swoim gabinecie nieletnie pacjentki. Do tego jest wymagane ukończenie specjalizacji, w trakcie której lekarz nabędzie podstawową wiedzę o prawidłowym i nieprawidłowym dojrzewaniu somatycznym i płciowym oraz o określonych chorobach ginekologicznych występujących w okresie dziecięcym i dziewczęcym.
Przeczytaj także:
2. Kto kieruje dziecko do ginekologa dziecięcego?
Najczęściej do ginekologa dziecięcego kieruje dziewczynkę pediatra lub endokrynolog dziecięcy. Niekiedy rodzice sami zauważają u swojej córki niepokojące objawy i decydują się na wizytę u specjalisty.
Ginekolog dziecięcy pomoże w takich problemach i chorobach jak:
- zaburzenia miesiączkowania (zbyt obfita lub długa miesiączka),
- zaburzenia rozwoju płciowego,
- zaburzenia wzrostu,
- krwawienie z dróg rodnych,
- stany zapalne narządów płciowych i dróg rodnych,
- otyłość wynikająca z zaburzeń hormonalnych,
- zaburzenia odżywiania (anoreksja, bulimia),
- nadmierne owłosienie miejsc intymnych.
3. Pierwsza wizyta u ginekologa. Jak wygląda?
Wiele dorosłych kobiet obawia się pierwszej wizyty u ginekologa, tym bardziej małe dziewczynki i nastolatki. Z lękiem do wizyty podchodzą też nierzadko rodzice.
Trzeba pamiętać, że wizyta u ginekologa dziecięcego nie wygląda tak samo jak u ginekologa zajmującego się leczeniem kobiet. W przypadku dzieci bardzo rzadko wykonywane jest badanie ginekologiczne (wyjątkiem jest podejrzenie ciała obcego lub zmiany nowotworowej oraz pojawienie się krwawienia z dróg rodnych niezwiązanego z miesiączką).
W każdym innym przypadku wystarczy dokładny wywiad z rodzicem oraz badanie USG przezbrzuszne przy wypełnionym pęcherzu moczowym. Niekiedy konieczne może okazać się obejrzenie sromu i wejścia do pochwy. Ginekolodzy dziecięcy nie stosują tradycyjnych wizerników, które mogłyby naruszyć błonę dziewiczą. Jeśli zachodzi potrzeba jego użycia, mogą sięgnąć po wziernik laryngologiczny, który jest zdecydowanie mniejszy i nie powoduje żadnych uszkodzeń.
4. Ginekolog dziecięcy. Aspekty prawne
Zgodę na wizytę u ginekologa dziecięcego muszą wyrazić rodzice. O ile nie rodzi to żadnych wątpliwości w przypadku dziewczynek, o tyle bywa krępujące dla nastolatek. Polskie prawo nie dopuszcza jednak samodzielnej wizyty dziecka u tego specjalisty.
Niekiedy jednak rodzice w porozumieniu z córką i lekarzem opuszczają gabinet na czas badania. Jeśli jednak poproszą ginekologa o udzielenie informacji na temat zdrowia ich dziecka, ten musi im je udzielić. Rodzice też podejmują w porozumieniu z lekarzem wszystkie decyzje diagnostyczne i terapeutyczne do ukończenia przez dziecko 18. roku życia.
Pierwsza wizyta u ginekologa dziecięcego bywa trudna i krępująca. Warto wcześniej porozmawiać z córką i odpowiedzieć na każde jej pytanie. Wsparcie rodzica, zwłaszcza mamy, jest tu niezwykle ważne. Istotne jest też, aby nie oceniać i nie przerzucać ciężaru odpowiedzialności na dziecko.